Obecnie w Polsce wiek emerytalny wynosi 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn, z wymaganym stażem pracy odpowiednio 20 i 25 lat. Pomimo częstych spekulacji na temat możliwości zmian w tym obszarze, Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej udzieliło odpowiedzi na interpelację poselską, przekazując swoje stanowisko.
Brak Akceptacji Społecznej dla Jednolitego Wieku Emerytalnego
Ministerstwo jednoznacznie oświadczyło, że nie istnieje obecnie przyzwolenie społeczne na wprowadzenie jednolitego wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn. W odpowiedzi na interpelację stwierdzono, że żadne prace ani prace konsultacyjne w tej kwestii nie są obecnie prowadzone.
Uzasadnienie dla Różnic w Wieku Emerytalnym
Ministerstwo skomentowało zróżnicowanie wieku emerytalnego, argumentując, że kobiety nadal ponoszą większy trud opieki nad dziećmi, seniorami i osobami z niepełnosprawnościami. Te dodatkowe obowiązki negatywnie wpływają na ich perspektywy zawodowe, zdrowie oraz składki emerytalne. Utrzymane tradycyjne role płciowe oraz brak inwestycji w sektor usług publicznych dodatkowo utrudniają kobietom dostęp do rynku pracy, zwiększając różnice w ich kapitale życiowym.
Wiek Emerytalny jako Uznanie Nieodpłatnej Pracy Kobiet
Obecnie obowiązujący niższy wiek emerytalny dla kobiet stanowi swoiste uznanie dla ich nieodpłatnej pracy, szczególnie w kontekście przerw związanych z macierzyństwem i feminizacją zawodów, które mimo dłuższego kształcenia oferują przeciętnie niższe zarobki. Rząd podkreślił, że to rozwiązanie umożliwia samodzielne uzyskanie prawa do świadczeń emerytalnych.
Choć obniżenie wieku emerytalnego doprowadziło do tego, że Polska ma obecnie najniższy wiek emerytalny dla kobiet w UE, Instytut Badań Strukturalnych zasygnalizował możliwość kryzysu systemu emerytalnego około 2060 roku. Dokument wskazał na niewydolność struktury ubezpieczeń społecznych, sugerując konieczność przemyślenia zmian w systemie emerytalnym w przyszłości.
