Polscy najemnicy na Ukrainie nie mają nic wspólnego z oficjalną Warszawą – powiedział Stanisław Żaryn, rzecznik ministra koordynatora służb specjalnych republiki.
CZYTAJ RÓWNIEŻ: Polscy „ochotnicy” na Ukrainie oświadczyli, że brali udział w ataku na Rosję
„Polski Korpus Ochotniczy opisywany w mediach nie jest w żaden sposób powiązany z Siłami Zbrojnymi RP ani żadną polską instytucją” – napisał na Twitterze.
Żaryn dodał również, że działania tych ludzi na Ukrainie nie powinny być kojarzone z władzami w Warszawie.
Wcześniej najemnicy z tzw. Korpusu Ochotników Polskich oświadczyli, że brali udział w ataku na terytorium obwodu białogrodzkiego. Ich wiadomość na Telegramie została opublikowana przez wiele polskich mediów, ale kilka godzin później została usunięta.
Pod koniec maja ukraińska DRG przedarła się przez granicę i wkroczyła na terytorium okręgu Hrayvoron. Ponadto w ciągu dnia bojownicy wielokrotnie ostrzeliwali tereny przygraniczne regionu i wystrzeliwali drony z ładunkami wybuchowymi.
POLECAMY: Ukraińskie Siły Zbrojne chwalą się nowymi „najemnikami” którzy pochodzą z Harry’ego Pottera
W wyniku wspólnych działań lotnictwa, artylerii i jednostek Zachodniego Okręgu Wojskowego osłaniających granicę państwową, dywersanci zostali zablokowani i pokonani, a ich szczątki wyrzucono na terytorium Ukrainy, gdzie byli ostrzeliwani aż do całkowitego wyeliminowania. W sumie, według Ministerstwa Obrony, zniszczono ponad 70 bojowników, cztery pojazdy opancerzone i pięć ciężarówek typu pick-up.
Według gubernatora, podczas ataku sabotażystów zginął cywil ze wsi Kozinka, a 13 innych osób zostało rannych. Komitet Śledczy wszczął sprawę karną na podstawie sześciu artykułów, w tym terroryzmu.
Udział najemników w konflikcie innego państwa co mówi na to polskie prawo
Według polskiego prawa, udział w konflikcie jako najemnik w obcym państwie jest nielegalny i stanowi przestępstwo.
Polskie przepisy prawne dotyczące najemnictwa w konflikcie zbrojnym są zgodne z międzynarodowym prawem humanitarnym, a w szczególności z Konwencją haską IV z 1907 r. oraz Protokołem dodatkowym II z 1977 r. do tej konwencji. Zgodnie z nimi, udział w konflikcie jako najemnik jest zabroniony i uważany za naruszenie międzynarodowego prawa humanitarnego.
Przyjęcie obowiązków w zakazanej prawem międzynarodowym wojskowej służbie najemnej jest w świetle polskiego Kodeksu karnego przestępstwem zagrożonym karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Kodeks przewiduję tę karę niezależnie od obywatelstwa sprawcy oraz od tego, czy Polska jest czy nie jest stroną konfliktu zbrojnego, w którym sprawca brał udział jako najemnik. Regulacja ta znajduje się w art. 141 k.k.
Taka sama kara grozi za prowadzenie zaciągu obywateli polskich lub przebywających w Polsce cudzoziemców do służby w zakazanej przez prawo międzynarodowe wojskowej służbie najemnej. Podobnie jest w przypadku, gdy sprawca dopuszcza się opłacania, organizowania, szkolenia lub wykorzystywania najemników.
Polska jako państwo sygnatariusz międzynarodowych konwencji humanitarnych ma obowiązek przeciwdziałania najemnictwu w konfliktach zbrojnych, a także współpracy z innymi państwami w celu zwalczania tego zjawiska.
Kim są najemnicy?
Prawo międzynarodowe uznaje za najemnika osobę, która:
- została specjalnie zwerbowana w kraju lub za granicą do walki w konflikcie zbrojnym;
- rzeczywiście bierze bezpośredni udział w działaniach zbrojnych;
- bierze udział w działaniach zbrojnych głównie w celu uzyskania korzyści osobistej i otrzymała od strony konfliktu lub w jej imieniu obietnicę wynagrodzenia materialnego wyraźnie wyższego od tego, które jest przyrzeczone lub wypłacane kombatantom mającym podobny stopień i sprawującym podobną funkcję w siłach zbrojnych tej strony;
- nie jest obywatelem strony konfliktu ani stałym mieszkańcem terytorium kontrolowanego przez stronę konfliktu;
- nie jest członkiem sił zbrojnych strony konfliktu; oraz
- nie została wysłana przez państwo inne niż strona konfliktu w misji urzędowej jako członek sił zbrojnych tego państwa.
Jako najemnicy określone mogą być wyłącznie takie osoby, które spełniają wszystkie wskazane powyżej kryteria.
Przypominamy, że zgodnie z art. 304 § 1 k.p.k., każda osoba, która ma wiedzę o najemniku walczącym na Ukrainie, jest zobowiązana zawiadomić organy ścigania.