Mobilizacja wojskowa. Wojsko wzywa rezerwistów w całym kraju

Na terenie całego kraju od lutego rezerwiści dostają karty powołań na ćwiczenia. Ćwiczenia będą od kwietnia, odbywać się będą w całym kraju i są obowiązkowe. Wezwanie otrzymują żołnierze przeniesieni do rezerwy, którzy złożyli przysięgę.

Kogo można wezwać do wojska? Jakie przepisy obowiązują? W przypadku powszechnej mobilizacji, do służby wojskowej może zostać powołany niemal każdy Polak. Co z mobilizacją lekarzy, pielęgniarek i ratowników?

Kto został powołany na ćwiczenia rezerwy i do jakiego wieku?

Obowiązkowi służby wojskowej podlegają obywatele polscy od dnia, w którym skończą 18 lat, do końca roku kalendarzowego, gdy skończą 55 lat. W przypadku osób posiadających stopień podoficerski albo oficerski – 63 lata.

POLECAMY: Ministerstwo Zdrowia wprowadza szczepienia akcyjne

Jak wynika z ustawy z dnia 21 listopada 1967 roku o powszechnym obowiązku obrony Rzeczpospolitej Polski, w przypadku powszechnej mobilizacji albo wybuchu wojny praktycznie każdy obywatel Polski może zostać wezwany do służby.

Powołanie żołnierzy rezerwy – wniosek albo natychmiastowe stawiennictwo

Wojskowy komendant uzupełnień na wniosek żołnierza rezerwy udziela mu informacji o przewidywanym powołaniu go w danym roku kalendarzowym do odbycia ćwiczeń wojskowych. Tej zasady nie stosuje się do żołnierzy rezerwy powoływanych na ćwiczenia wojskowe w trybie natychmiastowego stawiennictwa.

Co trzeba wiedzieć o powołaniu do wojska?

Od lutego rezerwiści w całym kraju dostają karty powołań na ćwiczenia. Te prowadzone będą od kwietnia, odbywać się będą w całym kraju i są obowiązkowe. 

Decyzje administracyjną w sprawie powołania wydaje, odpowiedni dla danego terenu wojskowy komendant uzupełnień.

Wezwanie otrzymują żołnierze przeniesieni do rezerwy, którzy złożyli przysięgę i posiadają przydział mobilizacyjny.

Ile trwają ćwiczenia rezerwistów?

Zgodnie a art. 101 ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP, ćwiczenia mogą trwać od 2 do 30 dniu w przypadku ćwiczeń krótkotrwałych. Dłuższe są ćwiczenia długotrwałe, które trwają  do 90 dni.

Łączny czas trwania ćwiczeń wojskowych przez cały okres pozostawania żołnierzy w rezerwie w stopniach wojskowych szeregowych i podoficerów, nie może przekroczyć 15 miesięcy

Ograniczenie to nie ma zastosowania do ćwiczeń wojskowych związanych z udziałem w zwalczaniu klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków, akcjami poszukiwawczymi oraz ratowaniu życia ludzkiego, a także ćwiczeń, na które powołanie nastąpiło w wyniku ochotniczego zgłoszenia się żołnierza rezerwy.

Żołnierzy rezerwy można zwolnić z ćwiczeń wojskowych po upływie czasu ich trwania określonego w karcie powołania. Żołnierzy rezerwy powołanych na ćwiczenia wojskowe w trybie natychmiastowego stawiennictwa zwalnia się po upływie czasu niezbędnego do sprawdzenia gotowości mobilizacyjnej i bojowej jednostki wojskowej, albo po ustaniu przyczyny ich powołania.

Kiedy można zwolnić żołnierza rezerwy z ćwiczeń

Żołnierza rezerwy zwalnia się z ćwiczeń wojskowych przed ich odbyciem w razie:

1. uznania go ze względu na stan zdrowia:

• za trwale i całkowicie niezdolnego do czynnej służby wojskowej,
• za niezdolnego do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju,
• za czasowo niezdolnego do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju,

2. wystąpienia jednej z okoliczności, o których mowa w art. 58 ust. 3 i art. 100 ust. 2 ustawy lub § 9 ust. 2.

3. śmierci lub obłożnej choroby najbliższego członka rodziny żołnierza, jeżeli udzielenie urlopu okolicznościowego w tym przypadku jest niewystarczające lub niecelowe,

4. zaistnienia innych szczególnie uzasadnionych okoliczności.

Żołnierza rezerwy, który podczas odbywania ćwiczeń wojskowych przebywa na leczeniu w zakładzie opieki zdrowotnej, zwalnia się z tych ćwiczeń w ostatnim dniu, w którym upływa czas ich trwania. Żołnierza rezerwy zwalnia z ćwiczeń wojskowych, zarówno przed, jak i po ich odbyciu, dowódca jednostki wojskowej.

