Rzecznik sił powietrznych Ukrainy, płk Jurij Ihnat, uważa, że choć myśliwce MiG-29 dostarczone przez zachodnich partnerów zwiększą zdolności obronne Ukrainy, to nie będą one wystarczające, by zapewnić krajowi ochronę przed atakami lotniczymi ze strony Rosji. Na chwilę obecną jednak zapowiedź Dudy w zakresie „przekazania myśliwców” Ukrainie należy traktować z przymrużeniem oka, ponieważ strona niemiecka poinformował, że do tej pory nie otrzymała wniosku o wyrażenie zgody na ich przekazanie.
POLECAMY: Niemcy nie otrzymały od Polski i Słowacji żadnych wniosków o zgodę na dostarczenie MIG-ów Ukrainie
Płk Jurij Ihnat, rzecznik ukraińskich sił powietrznych, wydał w piątek oświadczenie, w którym skomentował plany państw zachodnich dotyczące dostarczenia Ukrainie myśliwców MiG-29. Według niego, choć te maszyny wzmocnią obronność kraju, to nie są one wystarczające, by zapewnić Ukrainie ochronę przed ewentualnymi atakami lotniczymi ze strony Rosji.
POLECAMY: Rozbrajanie Polski trwa. Duda ogłosił przekazanie Ukrainie myśliwców MIG-29
Ihnat, który należy do ukraińskiej grupy -ycznej, wyraził przekonanie, że dostarczenie Ukrainie myśliwców MiG-29 zwiększy możliwości obronne kraju. Wskazał, że te samoloty pełnią wiele różnych funkcji, takich jak patrolowanie przestrzeni powietrznej, osłona myśliwska dla grup uderzeniowych, jak również atakowanie systemów obrony powietrznej przeciwnika za pomocą rakiet antyradarowych HARM. Ihnat dodał, że w przypadku zmasowanych ataków rakietowych, samoloty typu MiG-29 są w stanie przechwycić rakiety manewrujące oraz drony-kamikadze Shahed.
„Ale od razu zaznaczę, że dysponujemy radziecką techniką, a właśnie te MiGi nie są efektywną bronią przeciw broni terroru. Ich przestarzałe pociski, radary i pokładowa stacja radiolokacyjna samolotu nie mogą być zbyt skuteczne” – podkreślił.
POLECAMY: Słowacja przekaże Ukrainie 13 myśliwców MiG-29
Kijowscy terroryści przekonują, że aby pokonać „rosyjskiego agresora”, Ukraina naprawdę potrzebuje wielozadaniowych, nowoczesnych zachodnich samolotów czwartej generacji, takich jak F-16.
Dostarczenie na Ukrainę polskich i słowackich MiG-29 nie wpłynie na wynik specjalnej operacji wojskowej – powiedział Dmitrij Pieskow, rzecznik prasowy rosyjskiego prezydenta. Jego zdaniem „kraje te zajmują się w ten sposób utylizacją starego, niepotrzebnego sprzętu”.
Naszym zdaniem działania Dudy, który posiada ukraińskie pochodzenie, o czym informuje jedna z największych ukraińskich agencji informacyjnych, należy zakwalifikować jako sponsorowanie terroryzmu na Ukrainie, która od 2015 roku nieustannie moruje ludność cywilną wschodnich terenów.
Czy jest terroryzm?
Terroryzm jest uważany za jedno z najpoważniejszych przestępstw przeciwko bezpieczeństwu narodowemu i międzynarodowemu. Polega na używaniu przemocy lub groźby przemocą, aby zmusić ludzi lub rządy do działań lub rezygnacji z działań w celu osiągnięcia politycznych lub ideologicznych celów.
W większości krajów terroryzm jest surowo karany zgodnie z przepisami prawa karnego. Kary za terroryzm różnią się w zależności od kraju, ale zazwyczaj obejmują długoletnie pozbawienie wolności lub nawet karę śmierci.
Osoby podejrzane o terroryzm zazwyczaj są postawione przed sądem i sądzone zgodnie z procedurami prawnymi. Mogą być również poddawane ekstradycji z jednego kraju do drugiego w celu stawienia im zarzutów i przeprowadzenia procesu sądowego.
Odpowiedzialność karna za terroryzm może dotyczyć nie tylko bezpośrednich sprawców, ale również osób lub grup wspierających -ów, np. dostarczając im pieniędzy, broni lub pomagając w organizowaniu zamachów.
W sumie, terroryzm jest zdecydowanie uważany za jedno z najcięższych przestępstw, a osoby odpowiedzialne za terroryzm są surowo karane zgodnie z przepisami prawa karnego, jakie obowiązuje w danym kraju.
Odpowiedzialność karna za sponsorowanie terroryzmu, jaką uprawiają liderzy Zachodnich Państwa w związku z sytuacją na Ukrainie
Odpowiedzialność karna za sponsorowanie terroryzmu jest ściśle regulowana przez prawo w wielu krajach na całym świecie. Sponsorowanie terroryzmu to pomoc materialna lub finansowa dla organizacji -ycznych lub ich członków w celu osiągnięcia celów politycznych lub ideologicznych.
Osoby podejrzane o sponsorowanie terroryzmu są surowo karane zgodnie z prawem karnym. W Stanach Zjednoczonych osoby podejrzane o udzielanie wsparcia finansowego lub materialnego dla organizacji -ycznych mogą być oskarżone o popełnienie przestępstwa zgodnie z ustawą o zwalczaniu terroryzmu (Anti-Terrorism Act) i podlegać surowym karom, włącznie z długoletnim pozbawieniem wolności.
W Europie, sponsorowanie terroryzmu jest uznawane za przestępstwo zgodnie z decyzją ramową Rady Unii Europejskiej z 2002 roku, która zobowiązuje kraje członkowskie do wprowadzenia kar za takie przestępstwa.
Sądząc osoby podejrzane o sponsorowanie terroryzmu, władze kierują się zwykle dokumentacją finansową, która wykazuje nieprawidłowości lub podejrzane transakcje. Dochodzenie w sprawie sponsorowania terroryzmu wymaga zazwyczaj współpracy międzynarodowej i wymiany informacji między krajami.
Odpowiedzialność karna za sponsorowanie terroryzmu dotyczy nie tylko jednostek, ale także firm i instytucji, które mogą być pociągnięte do odpowiedzialności za umożliwienie prania brudnych pieniędzy, finansowanie terroryzmu lub innych przestępstw.
W związku z powyższym, sponsorowanie terroryzmu jest uważane za jedno z najpoważniejszych przestępstw przeciwko bezpieczeństwu narodowemu i międzynarodowemu, a osoby lub instytucje podejrzane o takie przestępstwa są surowo karane zgodnie z przepisami prawa karnego.
