Zwolnienie dyscyplinarne z pracy to jeden ze sposobów rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę, z powodu naruszenia przez pracownika obowiązków wynikających z umowy o pracę lub z przepisów prawa pracy. Pracodawca może zwolnić pracownika dyscyplinarnie tylko wtedy, gdy popełnił on poważne naruszenie swoich obowiązków.
Przepis, na który powołuje się pracodawca przy dokonywaniu zwolnienia dyscyplinarnego, to art. 52 § 1 kodeksu pracy. Zgodnie z tym artykułem, pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia, jeżeli pracownik dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków wynikających z umowy o pracę lub z przepisów prawa pracy albo jeżeli w inny sposób rażąco naruszył swoje obowiązki.
Przykłady takich naruszeń to np. kradzież, nadużywanie alkoholu lub innych substancji odurzających w miejscu pracy, obrażanie przełożonych lub współpracowników, uporczywe spóźnianie się do pracy, brak wykonywania powierzonych obowiązków lub ignorowanie bezpieczeństwa pracy.
Ważne jest, żeby pracodawca miał dowody na popełnione przez pracownika naruszenia i żeby zwolnienie dyscyplinarne zostało poprzedzone postępowaniem wyjaśniającym. Pracownik powinien mieć możliwość wyjaśnienia swojej sytuacji oraz przedstawienia swoich argumentów w trakcie tego postępowania.
Zwolnienie dyscyplinarne jest ostatecznym środkiem, który pracodawca może podjąć, gdy inne sposoby rozwiązania problemów z pracownikiem okazały się nieskuteczne. Warto jednak pamiętać, że pracownikowi przysługuje prawo do odwołania się od takiej decyzji do sądu pracy.
Z literalnego brzmienia artykułu 52 § 1 k.p. oraz przyjętej linii orzecznictwa wynika jednoznacznie, że istnieją trzy sytuacje, w których pracodawca może dokonać rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia (zwolnienie dyscyplinarne):
- -ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych;
- popełnienie przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem;
- zawiniona przez pracownika utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.
Każda z tych sytuacji musi być przez pracownika zawiniona. W zakresie powyższej sprawy nie doszło zatem do spełnienia warunków, jakie umożliwiałby pozwanemu dokonanie takiego rozwiązania umowy o pracę.
Aby zwolnić pracownika z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych muszą łącznie zaistnieć trzy przesłanki:
- wina pracownika (wina umyślna lub rażące niedbalstwo);
- ciężkie naruszenie obowiązku podstawowego;
- wystąpienie co najmniej zagrożenia interesów pracodawcy.
Oceniając winę pracownika należy ocenić stosunek psychiczny pracownika do skutków swojego postępowania, określony wolą i możliwością przewidywania, czyli świadomością w zakresie naruszenia obowiązku (obowiązków) o podstawowym charakterze oraz negatywnych skutków, jakie zachowanie to może spowodować dla pracodawcy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 kwietnia 2009 r., sygn. akt II PK 273/08).
Jeśli pracownik dopuści się naruszenia podstawowego obowiązku, ale nie będzie można przypisać jego zachowaniu winy, to oznacza to, że naruszenie nie będzie miało charakteru ciężkiego, a w konsekwencji pracodawca nie może zwolnić takiego pracownika dyscyplinarnie (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 marca 2013 r., sygn. akt II PK 174/12).
Podkreślić w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 30 § 3 k.p. pracodawca jest doręczyć pracownikowi wypowiedzenie na piśmie. Przy czym wypowiedzenie to musiało spełniać warunki określone w art. 30 § 4 k.p.
W przypadku naruszenia przez pracodawcę powyższej zasady w zakresie rozwiązania umowy o pracę Sąd może nałożyć na podstawie art. 281 k.p. nałożyć grzywnę w wysokości do 30 tys. złotych.
Wnosząc sprawę do Sądu właściwość miejscową sądu, określa się na podstawie art. 461 § 1 k.c.
Niniejszy artykuł stanowi formę porady prawnej pro bono i ma na celu edukację prawną obywateli RP. Artykuł ten nie stanowi oferty handlowej w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. Czytelniku, pamiętaj, że artykuł ten nie zastąpi standardowej porady prawnej. W przypadku pojawienia się problemu prawnego o podobnym charakterze lub z innej dziedziny prawa zapraszamy do skorzystania z naszych usług prawnych.
Nasza Kancelaria świadczy usługi prawne w zakresie każdej dziedziny prawnej. Jeśli poszukujecie Państwo prawnika, zapraszamy do kontaktu z naszą Kancelarią pod nr tel. 579636527, lub poprzez formularz kontaktowy, jaki znajduje się na naszej stronie głównej.
Świadczymy usługi prawne również drogą online. Informujemy, że porady prawne nie są udzielane pro bono.
Opracowano przez: Zespół LEGA ARTIS
Polecamy inne nasze publikacje w zakresie zmian prawnych. Aby wejść w zakładkę „Prawo co dnia” kliknij poniższy obrazek.
Podstawa Prawna:
