Już od 1 czerwca 2025 r. osoby zarejestrowane jako bezrobotne mogą liczyć na wyższe stawki zasiłku. Podwyżka ta jest efektem corocznej waloryzacji, mającej na celu dostosowanie wysokości świadczeń do rosnących kosztów życia. Jednakże, nie dla każdego wzrost będzie równy – wysokość świadczenia uzależniona jest od stażu pracy danej osoby.
Nowe kwoty zasiłku w zależności od stażu pracy
Dotychczasowa podstawa zasiłku dla bezrobotnych wynosiła 1662 zł brutto i była aktualna do końca maja 2025 r. Od 1 czerwca stawki wzrosną o 3,6 proc., uwzględniając wskaźnik inflacji. Nowe kwoty zasiłku brutto będą wynosić:
- 1377,60 zł dla osób z doświadczeniem zawodowym poniżej 5 lat,
- 1722 zł dla osób ze stażem 5–20 lat,
- 2066,40 zł dla tych, którzy przepracowali ponad 20 lat.
W praktyce, po potrąceniu podatku, beneficjenci otrzymają „na rękę” odpowiednio:
- 1253,62 zł (staż poniżej 5 lat),
- 1567,02 zł (staż 5–20 lat),
- 1880,42 zł (staż powyżej 20 lat).
Taka gradacja kwot ma na celu uwzględnienie różnorodności potrzeb osób o różnym poziomie doświadczenia zawodowego, choć wciąż pozostaje wyzwaniem w kontekście rosnących kosztów życia.
Świadczenie maleje po trzech miesiącach
Pełne kwoty zasiłku przysługują jedynie przez pierwsze trzy miesiące od rejestracji w urzędzie pracy. Po tym okresie świadczenia są automatycznie obniżane. Od 1 czerwca stawki po obniżeniu wyniosą:
- 1081,83 zł brutto dla osób ze stażem poniżej 5 lat,
- 1352,29 zł brutto dla osób ze stażem 5–20 lat,
- 1622,74 zł brutto dla osób ze stażem powyżej 20 lat.
Po uwzględnieniu podatków, finalne kwoty netto to:
- 984,83 zł dla stażu poniżej 5 lat,
- 1230,58 zł dla stażu 5–20 lat,
- 1476,59 zł dla stażu powyżej 20 lat.
Redukcja świadczenia po trzech miesiącach ma na celu zachęcanie do szybszego podejmowania pracy, ale często powoduje trudności finansowe dla osób, które nie są w stanie znaleźć zatrudnienia w krótkim czasie.
Waloryzacja zasiłku: czy to wystarczy?
Choć podwyżka o 3,6 proc. może wydawać się krokiem w dobrą stronę, wielu ekspertów wskazuje, że te zmiany nie pokrywają w pełni rosnących kosztów życia. W Polsce, gdzie inflacja utrzymuje się na wysokim poziomie, kwoty netto świadczeń często nie wystarczają na pokrycie podstawowych potrzeb osób pozostających bez pracy.
Szczególnym wyzwaniem pozostaje kwestia osób z krótszym stażem pracy, które otrzymują najniższe świadczenia. 1253,62 zł netto przez pierwsze trzy miesiące, a następnie 984,83 zł netto to kwoty, które mogą być niewystarczające, zwłaszcza dla osób samotnych lub zaciągających kredyty.
Wyższe wsparcie dla osób z dłuższym stażem
Zasady przyznawania wyższych zasiłków dla osób z co najmniej 20-letnim stażem zawodowym wydają się bardziej sprawiedliwe. 1880,42 zł netto przez pierwsze trzy miesiące, a następnie 1476,59 zł netto to środki, które w większym stopniu mogą zabezpieczyć podstawowe potrzeby, choć wciąż są dalekie od zapewnienia pełnej stabilności finansowej.
Jakie wyzwania stoją przed systemem?
Eksperci od lat wskazują na potrzebę głębszych reform w zakresie zasiłków dla bezrobotnych. System wsparcia powinien uwzględniać nie tylko waloryzację inflacyjną, ale również regionalne różnice w kosztach życia oraz specyfikę rynku pracy. Obecne stawki, nawet po waloryzacji, pozostają niższe niż średnie świadczenia w wielu krajach Unii Europejskiej.
Wnioski i perspektywy
Waloryzacja zasiłków dla bezrobotnych od 1 czerwca 2025 r. to krok w stronę większego wsparcia dla osób pozostających bez pracy. Jednakże wzrost świadczeń o 3,6 proc. może okazać się niewystarczający, zwłaszcza w kontekście rosnących cen żywności, energii i innych podstawowych dóbr.
Konieczne są dalsze zmiany, które uwzględnią realne potrzeby osób bezrobotnych i pomogą im szybciej wrócić na rynek pracy. Wprowadzenie elastycznych form wsparcia oraz większych inwestycji w aktywizację zawodową mogłoby znacząco poprawić sytuację osób pozostających bez zatrudnienia.
