Czy szczepionki przeciwko małpiej ospie też staną się obowiązkowe?

Na początku tego roku rozpoczął się gwałtowny wzrost liczby przypadków ospy małpiej i szybko pojawiły się rozmowy na temat szczepień przeciwko tej chorobie. 23 czerwca Światowa Organizacja Zdrowia zwołała komitet kryzysowy w celu omówienia globalnej epidemii, która w tym czasie nie została określona jako stan zagrożenia zdrowia publicznego.

Jaka jest skuteczność i bezpieczeństwo szczepionek przeciwko małpiej ospie? Czy rządy państw mogą rozpocząć obowiązkowe szczepienia przeciwko małpiej ospie?

Jaka jest wartość R0 ospy małpiej? Jest ona stosunkowo wysoka u homoseksualnych mężczyzn.

Na początku lipca w Europie jest ponad 1000 przypadków, a Kanada i Stany Zjednoczone mają po kilkaset przypadków. Warto zauważyć, że na tych dwóch kontynentach występuje wiele jednoczesnych epidemii, które mogą być spowodowane mutacjami wirusa lub zmianami środowiskowymi. I to jest powód do niepokoju.

Ospa małp ma dwa główne warianty, w tym klad środkowoafrykański i klad zachodnioafrykański. Od 2000 roku liczba przypadków małpiej ospy rośnie. Jednak w przeszłości nie było to poważnym problemem, ponieważ poprzednie epidemie miały małą skalę i miały charakter endemiczny głównie w Afryce. Nie przeprowadzono żadnych badań wyjaśniających, dlaczego ta epidemia występuje obecnie na wielu kontynentach.

Wartość R0 jest wskaźnikiem szybkości transmisji wirusa.

Przenośność (wartość R0) wirusa ospy małp w ogólnej populacji wynosi około 0,8; jednak wśród homoseksualnych mężczyzn jest większy niż 1, z wysokim ryzykiem transmisji.

WHO podkreśliła, że ​​wirus ospy małp jest przenoszony przez bliski kontakt seksualny. Nie jest pewne, czy to zachowanie seksualne między mężczyznami stwarza większe ryzyko infekcji, ale homoseksualni mężczyźni należą do grupy wysokiego ryzyka. I nie zostało jeszcze udowodnione, czy obecna małpa ospa jest chorobą przenoszoną drogą płciową (STD).

Czy to dlatego wirus przystosował się do szybkiego rozprzestrzeniania się u ludzi?

Analiza sekwencji wirusowych pokazuje, że obecny szczep epidemiczny jest bliższy szczepowi zachodnioafrykańskiemu (nigeryjskiemu) niż szczepowi środkowoafrykańskiemu.

Będąc rodzajem wirusa DNA, wirus małpiej ospy również mutuje , ale jego mutacja jest wolniejsza niż wirusy RNA, takie jak wirus SARS-COV-2. Ogólnie rzecz biorąc, wirus ospy małp wytwarza jedną do dwóch mutacji rocznie. Jednak porównanie obecnego wirusa ospy małp z wirusem na początku epidemii w 2019 r. pokazuje, że zgromadził on od 47 do 50 mutacji, co jest dość dziwnym zjawiskiem.

Jednym z potencjalnych czynników związanych z szybszą transmisją jest to, że mutacje nagromadzone w obecnych szczepach wirusa małpiej ospy są korzystne dla ich adaptacji u człowieka i były wynikiem mniejszej liczby mutacji kodonu stop wytworzonych u potomstwa replikacji wirusa, gdy replikacja wirusa była przeciwdziałana przez wewnętrzny mechanizm przeciwwirusowy APOBEC3 w zakażonych komórkach.

Katalityczny polipeptyd podobny do 3 apolipoproteiny B do edycji mRNA (APOBEC3) to rodzina deaminaz cytydynowych, które odgrywają ważną rolę w wewnętrznej odpowiedzi na zakażenie retrowirusami i są również zaangażowane w kontrolę innych wirusów, takich jak parwowirusy, herpeswirusy, wirusy brodawczaka, wirusowe zapalenie wątroby typu B wirus i retrotranspozony. Genomy ludzi i innych naczelnych kodują od pięciu do siedmiu białek APOBEC3 (nazwanych od A do H), z których wszystkie są kodowane przez pojedynczy klaster genów na chromosomie 22. Te białka APOBEC3 odgrywają ważną rolę we wrodzonej odporności organizmu. Mogą zakłócać lub zaburzać replikację wirusa, gdy białka APOBEC3 wiążą się z wirusowym mRNA i powodują zmiany sensu lub mutacje kodonu stop.

