Były członek SAGE, Jeremy Farrar, jeden z najbardziej wpływowych doradców pro-lockdown w Wielkiej Brytanii i przez niektórych uważany za podobnego do brytyjskiego Anthony’ego Fauci , otrzymał duży awans na głównego naukowca w Światowej Organizacji Zdrowia, jednym z najpotężniejsze stanowiska w WHO wraz z jej dyrektorem Tedrosem Adhanomem Ghebreyesusem. Farrar jest obecnie dyrektorem Wellcome Trust, jednej z najbardziej wpływowych organizacji non-profit na świecie i największych inwestorów w szczepionkach, z niezliczonymi miliardami funduszy zagranicznych i bliskimi powiązaniami z Gates Foundation.
Farrar jest drugim byłym członkiem SAGE, który został nagrodzony przez WHO poważnym awansem za doradzanie rządowi Wielkiej Brytanii w sprawie wprowadzenia tak długich i rygorystycznych blokad, jak to tylko możliwe w 2020 r. Pierwszym była 40-letnia członkini Brytyjskiej Partii Komunistycznej Susan Michie, psycholog behawioralny bez doświadczenia w epidemiologii lub chorobach zakaźnych, który na początku tego roku został awansowany na szefa jednostki sugestii WHO.
Krótko po tym, jak Xi Jinping wprowadził najsurowszą blokadę w historii w Wuhan w Chinach i na długo przed tym, zanim ta blokada przyniosła jakiekolwiek rezultaty, Farrar powtórzył swojego nowego szefa, Tedrosa, chwaląc Chiny za „ustanowienie nowego standardu reagowania na epidemię”.
Podobnie jak była koordynatorka ds. odpowiedzi na koronawirusa w Białym Domu, Deborah Birx, jedna z trzech najbardziej wpływowych urzędników stojących za blokadami w Stanach Zjednoczonych, Farrar napisał później książkę, w której z ogromną głębią opisał swoją krucjatę spalonej ziemi, aby przekonać rząd Wielkiej Brytanii do wprowadzenia blokad, które były tak możliwie długie i ścisłe:
Środki dystansowania społecznego powinny być obowiązkowe, a nie opcjonalne. Premier nie może prosić ludzi o zamknięcie, jeśli mają na to ochotę… to nie jest sposób, w jaki działają tego rodzaju środki ochrony zdrowia publicznego.
Farrar wspomina swoją radość, kiedy po raz pierwszy udało mu się przekonać rząd Borisa Johnsona do wprowadzenia blokady w Wielkiej Brytanii.
Nowe ograniczenia oznaczały, że ludzie nie będą mogli wychodzić z domu, z wyjątkiem jednego z czterech powodów: podróżować do iz pracy, jeśli praca nie może być wykonywana z domu; ćwiczyć raz dziennie; kupować żywność i lekarstwa; i szukać opieki medycznej. Zamknięte zostaną sklepy sprzedające towary inne niż niezbędne, a zgromadzenia więcej niż dwóch osób, które nie mieszkają razem, zostaną zakazane. Ostrzeżono ludzi, aby trzymali się dwóch metrów od osób, z którymi nie mieszkają. Wesela, przyjęcia, nabożeństwa zostałyby wstrzymane, ale pogrzeby nadal mogłyby się odbywać. SAGE, podobnie jak wiele innych grup roboczych na całym świecie, przeszło na Zoom”.
Jednak, podobnie jak Deborah Birx, pomimo poświęcenia setek stron na opisanie swoich manewrów w celu przekonania rządu Wielkiej Brytanii do przedłużenia i zaostrzenia ograniczeń, Farrar nigdy nie daje jasnej wskazówki, dlaczego uważa to za uzasadnione, konieczne ani jaki powinien być punkt końcowy być. I, podobnie jak Birx i jego włoski odpowiednik Roberto Speranza, to wszystko pomimo tego, że chętnie przyznają, że blokada nie miała precedensu w zakresie zdrowia publicznego we współczesnym świecie zachodnim przed zablokowaniem Wuhan przez Xi Jinpinga.