ŚWIADCZENIA REKOMPENSUJĄCE

Jeżeli w związku z powołaniem żołnierza rezerwy na ćwiczenia wojskowe utracił on dochody w zakładzie pracy, a wysokość żołdu otrzymanego za ćwiczenia wojskowe nie pokrywa tych strat, żołnierzowi rezerwy przysługują świadczenia rekompensujące. Świadczenie rekompensujące wypłaca się żołnierzowi za okres odbytych ćwiczeń wojskowych. Do uznania faktu odbycia przez żołnierza ćwiczeń wojskowych jest niezbędne jego stawienie się do odbycia tych ćwiczeń, ogłoszenie tego faktu w rozkazie dowódcy jednostki wojskowej, przyjęcie go do stanu ewidencyjnego jednostki wojskowej oraz faktyczne odbycie tych ćwiczeń.

Okres, za który przysługuje rekompensata stanowi sumę dni odbytych ćwiczeń wojskowych liczoną, od dnia faktycznego stawienia się żołnierza do odbycia ćwiczeń wojskowych do dnia jego zwolnienia z tych ćwiczeń. Do okresu odbytych ćwiczeń wojskowych, za które przysługuje świadczenie rekompensujące, nie wlicza się dni, w których żołnierz:

• samowolnie opuścił jednostkę lub wyznaczone miejsce przebywania albo samowolnie poza nimi pozostawał,
• powodu spożycia alkoholu, narkotyków lub innych środków odurzających był niezdolny do wykonywania obowiązków służbowych,
• z powodu samookaleczenia lub samouszkodzenia ciała był niezdolny do wykonywania obowiązków służbowych,
• odmówił uczestnictwa w szkoleniu lub wykonywania obowiązków służbowych,
• nie odbywał ćwiczeń wojskowych z powodu niestawienia się na nie w terminie lub nie usprawiedliwionego spóźnienia z przepustki, urlopu albo podróży służbowej.

Świadczenie rekompensujące stanowią odpowiednio:

kwota wynagrodzenia otrzymanego przez żołnierza ze stosunku pracy lub stosunku służbowego za ostatnie 3 miesiące pełnego miesięcznego wymiaru czasu pracy poprzedzające okres odbytych ćwiczeń wojskowych, podzielona przez 90 i następnie pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń wojskowych,
kwota dochodu uzyskanego przez żołnierza z prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej za ostatni rok podatkowy poprzedzający okres odbytych ćwiczeń wojskowych, podzielona przez 360 i następnie pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń wojskowych,
kwota najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników ustalonego na podstawie odrębnych przepisów, obowiązującego w okresie odbywania ćwiczeń, w przypadku gdy żołnierz utrzymuje się wyłącznie z działalności rolnej, podzielona przez 30 i następnie pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń wojskowych.

W skład kwot wynagrodzenia albo dochodu, nie wchodzą:

• obowiązkowe składki lub zaliczki pobierane lub należne i odprowadzane do właściwych organów na podstawie odrębnych przepisów z tytułu ubezpieczeń społecznych, ubezpieczenia zdrowotnego i zobowiązań podatkowych,
• premie, nagrody i inne świadczenia lub dodatki finansowe albo wartość świadczeń otrzymywanych w naturze, przysługujących żołnierzowi na podstawie odrębnych przepisów lub umów, a także wyroków sądowych lub decyzji administracyjnych.

Do podstawy wymiaru świadczenia rekompensującego wlicza się kwoty ponoszonych przez żołnierza świadczeń alimentacyjnych lub odszkodowawczych nałożonych prawomocnym wyrokiem sądowym lub decyzją administracyjną. Od podstawy wymiaru świadczenia rekompensującego odlicza się kwotę przyznanego na podstawie odrębnych przepisów uposażenia, które żołnierz otrzymał z tytułu odbywania ćwiczeń wojskowych.

Lekarze, pielęgniarki i ratownicy. Na jakich zasadach polega mobilizacja medyków?

Wezwanie obejmuje wszystkich mężczyzn spełniających kryterium wieku, w tym m.in. studentów kierunków medycznych.

Do rzeczonej kwalifikacji wzywane są kobiety uczące się, które nabywają umiejętności przydatne do wojska. Studentki ostatniego roku albo absolwentki kierunków:

analityka medyczna,
farmacja,
lekarski,
lekarsko-dentystyczny,
pielęgniarstwo,
psychologia,
ratownictwo medyczne,
weterynaria.
Medycy, którzy otrzymają kategorię „A” idą do rezerwy, jeśli nie zgłoszą się ochotniczo do służby.