Na całym świecie do 2030 roku będzie żyło ponad miliard otyłych osób. To pacjenci, u których prędzej czy później pojawią się poważne schorzenia. Międzynarodowy zespół badaczy odkrył właśnie, że za otyłość i nadwagę może odpowiadać konkretna grupa krwi, a u niektórych ryzyko jest trzy razy wyższe.
Odkrycie Genetyczne
Przyczyną otyłości jest brak równowagi pomiędzy pozyskiwaniem energii z posiłku a jej wydatkowaniem. To drugie jest zaś wypadkową stylu życia, czynników środowiskowych oraz czynników genetycznych. Istnieje jednak bardzo nieliczna grupa ludzi, w której otyłość wynika prawie wyłącznie z wariantów genetycznych.
Nowe Grupy Krwi i Ich Wpływ
Od około 10 lat w świecie nauki znane są nie tylko cztery podstawowe grupy krwi (0, A, B, AB) wraz z ich wariantami zależnymi od czynnika Rh, ale także ponad 30 innych tzw. układów grupowych. Są to m.in. grupy: Vel, Lan, Junior czy Forssman. Nazwy wszystkich wynikają z obecności lub braku antygenu o tej samej nazwie na powierzchni czerwonych krwinek. Antygenem związanym z grupą Vel jest białko SMIM1, kodowane przez gen SMIM1. Jedna na 5000 osób nie ma obu kopii tego genu, co oznacza, że są Vel-ujemne. Jak sugerują naukowcy z Uniwersytetu Exeter w Wielkiej Brytanii, osoby te mają znacznie większe prawdopodobieństwo nadwagi, ponieważ zużywają mniej energii w spoczynku.
Przełomowe Badania
Na potrzeby omawianego badania autorzy przeanalizowali profile genetyczne prawie 500 tys. uczestników. Zidentyfikowali 104 pacjentów z wariantem prowadzącym do utraty funkcji genu SMIM1 (46 kobiet i 44 mężczyzn). Dalsza analiza statystyczna pokazała, że wariant SMIM1 może być istotnym czynnikiem przyczyniającym się do otyłości u około 300 tys. osób w skali świata. Co to oznacza? Dla pacjentów może to być szansa na skuteczne leczenie otyłości.
Nowe Metody Leczenia
Sonda Radia ZET
Czy uważasz, że otyłość to:
- choroba
- defekt kosmetyczny
Przyszłość Leczenia
Jak zapowiadają badacze, bardzo możliwe, że w przyszłości odkrycie to pomoże w opracowaniu zupełnie nowych metod leczenia. Już teraz zespół sprawdza, czy tani i powszechnie dostępny lek na dysfunkcję tarczycy może być skuteczny w leczeniu otyłości u osób, którym brakuje obu kopii SMIM1. Wykazano bowiem, że ludzie ci, poza skłonnością do otyłości, mają także szereg innych cech związanych ze zdrowiem, w tym niższy poziom hormonów tarczycy, wyższy poziom trójglicerydów we krwi, oznaki dysfunkcji tkanki tłuszczowej oraz zwiększoną aktywność enzymów wątrobowych.
Wnioski Naukowców
– W ciągu ostatnich 50 lat wskaźniki otyłości wzrosły prawie trzykrotnie, a według prognoz do 2030 r. na całym świecie choroba ta będzie dotyczyć ponad miliarda osób. Powikłania z nią związane stanowią znaczne obciążenie ekonomiczne dla systemów opieki zdrowotnej. Chcemy przeprowadzić badanie kliniczne, aby dowiedzieć się, czy powszechnie dostępny lek uzupełniający hormony tarczycy może być przydatny w leczeniu otyłości u osób, którym brakuje SMIM1 – powiedział główny autor badania, prof. Mattia Frontini.
Odkrycie wpływu rzadkiej grupy krwi na skłonność do otyłości może zrewolucjonizować sposób, w jaki podchodzimy do leczenia tej choroby. Dzięki badaniom genetycznym, osoby z wariantem SMIM1 mogą liczyć na bardziej spersonalizowane i skuteczne metody leczenia, co otwiera nowe możliwości w walce z globalną epidemią otyłości.
