Od kilku dni otrzymujemy wiele @ z pytaniami czy lekarz, pielęgniarka, SOR czy też Szpital może odmówić świadczenia medycznego osobie niezaszczepionej lub poinformować go, że taka usługa jest udzielana ostatni raz i przy następnej wizycie należy posiadać certyfikat zaszczepienia aby usługa była realizowana. W przesyłanych do nas @ pytacie również, czy można ograniczyć niezaszczepionemu korzystanie z turnusów rehabilitacyjnych.
Z uwagi na ilość zapytań, jakie otrzymujemy widzimy, iż sytuacja ta z uwagi na okres infekcyjny się nasila i postanowiliśmy w tym artykule rozwiać wasze wątpliwości oraz wskazać podstawy prawne do wali o swoje prawa. Niniejszy artykuł ma także wskazać wam podstawy prawne, aby taką osobę czy jednostkę medyczną pociągnąć do odpowiedzialności karnej.
Na początek zacznijmy od tego, że zgodnie z ustawą o zwalczaniu chorób zakaźnych, szczepienie ochronne tj. podanie szczepionki przeciw chorobie zakaźnej w celu sztucznego uodpornienia przeciwko tej chorobie (art. 2 pkt 26 ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych) może być obowiązkowe, o ile szczepienie takie zostało ujęte w wykazie szczepień, określonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia (art. 17 ust. 10 ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych). Szczepienie przeciwko COVID (o ile można to nazwać szczepieniem) nie jest objęte wykazem szczepień obowiązkowych, a zatem pozostaje nieobowiązkowe.
Zgodnie z zasadą prokonstytucyjnej wykładni prawa należy w tym miejscu wskazać na art. 31 Konstytucji RP, z jakiego wynika, że każdy ma obowiązek szanować prawa i wolności innych, a zwłaszcza nikogo nie wolno zmuszać do tego co jest nakazane prawem. Z powyższego artykułu wynika zatem jednoznacznie, że lekarz nie może przymuszać nikogo do szczepienia pod groźbą odmowy wykonania świadczenia medycznego.
Warto w tym miejscu będzie również przywołać literalne brzmienie art. 68 ust 1 Konstytucji RP, z jakiego wprost wynika, że każdy ma prawo do ochrony zdrowia co w konsekwencji powoduje, że lekarz nie ma praw odmowy sługi medycznej nawet osobie niezaszczepionej szczepionkami obowiązkowymi. Nasze twierdzenie jest również poparte w ust. 2 art. 68 Konstytucji, z jakiego wynika, iż nie może pozbawiać człowieka prawa do ochrony życia i zdrowia.
Wykonaniem powyżej przywołanych norm konstytucyjnych jest w szczególności ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. W szczególności zakres realizacji usług medycznych regulują art. 1 ust 1, art. 2, art. 6 – 10, art. 15 tej ustawy.
Na tej podstawie stanowczo należy podkreślić, iż lekarze nie posiadają prawa do odmowy leczenia w przypadku braku zaszczepienia przeciwko COVID.
W przypadku odmowy przez pielęgniarkę lub lekarza udzielania pomocy medycznej wiąże się ze złamaniem w przypadku pielęgniarki art. 12 ust. 1 ustawy o zawodzie pielęgniarki a przez lekarza art. 30 ustawy o zawodzie lekarza i powoduje to że ponoszą oni odpowiedzialność karną.
Pozbawienie niezaszczepionej osoby nieobowiązkową „szczepionką” przeciwko COVID jest również sprzeczne z art. 5 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, z którego wprost wynika, że: „Kierownik podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych lub upoważniony przez niego lekarz może ograniczyć korzystanie z praw pacjenta w przypadku wystąpienia zagrożenia epidemicznego, lub ze względu na bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów, a w przypadku praw, o których mowa w art. 33 prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, ust. 1, także ze względu na możliwości organizacyjne podmiotu„.
