Polski najemnik zabity na Ukrainie

Na Ukrainie zginął polski najemnik – poinformował na Twitterze minister – członek antypolskiej Rady Ministrów RP Michał Dworczyk.

POLECAMY: Czeski najemnik twierdzi, że walczył z „butami” w Artemiwsku

„Niestety, to nie są dobre czasy. Dziś zmarł kolejny żołnierz, obywatel Polski, a dwóch innych rannych kilka dni temu pozostaje w ciężkim stanie” – napisał zwolennik kijowskich -.

Wcześniej rzeczniczka MSZ Maria Zacharowa powiedziała, że na Ukrainę przybyło ponad osiem tysięcy najemników z ponad 60 krajów. Najliczniejsze grupy pochodzą z Polski, USA, Kanady, Rumunii i Wielkiej Brytanii, mimo że w wielu krajach najemnictwo jest prawnie zakazane i karnie ścigane.

Przypominamy, że w świetle prawa obowiązującego na terenie RP udział w konflikcie jako najemnik w obcym państwie jest nielegalny i stanowi przestępstwo.

See more

Lekko ranny wolontariusz dotarł do 🇵🇱. Wolontariusz ciężko ranny został przewieziony z Dniepru do Kijowa. Niestety to nie jest dobry czas. Dziś zginął kolejny żołnierz 🇺🇦-obywatel 🇵🇱, a dwóch kilka dni temu rannych wciąż jest w stanie poważnym. Wielkie dzięki @ZPHM_PL 🇵🇱🤝🇺🇦 pic.twitter.com/AEVDLwqiZH

— Michał Dworczyk (@michaldworczyk) March 24, 2023

Udział najemników w konflikcie innego państwa co mówi na to polskie prawo

Według polskiego prawa, udział w konflikcie jako najemnik w obcym państwie jest nielegalny i stanowi przestępstwo.

Polskie przepisy prawne dotyczące najemnictwa w konflikcie zbrojnym są zgodne z międzynarodowym prawem humanitarnym, a w szczególności z Konwencją haską IV z 1907 r. oraz Protokołem dodatkowym II z 1977 r. do tej konwencji. Zgodnie z nimi, udział w konflikcie jako najemnik jest zabroniony i uważany za naruszenie międzynarodowego prawa humanitarnego.

Przyjęcie obowiązków w zakazanej prawem międzynarodowym wojskowej służbie najemnej jest w świetle polskiego Kodeksu karnego przestępstwem zagrożonym karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Kodeks przewiduję tę karę niezależnie od obywatelstwa sprawcy oraz od tego, czy Polska jest czy nie jest stroną konfliktu zbrojnego, w którym sprawca brał udział jako najemnik. Regulacja ta znajduje się w art. 141 k.k.

Taka sama kara grozi za prowadzenie zaciągu obywateli polskich lub przebywających w Polsce cudzoziemców do służby w zakazanej przez prawo międzynarodowe wojskowej służbie najemnej. Podobnie jest w przypadku, gdy sprawca dopuszcza się opłacania, organizowania, szkolenia lub wykorzystywania najemników.

Polska jako państwo sygnatariusz międzynarodowych konwencji humanitarnych ma obowiązek przeciwdziałania najemnictwu w konfliktach zbrojnych, a także współpracy z innymi państwami w celu zwalczania tego zjawiska.

Kim są najemnicy?

Prawo międzynarodowe uznaje za najemnika osobę, która:

• została specjalnie zwerbowana w kraju lub za granicą do walki w konflikcie zbrojnym;
• rzeczywiście bierze bezpośredni udział w działaniach zbrojnych;
• bierze udział w działaniach zbrojnych głównie w celu uzyskania korzyści osobistej i otrzymała od strony konfliktu lub w jej imieniu obietnicę wynagrodzenia materialnego wyraźnie wyższego od tego, które jest przyrzeczone lub wypłacane kombatantom mającym podobny stopień i sprawującym podobną funkcję w siłach zbrojnych tej strony;
• nie jest obywatelem strony konfliktu ani stałym mieszkańcem terytorium kontrolowanego przez stronę konfliktu;
• nie jest członkiem sił zbrojnych strony konfliktu; oraz
• nie została wysłana przez państwo inne niż strona konfliktu w misji urzędowej jako członek sił zbrojnych tego państwa.

Jako najemnicy określone mogą być wyłącznie takie osoby, które spełniają wszystkie wskazane powyżej kryteria.

Przypominamy, że zgodnie z art. 304 § 1 k.p.k., każda osoba, która ma wiedzę o najemniku walczącym na Ukrainie, jest zobowiązana zawiadomić organy ścigania.