Pan Krzysztof przez lata sumiennie płacił abonament RTV, po czym zrezygnował, wierząc, że nikt tego nie sprawdzi. Zignorował pierwsze wezwanie, a kilka miesięcy później było już za późno – urząd skarbowy zajął mu pensję. To nie odosobniony przypadek. W 2024 roku Poczta Polska wysłała ponad 118 tysięcy wezwań do zapłaty, a 21 tysięcy z nich trafiło do urzędów skarbowych, co skutkowało egzekucją należności. Dziś, w 2025 roku, kontrolerzy Poczty Polskiej pracują na pełnych obrotach, a konsekwencje zignorowania obowiązku mogą być dotkliwe, sięgając nawet kilku tysięcy złotych. Jednocześnie, w tle tych działań, majaczy nadzieja na całkowitą likwidację abonamentu RTV, choć jego przyszłość wciąż zależy od kluczowych decyzji politycznych.
Kontrole Poczty Polskiej od 7:00 do 15:00. Kto jest na celowniku?
Kontrolerzy Poczty Polskiej, upoważnieni do weryfikacji opłat abonamentowych, działają w ściśle określonych godzinach. Z dokumentów rekrutacyjnych wrocławskiego oddziału wynika, że pracują oni od godziny 7:00 do 15:00 w dni robocze. To kluczowa informacja dla wszystkich Polaków, zwłaszcza tych pracujących w standardowych godzinach. Właśnie w tym przedziale czasowym można spodziewać się wizyty kontrolera, szczególnie w godzinach porannych, jeszcze przed wyjściem do pracy. Po godzinie 15:00 oraz w weekendy prawdopodobieństwo kontroli jest znacznie mniejsze, choć teoretycznie nie jest całkowicie wykluczone.
Poczta Polska otwarcie przyznaje, że jej priorytetem są przedsiębiorstwa i instytucje publiczne, które często posiadają wiele odbiorników, co generuje wyższe potencjalne wpływy. Kontrola jednego większego podmiotu może przynieść więcej korzyści niż sprawdzanie kilkudziesięciu prywatnych mieszkań. Nie oznacza to jednak, że właściciele domów i mieszkań mogą czuć się bezpieczni. Kontrole gospodarstw domowych również się zdarzają, szczególnie gdy istnieją przesłanki wskazujące na unikanie płacenia. Najbardziej narażone na wizyty są osoby, które kiedyś zarejestrowały odbiorniki, płaciły abonament, a następnie przestały to robić. Ich dane znajdują się w systemie Poczty Polskiej, co czyni ich pierwszymi na liście do weryfikacji.
Jak przebiega kontrola i czy musisz wpuścić kontrolera?
Kontrolę może przeprowadzić wyłącznie upoważniony pracownik Centrum Obsługi Finansowej Poczty Polskiej – żaden listonosz nie ma takich uprawnień. Kontroler, zanim rozpocznie swoje czynności, ma obowiązek okazać trzy dokumenty: upoważnienie do kontroli, legitymację służbową oraz, na żądanie, dowód osobisty. Jeśli nie przedstawi tych dokumentów, nie masz obowiązku wpuścić go do domu. Ważne jest, aby pamiętać, że właściciel mieszkania nie ma prawnego obowiązku wpuszczania kontrolera na teren prywatnej nieruchomości. Możesz odmówić i zamknąć drzwi. Jednakże, odmowa współpracy może skutkować dalszymi krokami administracyjnymi, takimi jak dodatkowe wezwania do zapłaty.
Jeśli zdecydujesz się wpuścić kontrolera, jego zadaniem jest udowodnienie czterech kluczowych kwestii: obecności urządzenia, jego zdolności do natychmiastowego odbioru programu, faktu rejestracji lub jej braku oraz okresu używania odbiornika. Kontroler ma prawo poprosić o włączenie telewizora czy radia, aby sprawdzić, czy działa. Może również robić zdjęcia i sporządzać notatki. W przypadku stwierdzenia posiadania niezarejestrowanego odbiornika, spisze protokół. Ten protokół jest kluczowym dowodem i stanowi początek procesu administracyjnego, który nieuchronnie prowadzi do nałożenia kary finansowej i naliczenia zaległości. W tym momencie, argumenty o wyrzuceniu telewizora bez oficjalnego wyrejestrowania urządzenia nie będą już wystarczające.
Tysiące złotych kary! Jakie są konsekwencje braku opłat?
Skutki kontroli Poczty Polskiej mogą być bardzo dotkliwe finansowo. Jeśli kontroler stwierdzi posiadanie niezarejestrowanego odbiornika, właściciel musi zapłacić karę administracyjną wynoszącą trzydziestokrotność miesięcznej opłaty abonamentowej. W 2025 roku oznacza to 261 złotych kary za niezarejestrowany radioodbiornik i aż 819 złotych za telewizor. Do tego dochodzą zaległe opłaty abonamentowe, które mogą być naliczone za okres do 5 lat wstecz, plus odsetki za zwłokę i koszty postępowania egzekucyjnego. Łączne koszty mogą z łatwością urosnąć do kilku tysięcy złotych. Dla porównania, roczny koszt abonamentu za telewizor to 327,60 złotych. Jeśli ktoś nie płaci przez trzy lata, zaległości wyniosą około 983 złote, do tego dochodzi 819 złotych kary oraz odsetki, co daje łącznie ponad 2000 złotych.
