W Polsce ceny energii elektrycznej należą do najwyższych w Europie, co powoduje trudności dla firm oraz zagrożenie dla konkurencyjności gospodarki. Polska Izba Gospodarcza Sprzedawców Węgla (PIGSW) bije na alarm, wskazując na drastyczny wzrost kosztów, które są nawet czterokrotnie wyższe niż w Chinach. Te wysokie ceny, napędzane głównie kosztami uprawnień do emisji CO₂ w ramach unijnego systemu ETS, stanowią poważne wyzwanie dla polskich przedsiębiorstw. Bez odpowiednich działań może to prowadzić do bankructw i odpływu zagranicznych inwestorów, co ma wpływ na całą gospodarkę.
Według danych Komisji Europejskiej za II kwartał 2023 roku, ceny energii w Polsce są jednymi z najwyższych na rynku hurtowym w Europie. Wyższe ceny odnotowano jedynie w Irlandii i we Włoszech. Koszt energii w Polsce wzrośnie od stycznia 2024 r., osiągając średnio 1,39 zł za kWh, co stanowi znaczny wzrost w porównaniu do obecnej ceny 1,15 zł za kWh.
Polska pozostaje jednym z krajów o największym udziale węgla w miksie energetycznym (63%), co jest zbliżone do sytuacji w Chinach (65%). Jednak moc polskich elektrowni węglowych to zaledwie 36 GW, podczas gdy w Chinach wynosi ona aż 1160 GW. Polskie przedsiębiorstwa muszą więc liczyć się z wysokimi kosztami operacyjnymi, szczególnie w kontekście przepisów dotyczących emisji CO₂. Zdaniem PIGSW, gdyby nie system ETS, Polska mogłaby konkurować pod względem cen energii z krajami o niskich kosztach produkcji, co mogłoby obniżyć ceny nawet o kilkanaście procent.
Wysokie koszty energii stanowią duże wyzwanie dla sektora przemysłowego. Firmy o dużym zapotrzebowaniu na energię, takie jak huty czy fabryki chemiczne, są szczególnie narażone na wzrost cen, co może prowadzić do cięcia kosztów, a nawet redukcji zatrudnienia. Rosnące koszty sprawiają również, że polskie produkty stają się mniej konkurencyjne na rynkach zagranicznych, co może wpłynąć na spadek eksportu.
Oprócz przedsiębiorstw, wysokie ceny energii mają również wpływ na gospodarstwa domowe. Obecne ceny są zamrożone na poziomie 500 zł za MWh, jednak ten okres zamrożenia kończy się pod koniec 2024 roku. Jeśli nie zostaną podjęte dalsze kroki, ceny dla gospodarstw domowych wzrosną do taryfy Urzędu Regulacji Energetyki, wynoszącej 623 zł za MWh, co oznacza wzrost o ponad 20%. Dla wielu rodzin może to być poważnym obciążeniem finansowym.
Premier Donald Tusk zapowiedział działania zmierzające do zamrożenia cen energii na rok 2025. Podczas konferencji prasowej wyraził zdecydowaną chęć, by Polska nie została poszkodowana przez wysokie koszty energii. Na chwilę obecną jednak nie ma pewności co do dalszych kroków rządu, ponieważ sytuacja budżetowa jest napięta.
Minister klimatu, Paulina Hennig-Kloska, domaga się 5,4 mld zł na zamrożenie cen energii oraz wypłatę bonu energetycznego dla najuboższych gospodarstw domowych. Rząd planuje przeznaczyć na ten cel jedynie 2 mld zł, co może oznaczać, że konieczne będzie poszukiwanie dodatkowych źródeł finansowania lub wprowadzenie bardziej selektywnego wsparcia dla rodzin o niższych dochodach.
Wzrost cen energii dla gospodarstw domowych o ponad 20% wpłynie na domowy budżet milionów Polaków. Rodziny będą musiały przeznaczyć większą część swoich dochodów na rachunki, co ograniczy ich zdolność do wydatków na inne potrzeby. Eksperci ostrzegają, że może to prowadzić do zmniejszenia konsumpcji wewnętrznej, która jest jednym z kluczowych filarów polskiej gospodarki.
Podobne wyzwania stoją przed firmami, które mogą mieć problemy z opłaceniem rosnących rachunków za prąd, co może zmusić niektóre przedsiębiorstwa do redukcji zatrudnienia. W efekcie wzrost kosztów energii może negatywnie wpłynąć na rynek pracy oraz poziom życia Polaków. Zdaniem Jerzego Markowskiego, byłego wiceministra gospodarki, brak zdecydowanych działań może osłabić konkurencyjność gospodarki europejskiej, a Polska jako kraj oparty na energochłonnych gałęziach przemysłu, szczególnie mocno to odczuje.
Aby uniezależnić się od wysokich cen związanych z emisją CO₂, Polska musi rozwijać odnawialne źródła energii. Choć w ostatnich latach rząd zainwestował w rozwój energetyki wiatrowej i słonecznej, nadal nie jest ona wystarczająco rozwinięta, aby zaspokoić potrzeby całego kraju. Na koniec 2023 roku Polska posiadała zaledwie 20 GW mocy zainstalowanej w OZE, podczas gdy kraje takie jak Niemcy czy Dania mają kilkukrotnie większe moce odnawialne.
Rozwój energetyki jądrowej również mógłby pomóc w obniżeniu kosztów produkcji energii, jednak budowa elektrowni jądrowej to projekt wymagający wieloletnich nakładów i zgód środowiskowych. Szacuje się, że pierwsza elektrownia jądrowa mogłaby zacząć działać dopiero po 2030 roku, co oznacza, że na szybkie efekty trzeba będzie jeszcze poczekać.
Wysokie rachunki za energię skłaniają coraz więcej gospodarstw domowych do inwestycji w alternatywne źródła energii oraz energooszczędne technologie. W ostatnich latach znacząco wzrosło zainteresowanie instalacją paneli fotowoltaicznych. Rządowe programy wsparcia, takie jak „Mój Prąd”, pozwalają na dofinansowanie do instalacji fotowoltaicznych, co może znacząco zmniejszyć wydatki na energię elektryczną. Szacuje się, że przeciętna instalacja fotowoltaiczna dla domu jednorodzinnego może obniżyć rachunki za prąd o nawet 50-60% rocznie.
Inwestycje w inteligentne systemy zarządzania energią, a także modernizacja domów w celu zmniejszenia strat ciepła, są kolejnym sposobem na zmniejszenie obciążeń finansowych związanych z rachunkami za energię. Dla wielu rodzin to jedyna droga do ochrony budżetu domowego przed drastycznymi podwyżkami.
Proszę udostępnij klikając ten przycisk!
Odwiedź naszą stronę i zobacz wszystkie inne dostępne artykuły!