W tym miejscu warto dodać, że zgodnie z zasadą proporcjonalności art. 5 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta jest wyjątkiem od zasady ochrony praw pacjenta oraz poszanowania praw człowieka i musi być interpretowany ściśle, przy zachowaniu tej zasady.
Na podstawie powyższej interpretacji stwierdzić należy, że ani lekarz, ani pielęgniarka czy ratownik medyczny nie posiadają obecnie delegacji ustawowej do odmowy realizacji świadczenia medycznego osobie niezaszczepionej eksperymentalną szczepionką przeciwko COVID.
Teraz zajmiemy się aspektem prawnym zakazu widzeń, jakie wprowadzają szpitale dla osób niezaszczepionych.
Wiele w tym temacie zapewne już wiecie z artykułów, jakie opublikowaliśmy do tej pory na naszym BLOGU w związku z prowadzeniem przez naszą Kancelarię wraz z redakcją Niewygodnych Faktów AKCJI SZPITALE.
Teraz w sposób szczegółowy wskażemy wam wasze prawa i w przypadku łamania ich będziemy zachęcać do tego, aby przeciwko takim osobom składać zawiadomienia do właściwej miejscowo prokuratury.
Zgodnie z art. 33 ust 1 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta każdy pacjent szpitala posiada prawo do kontaktu osobistego, telefonicznego lub korespondencyjnego z innymi osobami. Prawo to nie może być zakazane. Nie można też całkowicie zakazać prawa do kontaktu z bliskim na podstawie art. 5 w postaci osobistej, telefonicznej lub korespondencyjnej z innymi osobami, ponieważ artykuł ten przewiduje jedynie ograniczenie takiego prawa, a nie jego pozbawienie.
Tym samym wprowadzane na podstawie art. 5 ww. ustawy zakazy są niezgodne z prawem co, zostało przez nas udowodnione.
Przeczytaj o tym tutaj:
W tym miejscu wart również dodać, że nie można w przypadkach wprowadzania zakazu odwiedzin bliskich w szpitalach przez osoby niezaszczepione art. 21 ust. 1 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, ponieważ sprzeciwia się temu literalne brzmienie art. 21 ust 2 ww. ustawy dlatego, że prawdopodobieństwa wystąpienia zagrożenia epidemicznego, o jakim mowa w ust. 1 musi być uprawdopodobnione realnie, a nie na podstawie tego ze dana osiowa nie jest zaszczepiona przeciwko COVID, ponieważ osoba zaszczepiona też się zaraża a jak się zaraża to i zakaża innych.
Abstrahując już od powyższego podkreślić należy, iż nikt z personelu medycznego nie wspominając o cieciach (tzw. pracownikach ochrony) nie jest uprawnionym organem do weryfikacji danych o zaszczepieniu bowiem dane dotyczące zaszczepienia, są „danymi dotyczącymi zdrowia” (art. 9 ust. 1 RODO), a takie mogą być przetwarzane tylko na zasadach z art. 9 ust. 2 RODO.
Takie zachowanie uznać należy za praktykę naruszającą zbiorowe prawa pacjentów, o jakiej mowa w art. 59 ust. 1 pkt 1 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.
W takim przypadku RPP jest zobowiązany na podstawie art. 64 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta wszcząć postępowanie administracyjne, zmierzające do wydania decyzji stwierdzającej naruszenie prawa pacjentów.
Przypominamy ze wiele szpitali na terenie naszego kraju już ma wszczęte postępowania w tym kierunku w związku z naszą AKCJĄ SZPITALE.
Przeczytaj:
KONKLUZJA:
W przypadku gdy dochodzi do zawinionego naruszenia prawa pacjenta (np. przyjęcie do hospicjum stacjonarnego, oddziału medycyny paliatywnej, rozpoczęcia rehabilitacji w ramach turnusu rehabilitacyjnego) przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych, poszkodowanej osobie służy m.in. roszczenie o zapłatę zadośćuczynienia pieniężnego (art. 4 ust. 1 o ustawy prawach pacjenta, odsyłający do art. 448 k.c.)