Nieuregulowanie kary i zaległości dobrowolnie skutkuje skierowaniem sprawy do urzędu skarbowego. To nie są puste groźby – w 2024 roku aż 21 tysięcy tytułów egzekucyjnych trafiło do urzędów skarbowych. Urząd Skarbowy ma prawo ściągnąć należności bezpośrednio z wynagrodzenia, emerytury lub rachunku bankowego. Może również przekazać sprawę do komornika, który zajmie konto bankowe lub inne mienie, doliczając do tego swoje koszty. Całkowite zignorowanie kar może skończyć się zajęciem kilku tysięcy złotych z konta w jeden dzień, bez ostrzeżenia. System działa automatycznie i bezwzględnie, dlatego lepiej uregulować dług od razu lub podjąć kontakt z Pocztą Polską w celu ustalenia ratalnej spłaty.
Koniec abonamentu RTV coraz bliżej? Kluczowa data w 2026!
W tle trwających kontroli i egzekucji należności pojawia się światełko w tunelu dla milionów Polaków. W październiku 2025 roku minister kultury i dziedzictwa narodowego Marta Cienkowska przedstawiła szczegóły nowej ustawy medialnej, której najważniejszym punktem jest całkowita likwidacja abonamentu radiowo-telewizyjnego. Minister argumentowała, że obecny system jest nieskuteczny, archaiczny i nie zapewnia stabilnego finansowania mediów publicznych. Projekt ustawy zakłada, że media publiczne będą finansowane bezpośrednio z budżetu państwa kwotą 2,5 miliarda złotych rocznie, czyli około 0,09 procenta PKB, z coroczną waloryzacją o wskaźnik inflacji. Projekt ustawy został przekazany do Zespołu do spraw Programowania Prac Rządu w lipcu 2025 roku, a minister Cienkowska wyraża nadzieję na szybkie procedowanie w Sejmie jeszcze w tym roku.
Kluczowe znaczenie dla wejścia ustawy w życie ma jednak podpis Prezydenta Karola Nawrockiego. Rzecznik prezydenta elekta, Rafał Leśkiewicz, zaznaczył w lipcu, że Prezydent jest zainteresowany ustawą, zwłaszcza ze względu na kwestie jego uprawnień w zakresie powoływania członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Problemem nie jest tylko likwidacja abonamentu, ale także inne punkty projektu, takie jak likwidacja Rady Mediów Narodowych i reforma KRRiT. Jeśli prezydent podpisze ustawę jeszcze w tym roku, abonament RTV przestanie obowiązywać najprawdopodobniej na początku 2026 roku. Jeżeli jednak weto lub przedłużające się prace opóźnią cały proces, Polacy będą zmuszeni płacić abonament także w kolejnych latach. Obecne statystyki pokazują głęboki kryzys systemu: z 4,5 miliona zarejestrowanych gospodarstw domowych, regularnie płaci zaledwie 700 tysięcy, co oznacza, że tylko około 15 procent abonentów uiszcza opłaty. Jednocześnie 96 procent polskich gospodarstw domowych posiada telewizory, ale tylko połowa z nich jest zarejestrowana.
Kto jest zwolniony i jak zaoszczędzić już teraz?
Mimo trwających kontroli i perspektywy likwidacji, warto pamiętać o obecnych stawkach i możliwościach zwolnienia z abonamentu. W 2025 roku opłaty wynoszą 8,70 złotych miesięcznie za radioodbiornik i 27,30 złotych za odbiornik telewizyjny (lub telewizyjny i radiowy). Osoby, które do 25 stycznia opłacą abonament za cały rok z góry, otrzymują dziesięcioprocentową zniżkę, co oznacza roczny koszt 94 złote za radio i 294 złote za telewizor.
Nie wszyscy Polacy muszą płacić abonament RTV. Automatyczne zwolnienie przysługuje osobom po 75. roku życia. Młodsi emeryci mogą uzyskać zwolnienie, jeśli ich świadczenie nie przekracza 4090,86 złotych brutto miesięcznie. Zwolnienie dotyczy także osób z pierwszą grupą inwalidzką, niewidomych, niesłyszących, kombatantów, bezrobotnych zarejestrowanych w urzędzie pracy oraz odbiorców niektórych świadczeń społecznych. Z wyjątkiem najstarszych seniorów, wszystkie osoby uprawnione do zwolnienia muszą złożyć wniosek i przedstawić odpowiednie dokumenty potwierdzające podstawę zwolnienia.
