Pieniądze to jeden z najbardziej błędnie rozumianych tematów naszych czasów i każdego dnia widzimy tego konsekwencje.
Aby zrozumieć pieniądze, należy najpierw zrozumieć, że ludzie zawsze byli zachęcani do udziału w wymianie. Gdyby ludzie nie mogli lub nie mogli handlować, większość ludzi umarłaby młodo: z głodu, chorób lub wystawienia na działanie żywiołów.
Ocaleni zostaliby z bardzo niskim standardem życia; żaden z nas nie chciałby żyć. Oznacza to, że wymiana jest warunkiem koniecznym nie tylko naszej gospodarki, ale i ludzkiego rozkwitu.
Początki pieniądza
Zanim pojawiły się pieniądze, istniał barter (znany również jako wymiana bezpośrednia) – system, w którym każdy towar jest wymieniany bezpośrednio z każdym innym towarem.
Gospodarka małej wyspy mogłaby funkcjonować w ten sposób: kilka kokosów zamienionych na żyłkę wędkarską lub buszel bananów w zamian za bambus, z którego można zbudować schronienie.
Jak pokazuje Tho Bishop z Instytutu Misesa, wyobraź sobie, że rolnik chce kupić parę butów, więc odwiedza miejskiego szewca i próbuje w zamian wymienić tuzin jaj. Jednak szewc w mieście nie chce jajek. Szewc może chcieć wołowiny, ale rolnik nie chce zarżnąć krowy na buty.
Handel, w którym obie strony są szczęśliwe, jest teraz trudny. Łatwo zauważyć, jak niemożliwy do opanowania jest ten system w miarę wzrostu populacji i rosnących potrzeb i pragnień.
Przyjrzyjmy się ponownie naszemu rolnikowi: zamiast oferować jajka, zdaje sobie sprawę, że to, czego naprawdę chce szewc, to masło. Więc wychodzi i wymienia się na masło, a potem używa tego masła do wymiany na buty. Jeśli wystarczająca liczba osób również chce masła, nasz rolnik może kupić więcej — nie po to, by go używać, ale by wymienić je na inne towary i usługi. Nazywa się to wymianą pośrednią.
Wiele towarów na przestrzeni dziejów, o różnym stopniu skuteczności, pełniło rolę „masła”. Sól, wampum i tytoń były używane jako pieniądze, żeby wymienić tylko kilka. Jednak złoto i srebro stały się powszechnie akceptowanymi przez wolny rynek pieniędzmi ze względu na ich trwałość, przenośność, zamienność i niedobór.
Emerged jest kluczem. Proces „tworzenia” pieniądza nie jest w ogóle procesem centralnego planowania ani tworzenia, ale raczej procesem, w którym pieniądze są „odkrywane” przez rynki.
Złoto i srebro mają inne cechy, które czynią je solidną formą pieniądza.
Te metale szlachetne są stosunkowo rzadkie, używane w różnych gałęziach przemysłu i są estetyczne.
Są wymienne – uncja srebra jest pod każdym względem jednolita.
Są podzielne. Jeśli podzielisz jedną uncję złota na dwie, dwie połówki mają taką samą wartość, która sumuje się do wartości całości.
Porównaj to z diamentami. Z biegiem czasu mogą mieć pewne cechy bogactwa, ale każdy diament jest wyjątkowy, a przecięcie jednego na pół zmniejszy jego wartość o ponad połowę.
Ten proces – kumulacyjny rozwój środka wymiany na wolnym rynku – jest sposobem, w jaki społeczeństwa na przestrzeni dziejów wybierały niezawodne formy pieniądza i odchodziły od barteru, wyjaśnia Bishop.
Jednak nie wszystkie formy pieniądza przetrwały próbę czasu.
Czym są zdrowe pieniądze?
Zdrowy pieniądz nie niesie ze sobą ryzyka kontrahenta (w przeciwieństwie do banknotu nie jest jednocześnie cudzym obowiązkiem). I z biegiem czasu zachowuje stosunkowo stabilną siłę nabywczą.
Zdrowy pieniądz ma dwie dość proste propozycje wartości. Po pierwsze, zdrowy pieniądz chroni kapitał i zapewnia stabilność. Ludzie mogą gromadzić oszczędności i przekazywać wartość w czasie, co pozwala im lepiej planować, oszczędzać i inwestować na przyszłość.