Niedawne badanie wykazało, że wiele z obserwowanych mutacji w sekwencjach genomu wirusa ospy małp 2022 było 5′ GA-do-AA, co wskazuje na aktywność Apolipoproteiny B mRNA Editing Catalytic Polypeptide-like3 (APOBEC3). Ponadto nie było dowodów na wzbogacenie mutacji G-to-A w szczepach wirusa ospy małp Afryki Zachodniej przed 2017 r. lub szczepach wirusa ospy małp Afryki Środkowej. Odkryli znaczne wzbogacenie mutacji G-do-A w ostatnio pobranych próbkach sekwencji wirusa ospy małp Afryki Zachodniej (2017 do 2022) – łącznie 156 mutacji GA-do-AA w motywie APOBEC3A. Różni się to od motywu GG-do-AG, który został wygenerowany przez APOBEC3G.

Ponadto poziomy ekspresji białek z rodziny APOBEC3 różnią się u pacjentów, co również wpływa na wynik mutacji zmiany sensu i różnych kodonów stop (albo UAA lub UAG). Dlatego wskazuje to, że akumulacja pewnych typów mutacji związanych z APOBEC3 byłaby związana z odpornością zakażonych osobników, które korzystnie niosą pewne typy mutacji.

Odkryto również, że leki skierowane na retrowirusy, takie jak leki przeciw HIV, również wpływają na ekspresję APOBEC3A i G w różnych komórkach układu odpornościowego.

Oznacza to, że stan immunologiczny osób przyjmujących leki przeciwwirusowe przez długi czas może uniemożliwić całkowite wyeliminowanie wirusa ospy małpiej.

Zamiast tego wirus może mutować i lepiej przystosować się do rozprzestrzeniania się u ludzi.

Zjawisko to może być podobne do pojawienia się wariantu alfa wirusa SARS-COV-2, który również pochodził od osoby z niedoborem odporności, która była na długotrwałych lekach przeciwwirusowych i kilkumiesięcznej terapii przeciwko COVID-19.

Własna funkcja odpornościowa organizmu ludzkiego jest bardzo ważna dla obrony przed wirusami. Byłoby niepokojące, gdyby niektóre populacje z niedoborem odporności faworyzowały określone warianty wirusa ospy małp, które byłyby bardziej odpowiednie do przenoszenia. Byłby to ważny obszar, który wymaga dalszych badań.

Czy dojdzie do kolejnego mandatu dotyczącego szczepień?

Ze względu na szybki wzrost przypadków ospy małp, rząd USA rozpoczął również przygotowywanie strategii szczepień przeciwko ospie małp. W ciągu ostatnich dwóch lat, w związku z pandemią COVID-19, wdrożono pierwszą na świecie strategię obowiązkowych szczepień na dużą skalę. To doprowadziło wielu ludzi do obaw o możliwość kolejnego nakazu szczepienia przeciwko małpiej ospie.

Globalna strategia szczepień obecnie w dużej mierze opiera się na osądzie WHO, czy wybuch epidemii stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym.

Po Światowym Zgromadzeniu Zdrowia w maju 2022 r. WHO zmienia swoją definicję stanu wyjątkowego, aby ją poszerzyć. Zdarzenia takie jak zmiana klimatu i kontrola broni można zdefiniować jako związane ze zdrowiem publicznym. Jednocześnie WHO uzyskała większe możliwości interweniowania, w tym ustalenia, czy pewne informacje są prawidłowe.

Jest to powód do niepokoju, ponieważ WHO jest teraz w stanie ogłosić mniej poważne sprawy jako sytuacje nadzwyczajne i wywołać pozytywną reakcję ze strony krajów. W tym przypadku istnieje realna możliwość nakazu szczepień przez rządy, a wiele krajów faktycznie kupuje duże ilości szczepionek i leków przeciwwirusowych.

