Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) ogłosił, że osoby, które padły ofiarą pracy przymusowej lub deportacji w okresie II wojny światowej, mogą ubiegać się o dodatkowe świadczenie finansowe. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez ZUS, kwota tego świadczenia może sięgać nawet kilkuset złotych miesięcznie.
Kto ma prawo do otrzymania świadczenia?
Otrzymać świadczenie mogą osoby, które spełniają następujące kryteria:
- Były przetrzymywane w obozach pracy przymusowej w latach 1939-1945 z powodów politycznych, narodowościowych, rasowych lub religijnych.
- Zostały deportowane do pracy przymusowej na obszarach III Rzeszy, ZSRR lub innych przez nie okupowanych regionach na okres co najmniej 6 miesięcy.
- Posiadają obywatelstwo polskie zarówno w czasie deportacji, jak i obecnie.
Jakie dokumenty są wymagane?
Aby złożyć wniosek o świadczenie, należy dostarczyć następujące dokumenty:
- Wniosek o świadczenie dla osób deportowanych.
- Decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
- Oświadczenie o braku uprawnień do emerytury, renty lub innych świadczeń pieniężnych.
- Oświadczenie o ewentualnym otrzymywaniu świadczeń rentowych z zagranicznych instytucji (jeśli dotyczy).
Jak złożyć wniosek?
Wnioski należy składać w lokalnych oddziałach ZUS, gdzie pracownicy służą pomocą w wypełnieniu dokumentów i udzielają niezbędnych informacji.
Znaczenie świadczenia
To świadczenie stanowi wyraz uznania dla cierpień i strat poniesionych przez deportowanych w okresie wojny. Jest również formą wsparcia finansowego dla osób, które często zmagały się z problemami zdrowotnymi i materialnymi na skutek deportacji i pracy przymusowej. To także sposób, aby uhonorować pamięć i szacunek dla tych, którzy przetrwali trudności wojennych lat. Wykorzystanie tego świadczenia jest wyrazem uznania państwa dla ich poświęcenia i determinacji w obliczu najtrudniejszych wyzwań.