Nieuprawnione przetwarzanie danych, odnoszących się do zaszczepienia przeciwko COVID, może również skutkować nałożeniem na podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych, kar pieniężnych przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, zgodnie z przepisami art. 83 RODO oraz art. 102 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie danych osobowych. W tym przypadku można również złożyć zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z art. 107 ust 2 ustawy o ochronie danych osobowych przeciwko każdej osobie, która próbuje bez delegacji ustawowej pozyskać dane o zaszczepieniu.
Odmowa udzielnie pomocy przez personel medyczny niezaszczepionemu może również wiązać się z odpowiedzialnością karną poszczególnych lekarzy, pielęgniarek, czy położonych z art. 160, art. 162 k.k. lub art. 155 k.k.
Na samym już końcu niniejszego artykułu odnieść należy się do Rozporządzenia RM z dnia 06 maja 2021 roku w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz.U. Poz. 861 z późn. zm.), w jakim ustawodawca uzależnił dostęp do niektórych świadczeń (np. przyjęcie do hospicjum stacjonarnego, oddziału medycyny paliatywnej, rozpoczęcia rehabilitacji w ramach turnusu rehabilitacyjnego), od wykonania testu diagnostycznego i jego wyniku, w kierunku wirusa SARS-COV-2, przy czym w niektórych przypadkach z wykonania testu i przedstawienia jego wyniku zwolniono osoby zaszczepione przeciwko COVID-19 nawet one nie dopuszczają odmowy lub ograniczenia dostępu do świadczeń zdrowotnych, z uwagi na niezaszczepienie danej osoby przeciwko COVID-19.
Na tej podstawie uznać należy, że art. 17 ww. Rozporządzenia uznać należy za sprzeczny z prawem, ponieważ wprowadza on dyskryminację osób niezaszczepionych przeciwko COVID.
Mamy nadzieję, że niniejszy artykuł pomoże wam w walce o prawo do leczenia i świadczeń rehabilitacyjnych, a także korzystania z prawa odwiedzin bliskich w szpitalach.
Wspomóż naszą walkę o wolność, poprze wpłatę dowolnej kwoty na nasz rachunek bankowy: 04 1020 3903 0000 1402 0122 6752
————————————————————–
Przypominamy, o naszej akcji bezpłatnych porad prawnych z zakresu problemów z COVID. Na zlecenie indywidualne klienta nasza Kancelaria przygotuje również wszelkie pisma w zakresie spraw związanych z COVID.
Jeśli potrzebujesz pomocy, napisz do nas na adres @: covid@legaartis.pl lub zadzwoń 579636527, 222668618
Informujemy, iż porada prawna udzielana jest każdemu klientowi bezpłatnie.
Jeśli uważacie Państwo, iż nasza pomoc, jaką od nas otrzymujecie, zasługuje na wparcie pracowników Kancelarii, możecie nas wspomóc poprzez wpłatę dowolnej kwoty na rachunek bankowy Kancelarii LEGA ARTIS:
Anonimowe wsparcie Bitcoin:
bc1qfl2rqa97lknlrfgs9c9qqjp5ftqtkv7wf4q0at
Anonimowe wsparcie Ethereum:
0x45a3c849BCa45A6444A24cdF30708695498a3F6b
Wsparcie paypal:
https://paypal.me/legaartis
Dane do przelewu:
Nr konta: 04 1020 3903 0000 1402 0122 6752
Kancelaria Lega Artis
ul. Przasnyska 6a lok 336a
01-756 Warszawa
Tytuł: „darowizna na działalność”
IBAN: PL04102039030000140201226752
Jesteśmy do Waszej dyspozycji:
Pn. – czw.: 11:00 – 17:00
Piątek: 10:00 – 15:00
Serdecznie dziękujemy wszystkim osobom za dotychczas udzielone nam wsparcie finansowe.
