Nowa ustawa, nazwana od imienia tragicznie zmarłego ośmioletniego Kamila z Częstochowy, wprowadza nowe zobowiązania dla hoteli i miejsc noclegowych, które nie są jeszcze powszechnie znane. Jej celem jest ochrona nieletnich przed przemocą. Przepisy te, zmieniające przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, weszły w życie w lutym, a już w maju minie rok od śmierci chłopca.
Według informacji portalu tvn24.pl, turyści podróżujący z dziećmi mogą oczekiwać nowych pytań podczas meldowania się w hotelach. Branża hotelowa przyznaje, że ma problem z interpretacją nowych zasad, ponieważ brakuje jasnych wytycznych dotyczących ich wdrożenia. Oczekują oni na wyjaśnienia ze strony Ministerstwa Sprawiedliwości.
Największe niepewności wśród hotelarzy budzą dwa główne punkty: sposób identyfikacji dziecka i jego opiekuna oraz postępowanie w sytuacji podejrzenia, że dziecko może być zagrożone.
Nowe wymogi oraz niejasności budzące wątpliwości wśród hotelarzy dotyczą dwóch głównych kwestii: identyfikacji dziecka i jego relacji z opiekunem oraz reakcji w sytuacji uzasadnionego podejrzenia zagrożenia dla ich bezpieczeństwa.
Te przepisy nakładają na hotelarzy obowiązek weryfikacji tożsamości osób meldujących się w hotelach, ale nie zapewniają im narzędzi do praktycznego egzekwowania tych wymogów.
Karol Wagner z Tatrzańskiej Izby Gospodarczej zwraca uwagę, że nawet posiadanie dokumentów tożsamości, takich jak dowód osobisty czy paszport, niekoniecznie świadczy o relacji rodzinnej, ponieważ ludzie mają różne nazwiska i historie. Mimo narzucenia obowiązku weryfikacji, brakuje hotelarzom mandatu do jej przeprowadzenia.
Przepisy nakładają na hotelarzy obowiązek wdrożenia Standardów Ochrony Małoletnich w ciągu pół roku, do 15 sierpnia, co oznacza, że pozostały im cztery miesiące na dostosowanie się do nowych regulacji.
Ustawa, zwaną „ustawą Kamilka”, została zainicjowana przez grupę posłów Suwerennej Polski po tragicznej śmierci 8-letniego chłopca z Częstochowy, będącego ofiarą przemocy ze strony ojczyma. Głównym celem tej ustawy jest analiza najpoważniejszych przypadków przemocy wobec dzieci w celu wprowadzenia zmian systemowych mających zapobiec ich powtórzeniu. Ustawa wprowadza także procedury reagowania na przypadki przemocy wobec dzieci przez rówieśników, rodziców lub pracowników instytucji.
