W nadchodzącym miesiącu mieszkańcy województwa mazowieckiego będą świadkami niezwykłej akcji mającej na celu ochronę lisów przed groźną chorobą – wściekliźnią. W ramach tej kampanii przeprowadzanej przez Powiatową Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Garwolinie, specjalne szczepionki będą rozrzucane na terenie województwa, z myślą o tych dzikich zwierzętach.
Szczepionki te nie będą jednak tradycyjnie podawane, ale zostaną umieszczone w formie przynęt, przypominających psie przysmaki. Ta nietypowa metoda ma na celu zwiększenie skuteczności szczepień poprzez bezpośrednie docieranie do lisów, które zwykle unikają kontaktu z ludźmi. Przynęty te będą miały intensywny rybny zapach i zielono-brązową barwę, co ma przyciągać lisie.
Jednakże, jak zaznaczają przedstawiciele służb sanitarno-epidemiologicznych, istnieje ważna zasada, którą należy przestrzegać podczas trwania tej akcji: absolutnie nie podnosić ani dotykać przynęt. Ludzki zapach na przynętach może spowodować, że lisy unikną ich spożycia, co mogłoby zakłócić przebieg akcji szczepień. W przypadku kontaktu człowieka ze szczepionką, szczególnie w miejscu otwartych ran czy błon śluzowych, należy dokładnie umyć te miejsca wodą z mydłem i skontaktować się z lekarzem.
Dodatkowo, właściciele zwierząt domowych powinni zabezpieczyć swoje pupile przed przypadkowym spożyciem przynęt. Psy powinny być wyprowadzane na smyczy, a koty powinny pozostać w zamkniętych pomieszczeniach, aby uniknąć kontaktu z tymi specjalnymi „przysmakami”. W przypadku, gdy zwierzę wejdzie w kontakt z przynętą, należy natychmiast zgłosić się do weterynarza, aby upewnić się, że nie doszło do niepożądanych skutków zdrowotnych.
Należy również pamiętać, że szczepienia przeciwko wściekliźnie są obowiązkowe dla psów po ukończeniu trzeciego miesiąca życia, zgodnie z obowiązującym prawem. Dlatego też akcja rozrzucania szczepionek dla lisów jest ważnym krokiem w kierunku ochrony zdrowia zwierząt i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się tej groźnej choroby.
Ta innowacyjna metoda szczepień przeciwko wściekliźnie pokazuje, że nowoczesne podejścia do ochrony zdrowia zwierząt mogą przynosić skuteczne rezultaty. Dzięki zaangażowaniu służb sanitarno-epidemiologicznych oraz świadomości społecznej, można skutecznie chronić dzikie populacje zwierząt przed groźnymi chorobami, jednocześnie minimalizując ryzyko dla ludzi i ich pupili.
