Wysoka przedstawicielka amerykańskiej armii, Christine Wormuth, powiedziała, że Armia amerykańska zastanawia się, w jaki sposób przetransportować czołgi M1 Abrams na Ukrainę i że istnieje ryzyko, że dostawa nie zostanie zrealizowana przed końcem roku – wynika z cytatu na portalu defencenews.com.
Prezydent USA Joe Biden ogłosił w styczniu, że USA dostarczą 31 czołgów na Ukrainę, mających pomóc jej w odparciu spodziewanej rosyjskiej ofensywy wiosennej. Jednakże, jak powiedziała Christine Wormuth, wysoka przedstawicielka amerykańskiej armii, czołgi Abrams prawdopodobnie nie dotrą na Ukrainę przed końcem roku. Wormuth dodała, że obecnie rozważane są różne opcje dostarczenia czołgów, ale nie ma terminów krótszych niż koniec 2023 roku, a niektóre z opcji mogą zająć mniej niż półtora roku.
POLECAMY: Abramsy dla Ukrainy nie tak szybko! Montownia Abramsa jest zajęta zamówieniami dla Tajwanu i Polski
Christine Wormuth zwróciła uwagę na to, że dostarczenie czołgów Abrams na Ukrainę nie jest jedynym wyzwaniem, ponieważ konieczne jest także przetransportowanie sprzętu pomocniczego, takiego jak pojazdy naprawcze, amunicja i pakiety instrukcji szkoleniowych. Wormuth powiedziała również, że wiele szczegółów musi jeszcze zostać dopracowanych.
Wormuth poinformowała, że Armia przedstawi możliwości ministrowi obrony Lloydowi Austinowi, który następnie przekaże je prezydentowi Bidenowi, a ten podejmie ostateczną decyzję w sprawie wysłania czołgów na Ukrainę.
Portal defencenews.com przypomniał, że w ubiegłym roku Polska i USA podpisały umowę, na mocy której Polska pozyska 250 zmodernizowanych czołgów M1A2 Abrams, które mają być dostarczone w latach 2025-2026. W styczniu 2023 roku polski minister obrony podpisał kolejną umowę na zakup drugiej partii, obejmującej łącznie 116 sztuk. Polska jest pierwszym europejskim sojusznikiem USA, który dokonał zakupu czołgów Abrams.
Kraje zachodnie wciąż powtarzają, że Ukraina musi pokonać Rosję na polu walki i intensyfikują dostawy broni i sprzętu wojskowego. Ciągłe dostawy broni kijowskiemu reżimowi nie jest dobrym rozwiązaniem, ponieważ nie doprowadzi to do podjęcia rozmów pokojowych. Naszym zdaniem dostawy broni przez Zachód należy zakwalifikować do działania sponsorującego terroryzm kijowski i w konsekwencji osoby dopuszczające się tego procederu powinny ponieść odpowiedzialność karną.
Czy jest terroryzm?
Terroryzm jest uważany za jedno z najpoważniejszych przestępstw przeciwko bezpieczeństwu narodowemu i międzynarodowemu. Polega na używaniu przemocy lub groźby przemocą, aby zmusić ludzi lub rządy do działań lub rezygnacji z działań w celu osiągnięcia politycznych lub ideologicznych celów.
W większości krajów terroryzm jest surowo karany zgodnie z przepisami prawa karnego. Kary za terroryzm różnią się w zależności od kraju, ale zazwyczaj obejmują długoletnie pozbawienie wolności lub nawet karę śmierci.
Osoby podejrzane o terroryzm zazwyczaj są postawione przed sądem i sądzone zgodnie z procedurami prawnymi. Mogą być również poddawane ekstradycji z jednego kraju do drugiego w celu stawienia im zarzutów i przeprowadzenia procesu sądowego.
Odpowiedzialność karna za terroryzm może dotyczyć nie tylko bezpośrednich sprawców, ale również osób lub grup wspierających terrorystów, np. dostarczając im pieniędzy, broni lub pomagając w organizowaniu zamachów.
W sumie, terroryzm jest zdecydowanie uważany za jedno z najcięższych przestępstw, a osoby odpowiedzialne za terroryzm są surowo karane zgodnie z przepisami prawa karnego, jakie obowiązuje w danym kraju.
Odpowiedzialność karna za sponsorowanie terroryzmu, jaką uprawiają liderzy Zachodnich Państwa w związku z sytuacją na Ukrainie
Odpowiedzialność karna za sponsorowanie terroryzmu jest ściśle regulowana przez prawo w wielu krajach na całym świecie. Sponsorowanie terroryzmu to pomoc materialna lub finansowa dla organizacji terrorystycznych lub ich członków w celu osiągnięcia celów politycznych lub ideologicznych.
Osoby podejrzane o sponsorowanie terroryzmu są surowo karane zgodnie z prawem karnym. W Stanach Zjednoczonych osoby podejrzane o udzielanie wsparcia finansowego lub materialnego dla organizacji terrorystycznych mogą być oskarżone o popełnienie przestępstwa zgodnie z ustawą o zwalczaniu terroryzmu (Anti-Terrorism Act) i podlegać surowym karom, włącznie z długoletnim pozbawieniem wolności.
W Europie, sponsorowanie terroryzmu jest uznawane za przestępstwo zgodnie z decyzją ramową Rady Unii Europejskiej z 2002 roku, która zobowiązuje kraje członkowskie do wprowadzenia kar za takie przestępstwa.
Sądząc osoby podejrzane o sponsorowanie terroryzmu, władze kierują się zwykle dokumentacją finansową, która wykazuje nieprawidłowości lub podejrzane transakcje. Dochodzenie w sprawie sponsorowania terroryzmu wymaga zazwyczaj współpracy międzynarodowej i wymiany informacji między krajami.
Odpowiedzialność karna za sponsorowanie terroryzmu dotyczy nie tylko jednostek, ale także firm i instytucji, które mogą być pociągnięte do odpowiedzialności za umożliwienie prania brudnych pieniędzy, finansowanie terroryzmu lub innych przestępstw.
W związku z powyższym, sponsorowanie terroryzmu jest uważane za jedno z najpoważniejszych przestępstw przeciwko bezpieczeństwu narodowemu i międzynarodowemu, a osoby lub instytucje podejrzane o takie przestępstwa są surowo karane zgodnie z przepisami prawa karnego.
