W niedzielę, 18 maja 2025 roku, Polacy udali się do urn, by wybrać nowego prezydenta. Według sondażu exit poll przeprowadzonego przez Ipsos dla TVP, TVN i Polsatu, Grzegorz Braun, kandydat Konfederacji Korony Polskiej, zdobył 6,2% głosów, plasując się na czwartym miejscu. To wynik wyższy niż przewidywały wcześniejsze sondaże, które dawały mu około 2% poparcia.
W sztabie Brauna zapanowała euforia. Sam kandydat podkreślił znaczenie tego wyniku jako „mierzenia i ważenia przed walką”, zapowiadając kontynuację działań politycznych.
„To było mierzenie i ważenie przed walką, którą szeroki front gaśnicowy stoczy z sukcesem idąc do najbliższych wyborów parlamentarnych.”
Braun podziękował swoim współpracownikom, w tym Włodzimierzowi Skalika, Romanowi Fritzowi, Janowi Krysiakowi i Marcie Czech, za zaangażowanie w kampanię.
Program wyborczy Grzegorza Brauna
Grzegorz Braun prezentuje program oparty na hasłach suwerenności, tradycji i wolności gospodarczej. Jego główne postulaty obejmują:
- Suwerenność narodowa: Braun opowiada się za przygotowanym wyjściem Polski z Unii Europejskiej (Polexit) oraz przeciwstawia się unijnym regulacjom, które jego zdaniem szkodzą polskim interesom.
- Polityka zagraniczna: Postuluje prowadzenie wielokierunkowej polityki zagranicznej, opartej na interesie Polski, z możliwością współpracy z różnymi państwami, w tym z BRICS i EFTA.
- Gospodarka: Proponuje likwidację podatków PIT, CIT oraz obowiązkowego ZUS-u, a także deregulację gospodarki i wsparcie dla polskiego rolnictwa bez unijnych dotacji.
- Edukacja: Chce wprowadzić bon edukacyjny, dający rodzicom swobodę wyboru szkoły i nauczycieli dla swoich dzieci, oraz zlikwidować Kartę Nauczyciela. i)
- Bezpieczeństwo narodowe: Braun podkreśla potrzebę odbudowy polskiego przemysłu zbrojeniowego i rozwój nowoczesnej armii, sprzeciwiając się jednocześnie udziałowi Polski w zewnętrznych konfliktach.
- Ochrona tradycyjnych wartości: Opowiada się za całkowitym zakazem aborcji, przywróceniem kary śmierci oraz zakazem promowania progresywnych idei w przestrzeni publicznej.
Perspektywy na przyszłość
Choć Grzegorz Braun nie przeszedł do drugiej tury wyborów prezydenckich, jego wynik może świadczyć o rosnącym poparciu dla ugrupowań antysystemowych w Polsce. Sam kandydat zapowiada dalszą aktywność polityczną i przygotowania do nadchodzących wyborów parlamentarnych.
„Ponieważ to jest moje ostatnie wystąpienie w tej kampanii, bo od jutra już zaczynamy następną, więc z ostrożności procesowej powtórzę trójkę Brauna, która była moim programem wyborczym w pigułce – i wiecie Państwo co? Będzie moim programem wyborczym w pigułce, bo ten program się nie zestarzeje: precz z komuną, precz z eurokomuną, precz z żydokomuną, niech żyje Polska.”
Podsumowanie:
W przedmiotowej sprawie należy podkreślić, że wybory prezydenckie różnią się istotnie od wyborów parlamentarnych, zarówno pod względem procedury, jak i skutków prawnych. Jedną z kluczowych różnic jest brak domniemania ważności wyborów prezydenckich, które – w przeciwieństwie do wyborów parlamentarnych – muszą zostać zatwierdzone przez Sąd Najwyższy (art. 129 ust. 1 Konstytucji RP).
Zgodnie z art. 129 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej:
„Ważność wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej stwierdza Sąd Najwyższy.”
Obowiązek ten realizowany jest obecnie przez Izbę Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego. W związku z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (m.in. wyrok z 19 listopada 2019 r. w sprawie C‑585/18, C‑624/18 i C‑625/18) oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (np. wyrok w sprawie Reczkowicz p. Polsce, skarga nr 43447/19), wskazuje się, że izba ta nie spełnia standardów niezawisłego i bezstronnego sądu ustanowionego ustawą. Zasiadają w niej osoby powołane z rażącym naruszeniem zasad praworządności i procedur konstytucyjnych, w tym z udziałem organu zwanego „neo-KRS”, którego legalność została podważona przez liczne orzeczenia sądów krajowych i międzynarodowych.
W związku z powyższym, niezależnie od wyniku drugiej tury wyborów prezydenckich – bez względu na to, czy zwycięży kandydat A, czy kandydat B – pojawia się istotny problem prawny. Zakwestionowanie legalności organu odpowiedzialnego za stwierdzenie ważności wyborów może prowadzić do sytuacji, w której orzeczenie Sądu Najwyższego nie będzie uznane za wydane przez sąd ustanowiony zgodnie z prawem. W konsekwencji może to uniemożliwić skuteczne objęcie urzędu przez wybranego prezydenta, ponieważ art. 130 Konstytucji RP stanowi, że prezydent obejmuje urząd po złożeniu przysięgi wobec Zgromadzenia Narodowego, co wymaga uprzedniego stwierdzenia ważności wyboru.
Taka sytuacja mogłaby prowadzić do poważnego chaosu konstytucyjnego oraz destabilizacji organów państwa. W skrajnych przypadkach może być wykorzystywana przez decydentów politycznych do wprowadzenia nadzwyczajnych środków konstytucyjnych, takich jak stan wyjątkowy lub nawet stan wojenny (na podstawie art. 229–234 Konstytucji RP), co stwarza poważne ryzyko dla porządku prawnego i demokratycznego ustroju państwa.
