Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie to kolejny Sąd jaki uznał, że kara pieniężna nałożona przez Sanepid na właściciela baru, który prowadził swoją działalność wbrew zakazowi – była bezpodstawna i uchylił ją.
Obecnie jest to już drugie orzeczenie WSA w sprawie bezprawnie stosowanych represji na przedsiębiorców jakie (NIE)rząd jakie wskazuje na to, że linia orzecznicza dotycząca nielegalności zamykania restauracji, barów, siłowni, hoteli i innych działalności w drodze rozporządzeń antycovidowych staje się coraz silniejsza. Nie przeszkadza w tym nawet brak precedensu w prawie polskim, ponieważ tożsame orzeczenia wydają już dwa niezależne od siebie Sądy i potwierdzają wadliwość wprowadzanych obostrzeń.
WSA w Szczecinie w swoim wyroku II SA/Sz 765/20 z dnia 11.12.2020 rok stwierdził wprost, iż wydawane w tym zakresie rozporządzenia o nakazach i zakazach przy ogłoszeniu stanu epidemii, nie spełniają konstytucyjnego warunku jego wydania na podstawie upoważnienia ustawowego zawierającego wytyczne dotyczące treści aktu wykonawczego. Zdaniem WSA w Szczecinie, w treści wskazanych wyżej upoważnień ustawowych brak jest odpowiednich wskazówek co do treści materii przekazanej do uregulowania w kwestionowanym rozporządzeniu.
Oto główne tezy wyroku WSA w Szczecinie:
Żaden przepis upoważnień ustawowych zawartych w art. 46 ust. 4 i art. 46b ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. nie zawiera umocowania do określania w rozporządzeniu zakazów prowadzenia działalności gospodarczej. Rada Ministrów upoważniona była wyłącznie do wprowadzenia rozporządzeniem ograniczeń w zakresie korzystania z wolności działalności gospodarczej. W tym więc zakresie kontrolowane rozporządzenie zostało wydane bez upoważnienia ustawowego, nie wykonuje też ustawy, gdyż wprowadza do systemu prawnego treści nieznane ustawie, w tym przypadku wprowadza nieznany ustawie zakaz prowadzenia działalności gospodarczej ze względu na stan epidemii. Dlatego też w tej części opisane rozporządzenie narusza art. 92 ust. 1 Konstytucji RP, nie spełniając też konstytucyjnych warunków wymaganych dla relacji zachodzących pomiędzy ustawą a rozporządzeniem.
Treść rozporządzenia wkracza także w materię konstytucyjną regulowaną art. 22 Konstytucji RP, z którego wynika, że ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny. Niewątpliwie konieczność zwalczania epidemii mieści się w kategorii ważnego interesu publicznego, uzasadniającego w drodze ustawy ograniczenie wolności działalności gospodarczej. Można przyjąć, że takie ograniczenie jest dopuszczalne do wprowadzenia przy zastosowaniu omawianych już odpowiednich upoważnień ustawowych zawartych w art. 46 ust. 4 pkt 3 i art. 46b pkt 2 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
Jak wskazał Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 25 lipca 2006 r., sygn. akt P 24/05, użyte sformułowanie „w drodze ustawy” oznacza, że do ograniczenia może dojść przy wykorzystaniu ustawy, bez której konstruowanie ograniczenia nie może nastąpić. Jednocześnie otwiera to drogę ograniczeniom dokonanym na podstawie ustawy w rozporządzeniu. Z kolei sformułowanie „tylko w ustawie” wyklucza możliwości, które daje użyta w art. 22 Konstytucji RP formuła „w drodze ustawy”.
