Orzeczenie o rozwodzie nie zostanie wydane, jeśli sąd ustali, że zachodzą tzw. negatywne przesłanki rozwodu. Jedną z nich jest sprzeczność orzeczenia rozwodu z dobrem wspólnych małoletnich dzieci małżonków.
Karina i Olaf są małżeństwem. Mają małoletniego syna Jana (6 lat). Małżonkowie przeszli kryzys. Olaf stracił pracę i zaczął nadużywać alkoholu. Karina początkowo angażowała się w pomoc mężowi, ale po pewnym czasie zmieniła do niego nastawienie. Karina zakochała się w swoim szefie Bartłomieju. Oświadczyła mężowi, że ich małżeństwo nie ma już przyszłości i za namową kochanka zainicjowała postępowanie rozwodowe. Natomiast Olaf nie chce rozwodu. Liczy na to, że jego małżeństwo nie zostanie rozwiązane przez rozwód. W odpowiedzi na pozew Olaf zaakcentował, że jego żona na pewno wróci do niego, skoro jest troskliwą matką i nie chce, aby przez rozpad ich małżeństwa cierpiało ich dziecko. Olaf podkreślił, że małoletni Jan źle znosi rozstanie rodziców. Chłopiec stał się nerwowy. Przestał bawić się z innymi dziećmi. Źle śpi w nocy.
W toku postępowania sąd ustalił, że małżonkowie od roku nie mieszkają razem. Dziecko mieszka z matką, ale co dwa dni odwiedza go ojciec i razem spędzają czas na zabawach. Jan nie rozumie tego, co dzieje się w jego rodzinie. Prosi rodziców, aby razem wyjechali na wakacje. Olaf prosi żonę, aby zechciała podjąć terapię małżeńską. Deklaruje, że nie pije alkoholu. Karina krytycznie jednak ocenia swojego męża; imponuje jej Bartłomiej, który jest majętny i wysportowany.
Dobro dziecka priorytetem
W oparciu o zgromadzone opinie sąd ustalił, że rozwód jest sprzeczny z dobrem dziecka. Okoliczność ta powoduje, że żądanie Kariny nie może zostać uwzględnione.
O ile postawa Kariny wskazuje na to, że nie kocha męża i konsekwentnie dąży do rozwodu, to jednak sąd nie uwzględnił jej żądania. To, że małżonkowie przechodzą poważny kryzys nie oznacza automatycznie, iż zaszła podstawa do orzeczenia rozwodu.
Przepisy odnoszące się do rozwodu są przewidziane w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Wynika z nich, że jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód. Jednakże mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
Z powyższego wynika, że jedną z przyczyn, dla których rozwód nie może być orzeczony, jest uznanie, że godziłoby to w dobro dziecka, które jest małoletnie i pochodzi z małżeństwa. Jeśli zatem małżonkowie mają wspólne małoletnie dzieci, sąd ma obowiązek zbadania tego, czy uwzględnienie żądania małżonka w procesie rozwodowym byłoby sprzeczne z dobrem dzieci. Może się okazać, że rozwód jest sprzeczny z dobrem dziecka. W takim przypadku sąd nie może orzec o rozwodzie. Nie oznacza to, że stan nie może ulec zmianie i w kolejnym procesie sądowym sąd doszedłby do innych ustaleń.
Niniejszy artykuł stanowi formę porady prawnej pro bono i ma na celu edukację prawną obywateli RP. Artykuł ten nie stanowi oferty handlowej w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. Czytelniku, pamiętaj, że artykuł ten nie zastąpi standardowej porady prawnej. W przypadku pojawienia się problemu prawnego o podobnym charakterze lub z innej dziedziny prawa zapraszamy do skorzystania z naszych usług prawnych.
Nasza Kancelaria świadczy usługi prawne w zakresie każdej dziedziny prawnej. Jeśli poszukujecie Państwo prawnika, zapraszamy do kontaktu z naszą Kancelarią pod nr tel. 579636527, lub poprzez formularz kontaktowy, jaki znajduje się na naszej stronie głównej.
Świadczymy usługi prawne również drogą online. Informujemy, że porady prawne nie są udzielane pro bono.
Opracowano przez: Zespół LEGA ARTIS
Polecamy inne nasze publikacje w zakresie zmian prawnych. Aby wejść w zakładkę „Prawo co dnia” kliknij poniższy obrazek.
Podstawa prawna:
Jeden komentarz
Morawiec i Kalkstein dziękujemy wam…