Zbliżający się sezon grzewczy 2025/2026 zapowiada się jako najdroższy od dekady, przynosząc rekordowe rachunki za ogrzewanie dla milionów Polaków. Według prognoz portalu Infor.pl, możemy spodziewać się wzrostów cen nawet o 25-30 procent w porównaniu z ubiegłym rokiem. W obliczu tych drastycznych podwyżek, poszukiwanie oszczędności staje się priorytetem, jednak wielu z nas nieświadomie popełnia podstawowe błędy, które zamiast obniżać, potrafią zwiększyć roczne koszty nawet o kilkaset, a nawet kilka tysięcy złotych. Eksperci biją na alarm, wskazując na trzy kluczowe nawyki, które najmocniej uderzają w domowy budżet. Zmiana tych przyzwyczajeń to szansa na znaczące ulgi w portfelu, zanim mróz na dobre zagości za oknem.
Termostat na maksimum? To najdroższy mit!
Jednym z najbardziej rozpowszechnionych i kosztownych błędów jest przekonanie, że ustawienie pokrętła termostatu na maksymalną wartość sprawi, że pomieszczenia nagrzeją się szybciej. Ryan Willding z renomowanej firmy Heatforce, cytowany przez serwis Express, kategorycznie obala ten mit. System grzewczy działa w stałym tempie, niezależnie od tego, czy ustawimy 22, czy 30 stopni Celsjusza. Jedynym efektem takiego działania jest osiągnięcie znacznie wyższej końcowej temperatury, niż jest to faktycznie potrzebne, co bezpośrednio przekłada się na niepotrzebnie wysokie rachunki.
Ekspert ostrzega: każdy stopień Celsjusza powyżej optymalnych 19-20 stopni może zwiększyć roczne wydatki na ogrzewanie nawet o 10 procent. W praktyce oznacza to, że rodzina utrzymująca w domu stałą temperaturę na poziomie 23 stopni zamiast zalecanych 20 stopni, może płacić za ogrzewanie nawet o 30 procent więcej. Przy średnich rocznych kosztach ogrzewania rzędu 6000 zł, to dodatkowe 1800 zł, które dosłownie ulatuje z portfela. Zamiast „grzać na maksa”, lepiej ustawić termostat na komfortową, ale ekonomiczną temperaturę i pozwolić systemowi na spokojne osiągnięcie celu.
Grzanie pustych pokoi? To marnotrawstwo, które boli
Kolejnym powszechnym błędem, który znacząco obciąża budżet domowy, jest ogrzewanie całej powierzchni domu lub mieszkania, nawet tych pomieszczeń, z których domownicy w ogóle nie korzystają. Ile razy zdarzało się zostawić włączony grzejnik w pokoju gościnnym, który jest używany raz na kilka miesięcy, albo w dodatkowej sypialni, stojącej pustej przez większość tygodnia? To czyste marnotrawstwo energii.
Ogrzewanie powinno być aktywne tylko tam, gdzie jest to naprawdę konieczne. Kluczowe jest upewnienie się, że grzejniki w nieużywanych pokojach są całkowicie wyłączone, a drzwi do tych pomieszczeń szczelnie zamknięte. Ta prosta zasada zatrzymuje ciepło w miejscach, w których faktycznie przebywamy i zapobiega jego niekontrolowanemu rozprzestrzenianiu się do chłodnych, nieużywanych części domu. Podobnie rzecz ma się z temperaturą w nocy. Utrzymywanie tej samej temperatury przez całą dobę jest nieefektywne. Obniżenie jej o kilka stopni na czas snu – na przykład z 20 do 17 stopni w sypialni – może przynieść wymierne oszczędności bez utraty komfortu, gdyż pod kołdrą rzadko odczuwamy taką różnicę.
Zasłonięte grzejniki i suszenie prania? Kradzież ciepła!
Trzeci błąd, który sabotuje efektywność ogrzewania, to blokowanie grzejników. Umieszczanie mebli, takich jak sofy czy fotele, bezpośrednio przed kaloryferami, a także zasłanianie ich długimi zasłonami czy nawet suszenie na nich prania, prowadzi do zatrzymywania ciepła w jednym miejscu. Zamiast swobodnie rozchodzić się po całym pomieszczeniu, ciepło gromadzi się wokół przeszkody, nie ogrzewając efektywnie wnętrza.
Ryan Willding podkreśla, że grzejniki powinny być całkowicie wolne od jakichkolwiek przeszkód, aby ciepło mogło swobodnie krążyć po pomieszczeniu. Zasłony powinny kończyć się nad grzejnikiem lub być podwinięte, gdy kaloryfer pracuje, a meble należy ustawiać w odległości co najmniej kilkudziesięciu centymetrów od źródła ciepła. Suszenie prania bezpośrednio na grzejnikach to podwójny błąd: mokre ubrania blokują przepływ ciepła i dodatkowo pochłaniają energię potrzebną do ich wysuszenia. W efekcie efektywność ogrzewania spada, a rachunki rosną. Znacznie lepszym rozwiązaniem jest suszarka do prania ustawiona w pobliżu, ale nie na kaloryferze.
Bon ciepłowniczy 2025: Ratunek dla tysięcy Polaków
W obliczu nadchodzących podwyżek, szczególnie dotkliwie odczuwalnych przez użytkowników ciepła systemowego (mieszkańców bloków), rząd wprowadził bon ciepłowniczy. Portal Business Insider podaje, że dla przeciętnej rodziny korzystającej z tego typu ogrzewania, nowe taryfy zatwierdzone przez Urząd Regulacji Energetyki (URE) mogą oznaczać wzrost kosztów nawet o 86 procent w porównaniu z poprzednim sezonem, co przekłada się na roczny wydatek wyższy o około 600 zł. Od 2022 roku ceny ciepła systemowego wzrosły o 71,8 procent, podczas gdy inflacja w tym samym okresie wyniosła 37,7 procent.
Bon ma wspomóc gospodarstwa domowe, których miesięczny dochód nie przekracza 3272,69 zł (jednoosobowe) lub 2454,52 zł na osobę (wieloosobowe). Wsparcie jest skierowane do korzystających z ciepła systemowego i płacących powyżej 170 zł za gigadżul. Wysokość bonu za okres od 1 lipca do 31 grudnia 2025 roku wynosi od 500 zł do 1750 zł. Na cały 2026 rok wsparcie będzie wyższe, wynosząc od 1000 zł do 3500 zł. W przypadku przekroczenia progów dochodowych, obowiązuje zasada „złotówka za złotówkę”.
Wnioski na pierwszą transzę (lipiec-grudzień 2025) można składać od 3 listopada do 15 grudnia 2025 roku, a na drugą transzę (cały 2026 rok) od 1 lipca do 31 sierpnia 2026 roku. Można to zrobić osobiście w urzędzie miasta/gminy, elektronicznie przez ePUAP lub aplikację mObywatel. Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie od zarządcy budynku o korzystaniu z ciepła systemowego i cenie ciepła, chyba że jest się bezpośrednim odbiorcą. Szacuje się, że z programu skorzysta około 400 tysięcy gospodarstw domowych, a łączny koszt programu to 890-900 mln zł.
