Zwiększone świadczenia emerytalne dla rodziców stanowią ważną inicjatywę. Wiele niemieckich gospodarstw domowych doświadcza trudności, gdzie długoletnia praca nie zawsze przekłada się na odpowiednio wyższe emerytury. W rzeczywistości, średnie emerytury w Niemczech po 40 latach pracy wynoszą jedynie 1370 euro miesięcznie. Niemniej jednak, istnieje możliwość zwiększenia tych świadczeń poprzez składanie odpowiednich wniosków przez rodziców.
Oto jak rodzice mogą zdobyć dodatkowe korzyści emerytalne. Przede wszystkim, jest to ważne, aby zrozumieć, że system ten ma na celu docenić trud pracujących rodziców oraz ich wkład w wychowanie przyszłego pokolenia. Poprzez specjalne świadczenia i dodatki, państwo stara się wyważyć obowiązki rodziców wobec rodziny oraz ich aktywność zawodową.
Proces uzyskania dodatku do emerytury zaczyna się od złożenia wniosku. To ważny krok, który umożliwia urzędom dokładne określenie sytuacji rodzinnej i historycznej pracy. W niektórych przypadkach, rodzice mogą otrzymać korzyści emerytalne za okresy poświęcone wychowaniu dzieci. To właśnie te lata opieki nad potomstwem mogą być uwzględnione w obliczeniach emerytalnych, co przyczynia się do zwiększenia końcowego świadczenia.
Istnieje zatem zrozumiała troska o to, aby rodzice nie byli pozbawiani godziwej emerytury, pomimo faktu, że wiele czasu i wysiłku wkładają w wychowanie swoich dzieci. Takie świadczenia emerytalne stanowią również pewne wyrównanie nierówności, które mogą występować na tle zawodowym. To ważny krok ku temu, aby praca rodziców była właściwie doceniana w kontekście systemu emerytalnego.
Większa emerytura dla rodziców – nawet o 100 euro więcej
W obecnych czasach, gdy szczególnie wzrost cen artykułów spożywczych stanowi główny czynnik napędzający inflację, a nie ma planów na rekompensatę inflacyjną dla emerytów o przeciętnych dochodach, przekaz zawarty w oświadczeniu Niemieckiego Zakładu Ubezpieczeń Emerytalnych (DRV) ma szczególne znaczenie, choć nie jest to nowa informacja: „Wychowywanie dzieci może mieć korzystny wpływ na stan Twojego konta emerytalnego w wielu aspektach. Nagradzamy w sposób wyraźny rodziców za ich wysiłki wychowawcze”.
Dla wielu osób, to doniesienie powinno wywołać pewien entuzjazm, szczególnie w kontekście coraz trudniejszej sytuacji finansowej. Okazuje się, że starania włożone w wychowanie dzieci mogą rzeczywiście przyczynić się do poprawy przyszłych świadczeń emerytalnych.
Przy wzięciu pod uwagę tego aspektu, rodzice mają możliwość zapewnienia sobie dodatkowego, miesięcznego wsparcia emerytalnego poprzez wychowywanie swoich dzieci. Niemniej jednak, istnieje kilka kluczowych kwestii i szczegółów, które warto uwzględnić wcześniej. Na przykład, ważne jest, czy dziecko urodziło się przed czy po roku 1992, gdyż ma to wpływ na zasady obliczania świadczeń emerytalnych. Ponadto, warto zaznaczyć, że w przypadku tego rodzaju świadczeń, zasada jest jednoznaczna: nie ma środków bez złożonego wniosku.
Tak więc, choć perspektywa uzyskania dodatkowej emerytury dzięki wychowaniu dzieci może brzmieć obiecująco, istnieją pewne kluczowe aspekty i wymogi, które trzeba wziąć pod uwagę. Warto dokładnie zrozumieć zasady i procedury związane z tym świadczeniem, aby zapewnić sobie jak najkorzystniejszą sytuację finansową na przyszłość.
Rodzice mogą mieć zaliczony okres wychowywania dziecka – do 3 lat na dziecko
W przypadku dzieci urodzonych przed rokiem 1992, przepisy prawa przewidują zaliczenie okresu wychowywania dziecka na czas trwający 2 lata i 6 miesięcy na każde dziecko. Natomiast dla dzieci urodzonych w 1992 roku lub później, zasada ta została rozszerzona, umożliwiając zaliczenie okresu wychowywania dziecka do 3 lat na każde dziecko. Takie regulacje zostały ustalone przez DRV.
Co więcej, dla rodziców przewidziano maksymalny limit zaliczonych okresów wychowywania dziecka, który wynosi łącznie 10 lat, niezależnie od roku urodzenia dziecka. To ważne, ponieważ opieka nad dziećmi wiąże się z zaangażowaniem czasu, w tym również czasu pracy. Aby uwzględnić tę rzeczywistość, system zapewnia rekompensatę, poprzez zaliczanie pewnych okresów opieki nad dziećmi tak, jakby osoba ta nadal opłacała swoje składki do systemu ubezpieczeń.
Wychowywanie dzieci to z pewnością znaczący nakład czasu i wysiłku. Dlatego istotne jest, aby państwo stworzyło mechanizmy, które pomogą rodzicom zrównoważyć obowiązki rodzicielskie z życiem zawodowym. Zaliczanie okresów opieki nad dziećmi do czasu składkowego ma na celu częściowe złagodzenie tego obciążenia i zapewnienie rodzicom pewnej formy wsparcia finansowego za poświęcony czas. Przyjęte przepisy uwzględniają różnice w długości okresów zaliczanych w zależności od daty urodzenia dziecka, aby dostosować system do zmieniających się realiów i potrzeb społecznych.
Dziecko zwiększa uprawnienia emerytalne o maksymalnie 112,80 euro
Zgodnie z przepisami zawartymi w § 70 Kodeksu Socjalnego (SGB), szósta księga (VI), ustęp 2, przysługują okresy wychowywania dzieci, za które przysługuje 0,0833 punktu zarobkowego za każdy miesiąc kalendarzowy. Punkty zarobkowe za te okresy wychowawcze są uwzględniane w punktach zarobkowych ustalanych dla innych okresów składkowych poprzez dodanie 0,0833 punktu zarobkowego za każdy miesiąc, maksymalnie do wartości określonych w załączniku 2b.
Po roku wychowywania dziecka, przysługuje prawo do emerytury w wysokości prawie jednego punktu zarobkowego, co wynosi 0,9996 (12 razy 0,0833), a kwotowo jest to równowartość 37,60 euro. Dla dzieci urodzonych po 1992 roku, przysługuje prawo do zwiększonych świadczeń emerytalnych o około 112,80 euro (trzy lata razy 37,60 euro), co wynika z obliczeń.
W przypadku posiadania dwójki dzieci, prawo do emerytury zyskuje dodatkowy przyrost na okres kolejnych 36 miesięcy, co przekłada się na trzy dodatkowe punkty zarobkowe.
Aby skorzystać z prawa do „dodatkowej miesięcznej emerytury” z tytułu okresów wychowywania dzieci, konieczne jest złożenie wniosku do niemieckiego zakładu ubezpieczeń emerytalno-rentowych. Jest to mechanizm umożliwiający uwzględnienie tych okresów w obliczeniach emerytalnych, co może przyczynić się do zwiększenia ostatecznych świadczeń emerytalnych dla osób, które wychowywały dzieci.