Stany Zjednoczone zamówiły obecnie 2,5 miliona dawek szczepionki Jynneos i mają nadzieję, że w ciągu najbliższych kilku miesięcy rozprowadzą 1,6 miliona dawek. Jynneos to szczepionka przeciw ospie trzeciej generacji, która nie została opracowana dla wirusa ospy małpiej, ale nadal zapewnia ochronę krzyżową przed nim.

W niektórych miejscach, gdzie władze lokalne nie magazynowały ani nie kupowały żadnej szczepionki Jynneos, można zastosować szczepionkę przeciw ospie drugiej generacji ACAM2000. Jednak ta szczepionka ma bardziej poważne skutki uboczne i jest wyraźnie przeciwwskazana do stosowania u kobiet w ciąży.

Jak skuteczna jest szczepionka Jynneos przeciwko ospie małp? Nie ma danych klinicznych na temat tego, jak dobrze szczepionka chroni przed trwającą epidemią i niewiele wiadomo na temat jej bezpieczeństwa.

Według strony internetowej Centers for Disease Control and Prevention (CDC) istnieją trzy główne typy osób, którym zaleca się otrzymanie szczepionki przeciwko ospie małp. Są to głównie osoby, które niedawno miały bliski kontakt z osobą zarażoną małpią ospą oraz osoby, które nie mają znanej historii narażenia, ale są w pewnym stopniu zagrożone (np. ludzie odwiedzający kluby nocne). Ospa małp może być przenoszona przez uszkodzoną skórę i kontakty seksualne, a jej wirus może również przedostać się do organizmu przez drogi oddechowe, oczy, nos lub usta. Istnieje również większe prawdopodobieństwo, że pracownicy służby zdrowia i personel laboratoryjny opiekujący się osobami z ospą małpią będą narażeni na wirusa.

CDC zaleca podanie szczepionki Jynneos w ciągu czterech dni od daty bliskiego kontaktu z osobą zakażoną, aby zapobiec chorobie. A jeśli szczepionka zostanie podana w ciągu 4 do 14 dni po kontakcie, nie zapobiegnie całkowicie chorobie, a jedynie złagodzi jej objawy. Wymagane są dwie dawki szczepionki z 4-tygodniową przerwą w celu silnej aktywacji ogólnego efektu immunologicznego.

Warto zauważyć, że szczepionka Jynneos została zatwierdzona przez Food and Drug Administration (FDA) tylko dla osób powyżej 18 roku życia i obecnie nie można jej podawać osobom poniżej 18 roku życia.

Czy szczepienia to jedyny sposób na walkę z epidemiami?

Podczas pandemii COVID-19 skuteczność szczepionek została zawyżona kosztem znaczenia własnej odporności organizmu.

Organizm ludzki ma wiele mechanizmów obronnych przed zewnętrznymi wirusami i bakteriami.

Organizm ludzki posiada obronę skóry, błon śluzowych, wrodzoną odporność i różne tkanki komórkowe. Ponadto nasze geny mają różne mechanizmy obronne przed wirusami, w tym niszczą ich funkcję reprodukcyjną.

W przeciwieństwie do tego, szczepionka to pojedyncza interwencja człowieka w ludzki układ odpornościowy, polegająca na wykorzystaniu niewielkiej części wirusa do stymulowania układu odpornościowego do wytwarzania pamięci.

W krótkim okresie może wytwarzać pewne przeciwciała przeciwko wirusowi, ale może to nie być kompleksową obroną i zamiast tego może zaburzyć równowagę własnego układu odpornościowego organizmu.

Jednak obecnie wydaje się, że w środowisku medycznym panuje milcząca zgoda, że ​​szczepionki są pierwszym wyborem w obronie przed chorobami zakaźnymi. Wątpliwości dotyczące skutków i skutków ubocznych szczepionek są odradzane i uciszane. Istnieje uzasadniona wątpliwość, że zjawiska te są naukowo wadliwe i że należy przyjąć bardziej otwarte podejście, aby obiektywnie traktować różne głosy i zachęcać do otwartej i przejrzystej dyskusji.