Uzależnienie dopuszczalności ograniczeń wolności i praw od ich ustanowienia „tylko w ustawie” jest czymś więcej niż tylko przypomnieniem ogólnej zasady wyłączności ustawy dla unormowania sytuacji prawnej jednostek, stanowiącej klasyczny element idei państwa prawnego. Jest to także sformułowanie wymogu odpowiedniej szczegółowości unormowania ustawowego. Skoro ograniczenia konstytucyjnych praw i wolności mogą być ustanawiane „tylko” w ustawie, to oznacza nakaz kompletności unormowania ustawowego, które musi samodzielnie określać wszystkie podstawowe elementy ograniczenia danego prawa i wolności, tak aby już na podstawie lektury przepisów ustawy można było wyznaczyć kompletny zarys tego ograniczenia. Niedopuszczalne jest natomiast przyjmowanie w ustawie uregulowań blankietowych, pozostawiających organom władzy wykonawczej swobodę normowania ostatecznego kształtu owych ograniczeń, a w szczególności wyznaczania zakresu tych ograniczeń (tak: Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu wyroku z 12 stycznia 2000 r., sygn. akt P11/98, część 6.B).
Ponadto Sąd stwierdził iż wprowadzone nakazy i zakazy rozporządzeniami przez Radę Ministrów począwszy od 31 marca 2020 roku naruszają art. 233 Konstytucji RP.
Tym samym WSA w Szczecinie w swoim orzeczeniu potwierdza stanowisko WSA w Opolu w wyroku z dnia 27 października 2020 r. sygn. akt II SA/Op 219/20.
Zatem zacznij działać a nie licz na jakieś subwencji.
Prawo jest po twojej stronie i nie musisz się bać ?MILICJI? czy Sanepidu, bo każda nawet nałożona bezprawnie na was kara zostanie uchylona. Najważniejsze jest to abyście zawsze podejmowali działania po otrzymaniu dokumentu z Policji czy Sanepidu.
Pamiętaj, że do protokołu pokontrolnego należy wnieść zastrzeżenia, ponieważ już w nim pracownicy Sanepidu wskazują niezgodną z prawem podstawę rzekomych nieprawidłowości, później otrzymasz decyzję, jaka może być niekorzystana dla ciebie wraz z rygorem natychmiastowej wykonalności kary administracyjnej. Nie ma, co Panikować tylko podjąć działania i w terminie 7 dni najlepiej złożyć odwołanie od decyzji wraz z wnioskiem o wstrzymanie natychmiastowej jej wykonalności.
Jeśli potrzebuje pomocy skontaktuj się z nami pod nr tel. 579636527.
Przypominamy, o naszej akcji bezpłatnych porad prawnych z zakresu problemów z COVID.
Jeśli potrzebujesz pomocy napisz do nas na adres @: covid@legaartis.pl lub zadzwoń: 22 266 86 18 lub 579636527
Na Państwa zlecenie, które nie wchodzi w zakres porady pro bono możemy podjąć się przygotowania indywidualnych pism takich jak: odwołania od decyzji, sprzeciwów od wyroków nakazowych, wniosków o uchylenie mandatu, zawiadomień do organów ścigania, pism do pracodawcy w związku z bezprawnym przymuszaniem do zasłaniania ust i nosa w zakładach pracy.
Jeśli uważacie Państwo, iż nasza pomoc, jaką od nas otrzymujecie, zasługuje na wparcie pracowników Kancelarii, możecie nas wspomóc poprzez wpłatę dowolnej kwoty na rachunek bankowy Kancelarii LEGA ARTIS:
Anonimowe wsparcie Bitcoin:
bc1qfl2rqa97lknlrfgs9c9qqjp5ftqtkv7wf4q0at
Anonimowe wsparcie Ethereum:
0x45a3c849BCa45A6444A24cdF30708695498a3F6b
Wsparcie paypal:
https://paypal.me/legaartis
Dane do przelewu:
Nr konta: 04 1020 3903 0000 1402 0122 6752
Kancelaria Lega Artis
ul. Przasnyska 6a lok 336a
01-756 Warszawa
Tytuł: ?darowizna na działalność?
IBAN: PL04102039030000140201226752
Jesteśmy do Waszej dyspozycji:
Pn. ? czw.: 11:00 ? 17:00
Piątek: 10:00 ? 15:00
Serdecznie dziękujemy wszystkim osobom za dotychczas udzielone nam wsparcie finansowe.