Po drugie, zdrowy pieniądz działa jako obrona przed nadmiernym nagromadzeniem długu i wciąż rozrastającym się rządem.
Obecny system pieniądza fiducjarnego emitowanego przez banki centralne umożliwia rządowi nieograniczone wydawanie deficytu. Inflacja pozwala na uspołecznienie kosztów wszystkich posiadaczy waluty poprzez powolną i stałą kradzież siły nabywczej wszystkich.
Od trwających dekadę wojen, po marnotrawne programy krajowe, zdolność do tworzenia waluty w nieskończoność upoważniła rząd do wydawania pieniędzy w sposób, którego nie byłby w stanie, gdyby nie prasa drukarska.
Spadek solidnych pieniędzy w Stanach Zjednoczonych
Twórcy Konstytucji Stanów Zjednoczonych zrozumieli znaczenie solidnych pieniędzy i dlatego je skodyfikowali. Artykuł 1, sekcja 10 stwierdza: „Żadne państwo nie będzie emitować weksli… [lub] uczynić cokolwiek poza złotą i srebrną monetą przetargiem na spłatę długów”.
Jednak mniej niż sto lat po amerykańskim eksperymencie rozpoczęła się wojna secesyjna. Wojny są drogie, a rząd federalny, który stosował politykę drukowania tylko banknotów, które były poparte równą ilością złota i srebra, kończył się na gatunkach.
Lincoln i jego menedżerowie wiedzieli, że obywatele będą nieufni wobec banknotów bez pokrycia. W końcu Konwencja Konstytucyjna, która odbyła się mniej niż 75 lat wcześniej, w przeważającej mierze odrzuciła papierowe pieniądze, częściowo opierając się na niedawnych doświadczeniach z nimi.
George Washington napisał, że papierowe pieniądze są „niegodziwe”. James Madison napisał, że było to „niesprawiedliwe” i „niekonstytucyjne”.
Mimo że było to niezgodne z konstytucją, rząd Lincolna wyemitował papierowe pieniądze bez pokrycia, zwane Greenbacks.
Ale jak mógł sprawić, by ludzie zaakceptowali ich w zamian za ich towary i usługi? Odpowiedzią jest użycie siły rządowej poprzez tak zwane przepisy prawne dotyczące środków płatniczych .
Warto zauważyć, że rząd oczekiwał, że plebejusze użyją i przyjmą te fałszywe pieniądze, ale wszelkie cła lub inne podatki nadal musiały być płacone prawdziwym złotem lub srebrną monetą.
Legalny środek płatniczy to pieczęć aprobaty rządu federalnego, która w magiczny sposób zamienia paski papieru bez pokrycia w pieniądze, które ludzie muszą zaakceptować, choć początkowo niechętnie. Do końca wojny wyemitowano prawie pół miliarda banknotów bez pokrycia.
Jak zawsze z papierowymi pieniędzmi, Greenbacki stracili przytłaczającą większość swojej siły nabywczej, zanim kraj powrócił do standardu złota.
Jednak przez następne 150 lat trwały niszczenie zdrowych pieniędzy.
Wiek XX przyniósł całkowite zniszczenie zdrowych pieniędzy
W 1913 roku Kongres utworzył System Rezerwy Federalnej (który od tego czasu przyczynił się do dewaluacji banknotu Rezerwy Federalnej w ponad 97%, pomimo jego mandatu utrzymania stabilności cen).
Potem przyszedł podatek dochodowy, konfiskata złota na mocy dekretu wykonawczego, zniesienie kontraktów klauzul dotyczących złota i ostatecznie całkowite zerwanie wszelkich powiązań między złotem a banknotem Rezerwy Federalnej w 1971 roku.
To, co nastąpiło później, nikogo nie dziwi: eksplozja wydatków rządowych prowadzi nas do dnia dzisiejszego.
Biurokraci administracji Bidena nie napotykają żadnych ograniczeń w zakresie programów pożyczkowych i ratunkowych. Ameryka jest teraz na dobrej drodze do niewypłacalności finansowej, zadłużając się na ponad 30 bilionów dolarów.
Historia uczy nas, że żaden rząd nie może ostatecznie uniknąć konsekwencji usunięcia solidnego pieniądza ze swojego systemu monetarnego. Bez ograniczeń nałożonych przez złoto i srebro na stale rosnącą podaż pieniądza fiducjarnego, obecny problem inflacji może się tylko pogorszyć.
