Od 6 kwietnia 2024 roku obowiązują nowe przepisy dotyczące znaków identyfikacyjnych pacjentów w podmiotach leczniczych.
Nowe przepisy wskazują, że pacjent po przyjęciu do szpitala jest zaopatrywany w znak identyfikujący, który umieszcza się na opasce zakładanej na nadgarstku albo w okolicy kostki kończyny dolnej, a w przypadku noworodka – na obu nadgarstkach albo w okolicy kostki obu kończyn dolnych. Jeżeli nie można ustalić tożsamości pacjenta, to zaopatruje się go w znak identyfikacyjny zawierający oznaczenie „NN” oraz dodatkowe oznaczenie numeryczne, umożliwiające identyfikację pacjenta do czasu ustalenia jego tożsamości.
Ważne: Jeżeli stan zdrowia pacjenta wymaga udzielenia pomocy w celu ratowania życia lub zdrowia, w takim przypadku najpierw powinno zostać udzielone świadczenie zdrowotne, a następnie założenie opaski identyfikującej.
Znak identyfikujący u noworodków i dzieci
Co istotne, noworodka urodzonego w szpitalu zaopatruje się w znak identyfikujący niezwłocznie po urodzeniu, w obecności matki lub osoby bliskiej obecnej przy porodzie.
Jeżeli w przypadku dziecka do ukończenia 6 roku życia nie jest możliwe umieszczenie opaski identyfikującej, należy za zgodą matki lub osoby bliskiej wykonać zdjęcie dziecka, na którym umieszcza się znak identyfikacyjny. Zdjęcie należy umieścić w widocznym miejscu na łóżku albo na inkubatorze. W przypadku braku zgody na wykonanie zdjęcia dziecku należy opaskę ze znakiem identyfikacyjnym umieścić na łóżku dziecka albo na inkubatorze.
Przy wypisywaniu pacjenta ze szpitala, po sprawdzeniu zgodności znaku identyfikacyjnego ze znakiem umieszczonym w indywidualnej dokumentacji medycznej, opaskę albo zdjęcie wydaje się pacjentowi albo jego matce lub innej osobie bliskiej lub opiekunowi faktycznemu.
Jeżeli w trakcie hospitalizacji dojdzie do sytuacji stwierdzenia braku albo zniszczenia opaski albo zdjęcia, niezwłocznie potwierdza się tożsamość pacjenta i zakłada się pacjentowi albo umieszcza na łóżku albo inkubatorze nową opaskę albo zdjęcie.
Za każdym razem należy dokonać adnotacji w dokumentacji medycznej pacjenta o wykonaniu konkretnej czynności.
Dzięki znakom identyfikacyjnym istnieje możliwość potwierdzenia tożsamości pacjenta, który przechodzi prawidłową identyfikację przed udzieleniem świadczenia zdrowotnego, co powoduje zmniejszenie ryzyka ewentualnej pomyłki i zwiększa bezpieczeństwo udzielanych świadczeń.
Przedsiębiorca jeśli masz pytania lub potrzebujesz pomocy – zapraszamy do kontaktu!
Podstawa prawna:
