Z dniem 31 stycznia 2022 roku Centralny Zarząd Służby Więziennej wydał komunikat ze na podstawie art. 247 kodeksu karnego wykonawczego wprowadza czasowy zakaz odwiedzin skazanych przez ich bliskich tłumacząc to troską o zdrowi więźniów w związku z wireusem celebrytą.
Czy takie działanie jest zgodne z prawem?
Zgodnie z art. 247 § 3 kkw dyrektor jednostki penitencjarnej w przypadku gdy widzenie, ze względu na osobę odwiedzanego lub odwiedzającego, stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu karnego lub aresztu śledczego albo dla porządku prawnego, dyrektor zakładu lub aresztu może uzależnić jego odbycie od spełnienia warunków zapewniających bezpieczeństwo. Przepis ten nie daje możliwości wprowadzenia całkowitego zakazu odwiedzin a jedynie w sposób istotny je ograniczyć taka, by zapewnić bezpieczeństwo osoby odbywającej karę pozbawienia wolności oraz pozostałych osób przebywających w jednostce penitencjarnej.
Na tej już podstawie stwierdzić należy, że wprowadzenie odgórnego zakazu odwiedzin jest sprzeczne z prawem.
Warto w tym miejscu podnieść, że osoba, odbywająca karę pozbawienia wolności nie jest pozbawiona godności a jedynie wolności. Każda osoba odbywająca karę zachowuje wszystkie prawa, jakie wynikają z Konstytucji i innych ustaw.
Jednym z najbardziej podstawowych praw skazanego jest prawo do utrzymywania więzi z rodziną i innymi osobami bliskimi mówi o tym, chociażby art. 102 pkt 2, a także art. 105 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego. Więźniowie mogą realizować swoje prawo m.in. poprzez możliwość korzystania z przepustek oraz widzeń.
Kto może odwiedzić więźnia?
Prawo do widzeń ze skazanym ma przede wszystkim jego rodzina oraz inne bliskie mu osoby. W przypadku widzeń z tymi osobami nie jest konieczne uzyskanie zgody dyrektora zakładu karnego.
Więzień ma prawo do porozumiewania się ze swoim obrońcą lub pełnomocnikiem będącym adwokatem, lub radcą prawnym ? takie widzenie również nie wymaga zgody dyrektora zakładu.
Skazany może zostać również odwiedzony przez osoby inne niż osoby bliskie lub osoby z rodziny. Jednakże w takim wypadku na widzenie zgodę musi wyrazić dyrektor zakładu. Odmowa wyrażenia zgody może zostać zaskarżona przez więźnia do sądu penitencjarnego.
Na podstawie powyższego stwierdzić należy, że dyrektor ZK nie posiada delegacji ustawowej umożliwiającej mu wprowadzenie na terenie zarządzanej przez niego jednostki zakazu odwiedzin. Takiej delegacji nie posiada również Minister Sprawiedliwości oraz GIS.
Powyższe stwierdzenie jest poparte art. 31 ust 3 Konstytucji RP, z którego wprost wynika, że wprowadzenie ograniczenia konstytucyjnych prawa wolności może odbyć się tylko i wyłącznie w drodze ustawy.
W tym miejscu podnieść należy, że aby wprowadzony zakaz odwiedzin w ZK spełniał warunki formalnoprawne, musi zostać przy tym spełniony wymóg z art. 232 w zw. z art. 233 ust 3 Konstytucji.
Warto w tym miejscu powołać się na treść Postanowienia SR we Włocławku z dnia 11 czerwca 2021 roku, sygn. akt II W 363/21, z jakiego wynika, iż jedynie w stanie klęski żywiołowej mogą nastąpić bardziej drastyczne ograniczenia wolności, zgodnie z art. 232 w zw. z art. 233 ust 3 Konstytucji jedynie wprowadzenie stanu nadzwyczajnego w postaci klęski żywiołowej pozwoliłby na wprowadzenie tak daleko idącej ingerencji władzy w prawa człowieka.
Ponadto Sąd w wydanym postanowieniu stwierdza, iż stan epidemii jest stanem „zwykłym” co, uniemożliwia zawieszenie aktów prawa powszechnego.
Przedkładając to na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że wprowadzenie ewentualnych zakazów odwiedzin osób pozbawionych wolności byłoby sprzeczne z prawem.
Każdej osobie poszkodowanej służy m .in. roszczenie o zapłatę zadośćuczynienia pieniężnego na podstawie z art. 415 k.c. i zasadą z niego wynikającą „ex delicto” – zasada winy – wyrządzający drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.
Ponadto dyrektor ZK wprowadzając tego typu zakazy, powołując się przy tym na przepisy ustawy o zapobieganiu i zwalczaniu chorób zakaźnych, może ponieść odpowiedzialność karną z art. 231 § 1 k.k.
Mamy nadzieję, że niniejszy artykuł pomoże Państwu w walce o swoje prawa, jakie za chwilę mogą być kolejny raz bezpodstawnie ograniczone przez władzę pod przykrywką walki z koronaświrusem. Jeśli potrzebujecie Państwo pomocy prawnej przy prowadzeniu sprawy lub sporządzeniu pisma do odpowiedniej instytucji zapraszamy do kontaktu.
Wspomóż naszą walkę o wolność poprzez wpłatę dowolnej kwoty na nasz rachunek bankowy: 04 1020 3903 0000 1402 0122 6752
Przypominamy, o naszej akcji bezpłatnych porad prawnych z zakresu problemów z COVID.
Porada prawna indywidualna jest udzielana jeśli temat nie jest przez nas poruszony na BLOGU.
Na zlecenie indywidualne (płatne) klienta nasza Kancelaria przygotuje również wszelkie pisma w zakresie spraw związanych z COVID.
Informujemy ponadto, że Kancelaria świadczy pełen wachlarz usług prawnych z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, spadkowego, upadłościowego, gospodarczego, karnego, pracy, handlowego.
Jeśli potrzebujesz pomocy, napisz do nas na adres @: covid@legaartis.pl lub zadzwoń 579636527, 222668618.
Jeśli uważacie Państwo, że nasza pomoc, jaką od nas otrzymujecie, zasługuje na wparcie pracowników Kancelarii, możecie nas wspomóc poprzez wpłatę dowolnej kwoty na rachunek bankowy Kancelarii LEGA ARTIS:
Anonimowe wsparcie Bitcoin:
bc1qfl2rqa97lknlrfgs9c9qqjp5ftqtkv7wf4q0at
Anonimowe wsparcie Ethereum:
0x45a3c849BCa45A6444A24cdF30708695498a3F6b
Wsparcie paypal:
https://paypal.me/legaartis
Dane do przelewu:
Nr konta: 04 1020 3903 0000 1402 0122 6752
Kancelaria Lega Artis
ul. Przasnyska 6a lok 336a
01-756 Warszawa
Tytuł: “darowizna na działalność”
IBAN: PL04102039030000140201226752
Jesteśmy do Waszej dyspozycji:
Pn. – czw.: 11:00 – 17:00
Piątek: 10:00 – 15:00
Serdecznie dziękujemy wszystkim osobom za dotychczas udzielone nam wsparcie finansowe.
