Wiele pytań jakie Państwo do nas kierujecie w ostatnim czasie, dotyczą zapytania czy istnieje obowiązek zasłaniania ust i nosa, zmotywowało to nas do przypomnienia tego tematu.
Po podpisaniu przez Prezydenta ustawy nowelizującej ustawę z dnia 05 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi w zakresie ?obowiązku zasłaniania ust i nosa? i jej opublikowaniu w Dzienniku Ustaw z dniu 28.11.2020 roku wg. zapisu ustawy nowelizującej ustawę w/w obowiązek ten miał zostać uregulowany prawnie, ale nie panikujmy z tego powodu, bo nadal jest on niezgodny z prawem!!!.
W tym miejscu zacząć należy od tego, iż tym, co zrobiono rząd potwierdza, że do dnia 28 listopada 2020 roku absolutnie nie istniał obowiązek zasłaniani ust i nosa przez osoby zdrowe w przestrzeni publicznej, sklepach, komunikacji publicznej itp.
Dokonana nowelizacji ustawy potwierdza jednoznacznie, iż wcześniejsze działanie ?milicji? polegające na próbach represji i karaniu również były bezprawne.
Obecnie ?Ustawowy? nakaz noszenia maseczek według (NIE)rządu miał zostać uregulowany w nowej specustawie covidowej, jaka została opublikowana.
Nowy zapis mający uregulować obowiązek zasłaniania ust i nosa wg. (NIE)rządu został niby uregulowany prawnie w ustawie z dnia 28 października 2020 roku zmieniającej ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1239, z późn. zm.), w której wprowadzono następujące zmiany:
Poprzedni zapis art. 46b pkt 4 został podzielony na art 46b ust 4 i 4a w którym wprowadzono powszechny obowiązek zasłaniania ust i nosa.
Po ust 12 art 46b wprowadzono ustęp 13 który mówi, że aby nastąpiło uregulowanie obowiązku zakrywania ust i nosa musi zostać wydane rozporządzenie, które określi:
Okoliczności, miejsca, obiekty i obszary, w których trzeba zakrywać usta i nos i sposób realizacji tego nakazu.
Po art. 46ba dodaje się art. 46bb i art. 46bc w brzmieniu: Art. 46bb. Nieprzestrzeganie obowiązku, o którym mowa w art. 46b pkt 13 (czyli nie zakrywanie ust i nosa) stanowi uzasadnioną przyczynę odmowy sprzedaży, o której mowa w art. 135 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. ? Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2019 r. poz. 821, z późn. zm.)
Jak wynika z powyższego ustawa zmieniająca ustawę z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych, jaką podpisał Prezydent wg. (NIE)rządu uregulowała ten obowiązek, lecz zgodnie z jej zapisem w art 46b ust 13 okoliczności, miejsca, obiekty i obszary, w których trzeba zakrywać usta i nos oraz sposób realizacji tego nakazu ma być nadal wydawany w drodze rozporządzenia. Zatem przeanalizujemy to pod względem prawnym, jaki obowiązuje w RP i sprawdźmy: Czy jest to skuteczne rozwiązanie?
Zgodnie z treścią artykuł 31 ust. 3 Konstytucji, który mówi o tym, że ograniczenia wolności obywatelskich mogą być ustanawiane tylko w USTAWIE, zwrócić w tym miejscu należy nacisk na to, iż Rozporządzenia wydane na podstawie ustawy nie są jednak ustawą.
Wygląda na to, że przed nami kolejna dyskusja na temat legalności obowiązku noszenia maseczek i pewnie wiele różnych orzeczeń sądów w tej mierze.
Przypominamy, iż od samego początku tej pLandemii strachu i manipulacji wciąż powtarzamy, że zgodnie z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP ograniczenia z korzystania z konstytucyjnych praw i wolności mogą być ustawianie wyłącznie w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie.
W tym miejscu rozważyć również należy czy wprowadzany bezprawnie obowiązek zasłaniania ust i nosa nie jest eksperymentem medycznym, na jaki zgodnie z art. 39 Konstytucji RP musisz wyrazić zgodę.
Nasze stanowisko w tym zakresie jest poparte tym, iż nie ma na chwilę obecną nie ma żadnego badania klinicznego a tym samym dowodu potwierdzającego, iż stosowanie zasłaniania ust i nosa zapobiega rozprzestrzenianiu się wirusa.
Jak widać na podstawie ilości zakażeń od września 2020 roku, kiedy to (NIE)rząd kolejny raz zmusił przy użyciu groźby bezprawnej część obywateli do zasłaniania ust i nosa, że ilość zakażeń utrzymuje się.
Na tej podstawie stwierdzić należy, iż (NIE)rząd bezprawnie zmusza obywateli do uczestnictwa w eksperymencie medycznym.
