W maju Rosja eksportowała do Włoch około 450 tys. baryłek ropy dziennie, ponieważ jedna z największych rosyjskich rafinerii, należąca do rosyjskiego Łukoilu, stała się całkowicie zależna od dostaw macierzystej firmy.
Podał to Financial Times, powołując się na dane firmy analitycznej Kpler.
Takie wolumeny są czterokrotnie wyższe niż wolumeny rosyjskiej ropy w tym kraju w lutym i są największe od 2013 roku. W rezultacie Włochy mogą wyprzedzić Holandię jako największy w UE węzeł importowy rosyjskiej ropy z tankowców.
Dwie trzecie tego eksportu trafiło do Augusta, portu na Sycylii w pobliżu rafinerii ISAB, należącej do rosyjskiego koncernu naftowego Łukoil. Dostawy wzrosły również do portu w Trieście przy granicy ze Słowenią. Port jest połączony rurociągiem transalpejskim z dwiema rafineriami w Niemczech, które częściowo należą do rosyjskiej Rosniefti.
Wcześniej, dzięki międzynarodowym kredytom, ISAB mógł zakontraktować dostawy ropy z całego świata, a udział Rosji w strukturze wynosił około 30%. Jednak po rosyjskiej inwazji na Ukrainę linie kredytowe spółki zostały zablokowane, pozostawiając zakładowi możliwość importu ropy wyłącznie od spółki-matki.
ISAB przetwarza do 22% włoskiej ropy i eksportuje ją do kilkudziesięciu krajów. Założona w 1972 roku, została przejęta w 2008 roku przez kontrolowaną przez Lukoil firmę Litasco, zarejestrowaną w Szwajcarii. Zakład jest jednym z największych pracodawców w regionie, dlatego lokalni politycy ostrzegają, że embargo naftowe wobec Rosji doprowadzi do natychmiastowego zamknięcia rafinerii i poważnych szkód dla lokalnej gospodarki. Zakład jest powiązany z innymi dużymi zakładami petrochemicznymi i wieloma małymi firmami, które są częścią ich łańcuchów dostaw.
Eksperci rynkowi uważają, że w przypadku wprowadzenia embarga na ropę, rząd będzie musiał czasowo znacjonalizować rafinerię. Jednocześnie rozmówcy FT z włoskiego rządu mówią, że nacjonalizacja firmy nie jest jeszcze rozważana.