Decyzja o zamknięciu gospodarki jest niewiarygodnie trudna. Poza wojnami, o ile mi wiadomo, zachodnie gospodarki nigdy nie miały blokady od średniowiecza; to po prostu nie jest coś, co robią rządy.
Główne doniesienia o Farrarze skupiają się na jego roli w „zatuszowaniu” teorii wycieku z laboratorium w lutym 2020 r. Z pewnością Farrar był jednym z kilku odpowiedników na całym świecie, którzy potajemnie dyskutowali o możliwości wycieku z laboratorium z Faucim i innymi na początku 2020 roku:
W drugim tygodniu stycznia zaczynałam zdawać sobie sprawę ze skali tego, co się dzieje… W tych tygodniach byłam wyczerpana i przerażona. Czułam się, jakbym żyła życiem innej osoby. W tym okresie robiłem rzeczy, których nigdy wcześniej nie robiłem: zdobywałem telefon na kartę, odbywałem potajemne spotkania, dochowywałem trudnych tajemnic… W ostatnim tygodniu stycznia 2020 r. widziałem rozmowy e-mailowe od naukowców ze Stanów Zjednoczonych, sugerujące, że wirus wyglądał na prawie zaprojektowanego do infekowania ludzkich komórek. Byli to wiarygodni naukowcy, proponujący niewiarygodną i przerażającą możliwość albo przypadkowego wycieku z laboratorium, albo celowego uwolnienia… Ta kwestia wymagała pilnej uwagi naukowców – ale to także było terytorium służb bezpieczeństwa i wywiadu… Następnego dnia, Skontaktowałem się z Tonym Faucim w sprawie plotek o pochodzeniu wirusa… W zależności od tego, co sądzą eksperci, dodał Tony, trzeba będzie powiedzieć FBI i MI5… Patrick Vallance poinformował agencje wywiadowcze o podejrzeniach; Eddie [Holmes] zrobił to samo w Australii. Tony Fauci skopiował Francisa Collinsa, który kieruje amerykańskimi Narodowymi Instytutami Zdrowia.
Jednak pomysłowi, że te działania Farrara i jego odpowiedników stanowią „zatuszowanie”, zaprzecza fakt, że natychmiast zgłosili oni możliwość wycieku z laboratorium do wszystkich głównych zachodnich służb wywiadowczych – dokładnie odwrotnie niż to, co zrobiłoby się w przykrywka. W świetle dowodów na to, że teoria wycieku laboratoryjnego jest biologicznie niemożliwa i może być wykorzystywana jako kontrolowana narracja opozycyjna w celu uzasadnienia stanu bezpieczeństwa biologicznego, informowanie agencji wywiadowczych przez Farrara o możliwości wycieku laboratoryjnego może być lepiej postrzegane jako wywołanie fałszywego alarmu wśród urzędników bezpieczeństwa narodowego, aby skłonić ich do kupienia blokad.
Zaledwie kilka tygodni po poinformowaniu służb wywiadowczych o możliwości wycieku z laboratorium, odpowiednicy Farrara opublikowali artykuł, w którym twierdzili, że wirus pochodzi z mokrego targu w Wuhan, przedstawiając fałszywą dychotomię między teorią wycieku z laboratorium a teorią mokrego rynku, która absurdalnie, trwa do dziś pomimo przytłaczających dowodów na to, że COVID zaczął rozprzestrzeniać się niewykryty na całym świecie najpóźniej jesienią 2019 roku.
Ostatecznie blokady, nad którymi Farrar tak ciężko pracował, nie spowolniły znacząco rozprzestrzeniania się koronawirusa i doprowadziły do nadmiernej śmierci dziesiątek tysięcy młodych ludzi w Wielkiej Brytanii i każdym innym kraju, w którym byli sądzeni. Jednak niewielu może powiedzieć, że zrobili więcej dla pomyślnego wprowadzenia totalitaryzmu w Wielkiej Brytanii niż Jeremy Farrar. Być może z tego powodu WHO zrobiła wszystko, co w jej mocy, aby wziąć Farrara pod swoje skrzydła i upewnić się, że dostanie to, co mu się należy.
