Informacja, która zelektryzowała miliony Polaków, pojawiła się niespodziewanie i wywołała lawinę spekulacji. Podczas jednego z nieformalnych spotkań z dziennikarzami, minister finansów miał zasugerować, że rząd intensywnie analizuje możliwość wprowadzenia nowej formy wsparcia dla krajowej turystyki w 2025 roku. Choć nie padły żadne wiążące deklaracje, jego słowa zostały odebrane jednoznacznie – na horyzoncie majaczy następca popularnego bonu turystycznego. To sygnał, na który czekały zarówno rodziny planujące przyszłoroczne wakacje, jak i cała branża turystyczna, wciąż odczuwająca skutki globalnych zawirowań. Poprzedni program, wprowadzony w czasie pandemii, okazał się ogromnym sukcesem, pompując miliardy złotych w lokalne gospodarki i umożliwiając wypoczynek setkom tysięcy dzieci. Czy czeka nas powtórka? Analizujemy, co dokładnie mogły oznaczać słowa ministra i jakie scenariusze są obecnie najbardziej prawdopodobne.
Co dokładnie wiemy? Analiza nieoficjalnego przecieku
Na ten moment dysponujemy jedynie strzępkami informacji, które można określić mianem kontrolowanego przecieku lub politycznego balonu próbnego. Według relacji świadków, minister finansów, zapytany o plany stymulowania gospodarki w kontekście nadchodzącego roku, miał stwierdzić, że rząd nie zapomina o wspieraniu Polaków w ich potrzebach, także tych związanych z wypoczynkiem i regeneracją. Dodał również, że analizowane są „sprawdzone i efektywne narzędzia, które w przeszłości przyniosły korzyści zarówno obywatelom, jak i przedsiębiorcom”. To właśnie to zdanie jest kluczowe. W żargonie politycznym jest to niemal otwarte przyznanie, że program wzorowany na bonie turystycznym jest jedną z czołowych opcji rozważanych w zaciszach rządowych gabinetów. Celem takiego sygnału może być zbadanie reakcji opinii publicznej i mediów, zanim zapadną ostateczne, wiążące decyzje budżetowe.
Brak oficjalnego komunikatu jest tu jednak znamienny. Rząd daje sobie czas na ocenę nastrojów społecznych oraz analizę możliwości finansowych państwa. Eksperci wskazują, że ogłoszenie takiego programu byłoby potężnym narzędziem wizerunkowym, ale jednocześnie stanowiłoby znaczące obciążenie dla finansów publicznych.
Nowy bon 2026 – jakie są możliwe scenariusze?
Choć konkretów brak, na podstawie doświadczeń z poprzedniej edycji oraz obecnej sytuacji gospodarczej, możemy nakreślić kilka potencjalnych wariantów nowego świadczenia. Każdy z nich ma swoje wady i zalety, a ostateczny kształt będzie wynikiem politycznego kompromisu.
- Wariant 1: Kopia 1:1. Najprostszy scenariusz, czyli powrót do formuły 500 zł na każde dziecko do 18. roku życia, plus dodatkowe 500 zł dla dzieci z orzeczeniem o niepełnosprawności. To rozwiązanie byłoby najłatwiejsze do wdrożenia i najbardziej zrozumiałe dla beneficjentów, ale również najkosztowniejsze dla budżetu.
- Wariant 2: Bon z progiem dochodowym. To najczęściej pojawiająca się modyfikacja. Świadczenie trafiałoby tylko do rodzin, których dochód na osobę nie przekracza określonego pułapu. Takie rozwiązanie pozwoliłoby na znaczne ograniczenie kosztów i skierowanie pomocy do najbardziej potrzebujących, co byłoby zgodne z postulatami o większą sprawiedliwość społeczną.
- Wariant 3: Bon „Aktywny Senior”. Nowością mógłby być program skierowany nie do dzieci, a do seniorów. Miałby on na celu aktywizację tej grupy społecznej i wsparcie sanatoriów oraz ośrodków wypoczynkowych poza głównym sezonem wakacyjnym, np. wiosną i jesienią.
- Wariant 4: Bon o szerszym zastosowaniu. Rząd może rozważyć rozszerzenie katalogu usług, za które można płacić bonem. Poza noclegami i koloniami, mogłyby się w nim znaleźć np. bilety do muzeów, teatrów, na wydarzenia sportowe czy jednodniowe wycieczki zorganizowane.
Kto mógłby skorzystać i jak wyglądałaby procedura?
Niezależnie od ostatecznego kształtu programu, jego głównymi beneficjentami niemal na pewno pozostałyby rodziny z dziećmi. To one stanowią największą grupę docelową dla krajowej turystyki i to ich wsparcie przynosi najszybsze efekty gospodarcze. Jeśli rząd zdecyduje się na próg dochodowy, kluczowe będzie ustalenie jego wysokości – zbyt niski ograniczy zasięg programu, a zbyt wysoki uczyni go iluzorycznym.
Jeśli chodzi o procedurę, z całą pewnością wykorzystane zostaną istniejące i sprawdzone systemy cyfrowe. Podobnie jak ostatnio, aktywacja świadczenia odbywałaby się najpewniej przez Platformę Usług Elektronicznych (PUE) ZUS. Każdy uprawniony otrzymywałby unikalny, 16-cyfrowy kod, który następnie podawałby przy płatności za usługę turystyczną w zarejestrowanym w programie obiekcie. Taki model gwarantuje szybkość, wygodę i minimalizuje ryzyko nadużyć, co jest kluczowe przy programach o tak masowej skali.
Wpływ na gospodarkę i budżet państwa
Wprowadzenie nowego bonu turystycznego to miecz obosieczny. Z jednej strony, to potężny zastrzyk gotówki dla branży hotelarskiej, gastronomicznej i eventowej, szczególnie w mniejszych miejscowościach, które żyją z turystyki. Szacuje się, że poprzedni program wpompował w rynek ponad 3 miliardy złotych. Z drugiej strony, są to ogromne koszty dla budżetu państwa, które trzeba będzie sfinansować. W dobie wciąż wysokiej inflacji, dodatkowy popyt mógłby również przyczynić się do dalszego wzrostu cen usług turystycznych. Minister finansów musi więc precyzyjnie zważyć potencjalne korzyści i ryzyka. Jedno jest pewne: najbliższe tygodnie przyniosą gorącą debatę publiczną, a oczy całej Polski będą zwrócone na rząd, który będzie musiał w końcu odkryć karty i przedstawić oficjalne stanowisko w tej sprawie.