Również z tego względu należ przyjąć, iż przedmiotowe ograniczenie przewidziane w rozporządzeniu jest niezgodne z art. 57 Konstytucji.
Powyżej powołany przepis prawny aktu najwyższej rangi prawa jednoznacznie wskazuje, że aby wprowadzić tego rodzaju zakazy należy ogłosić stan wyjątkowy, czego do dnia dzisiejszego nasz (NIE)rząd nie uczynił.
W związku z tym stwierdzić należy, iż brak wskazania (powiązania z określonym czasem) okresu zawieszenia praw i wolności stoi w sprzeczności z zasadami państwa prawa i treścią art. 232 Konstytucji.
Nawet w sytuacji najwyższego zagrożenia, organy władzy publicznej powinny działać na podstawie i w granicach prawa (art. 7 Konstytucji RP).
Różnica pomiędzy stanem klęski żywiołowej, a samym stanem epidemii jest zasadnicza. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o stanie klęski żywiołowej, środki profilaktyczne mogą być w takiej nadzwyczajnej sytuacji nałożone na każdego obywatela (w przeciwieństwie do ?zwyczajnego? stanu epidemii).
W stanie epidemii środki profilaktycznie winny być stosowane tylko w stosunku do osób chorych lub podejrzanych o zachorowanie.
W tym miejscu należy stwierdzić jednoznacznie, że pomimo zaistnienia przesłanek do wprowadzenia stanu klęski żywiołowej, władza wykonawcza nie zdecydowała się na wprowadzenie tego stanu, wprowadzając jedynie stan epidemii, a wcześniej stan zagrożenia epidemiologicznego, żaden z tych stanów nie może być uznany za stan nadzwyczajny w rozumieniu art. 228 Konstytucji.
Zatem ograniczenia wynikające z wprowadzenia takiego stanu nie mogą naruszać podstawowych praw i wolności. Tym samym wynikający np. z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia z dnia 21 grudnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii zakaz zgromadzeń, nakaz zasłaniania ust i nosa i inne są w rażący sposób sprzeczny z art. 31 i art. 228 Konstytucji.
Obecny stan prawny oznacza, iż nakazy nie mogą być skutecznie egzekwowane na drodze sądowej, zaś osobom, które doznały uszczerbku na skutek wymuszenia określonego zachowania na podstawie obowiązujących przepisów przysługuje roszczenie odszkodowawcze.
Zatem do Państwa decyzji pozostawiamy to czy będziecie Państwo przyjmowali mandat za nie zasłanianie ust i nosa czy też nie. Według naszej oceny kara, jaką ustawodawca przewidział za ten czyn w art. 116 § 1a k.w. jest bezpodstawna gdyż regulacja obowiązku wynika z rozporządzenia a nie ustawy.
Oczywiście, o tym, czy mandat został nałożony zgodnie, czy niezgodnie z prawem, zdecyduje w przypadku odmowy jego przyjęcia sąd.
NIE DAJ SIĘ ZNIEWOLIĆ!!! Pamiętaj to od ciebie zależy, kiedy ta farsa COVIDOWA się zakończy. Wykonując pokornie ich bezprawie przyczyniasz się do coraz mocniejszego zaciskania przez nich pętli na szyi każdemu Polakowi.
Przypominamy, o naszej akcji bezpłatnych porad prawnych z zakresu problemów z COVID.
Jeśli potrzebujesz pomocy napisz do nas na adres @: covid@legaartis.pl lub zadzwoń: 22 266 86 18 lub 579636527
Na Państwa zlecenie, które nie wchodzi w zakres porady pro bono możemy podjąć się przygotowania indywidualnych pism takich jak: odwołania od decyzji, sprzeciwów od wyroków nakazowych, wniosków o uchylenie mandatu, zawiadomień do organów ścigania, pism do pracodawcy w związku z bezprawnym przymuszaniem do zasłaniania ust i nosa w zakładach pracy.
Jeśli uważacie Państwo, iż nasza pomoc, jaką od nas otrzymujecie zasługuje na wparcie pracowników Kancelarii możecie nas wspomóc poprzez wpłatę dowolnej kwoty na rachunek bankowy Kancelarii LEGA ARTIS:
Anonimowe wsparcie bitcoin:
bc1qfl2rqa97lknlrfgs9c9qqjp5ftqtkv7wf4q0at
Wsparcie paypal:
Dane do przelewu:
Nr konta: 04 1020 3903 0000 1402 0122 6752
Kancelaria Lega Artis
ul. Przasnyska 6a lok 336a
01-756 Warszawa
Tytuł: „darowizna na działalność”
IBAN: PL04102039030000140201226752
