Andrzej Duda rzekomo prawnik wręczył wadliwe akty powołania kolejnej bandzie przebierańców, którzy chcieli zostać sędziami. Jednak z uwagi na wadliwe powołanie zasilą oni „elitarne” grono neosędziów oraz neoasesorów bez prawa do wydawania orzeczeń w wojewódzkim sądzie administracyjnym i sądzie rejonowym. Nowe grono przestępców w togach złożyło wobec Prezydenta RP ślubowanie, które w świetle orzecznictwa SN i TSUE oraz ETPCz nie ma znaczenia, ponieważ są to osoby podszywające się pod urzędnika państwowego a wydane przez nich orzeczenia, są wadliwe prawnie. 

POLECAMY: TSUE: Neosędziowie nie posiadają uprawnienia do wydawania orzecznictw. Polski wymiar „sprawiedliwości” w potrzasku

Działanie Dudy prowadzi do całkowitego upolitycznienia wymiaru sprawiedliwości grupą nielegalnych „sędziów”. Jest to typowe działanie zmierzające do całkowitego wprowadzenia w Polsce ustroju totalitarnego.

POLECAMY: W Strasburgu lawinowo rośnie ilość sprawa dotyczących wyroków wydanych przez neosędziów

Poniżej przestawiamy wykaz kolejnej grupy neosędziów i neoasesorów, która z uwagi na powołanie otrzymane od niby prawnika pełniącego role prezydenta Polski zasiliła prawie 4000 grono przebierańców w togach:

Anna DZIERGAWKA – podczas wysłuchania przed nielegalną i upolitycznioną neo-KRS nieoczekiwanie przedstawiła zaświadczenie od bydgoskiego biskupa o swoich kwalifikacjach moralnych i o tym, że jest praktykującą katoliczką.
Sąd Najwyższy

Marta PAJĄKIEWICZ–KREMIS
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu

Krzysztof Antoni BRANCEWICZ
Sąd Apelacyjny w Gdańsku

Mariusz Andrzej FOŁTA
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie

Ewa Małgorzata KARWACKA
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu

Marcin Piotr CZAPSKI
Sąd Okręgowy w Olsztynie

Małgorzata DULCZEWSKA
Sąd Okręgowy w Elblągu

Dorota Anna GOZALBO–GĄGOLEWICZ
Sąd Okręgowy w Warszawie

Piotr Jerzy KĘDZIERSKI
Sąd Okręgowy w Warszawie

Urszula Marta KORNELUK
Sąd Okręgowy w Lublinie

Marzena MADRAK
Sąd Okręgowy w Elblągu

Agnieszka MATUSIAK
Sąd Okręgowy w Szczecinie

Barbara NOWAK–KULCENTY
Sąd Okręgowy w Warszawie

Rafał OSTROWSKI
Sąd Okręgowy w Lublinie

Ryszard PIAŚCIK
Sąd Okręgowy w Suwałkach

Sylwester PRZYGODZIŃSKI
Sąd Okręgowy w Łodzi

Marzena Barbara RZOŃCA
Sąd Okręgowy w Warszawie

Anna Izabela SIKORSKA–OBTUŁOWICZ
Sąd Okręgowy w Koszalinie

Michał WINIARCZYK
Sąd Okręgowy w Kielcach

Sylwia Katarzyna BANACH
Sąd Rejonowy w Dąbrowie Górniczej

Lidia Magdalena CALIŃSKA
Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie

Mariusz DUDA
Sąd Rejonowy w Aleksandrowie Kujawskim

Agnieszka HARĘŻA
Sąd Rejonowy w Gdyni

Olga JAGIEŁŁO
Sąd Rejonowy w Częstochowie

Paweł KACZOROWSKI
Sąd Rejonowy dla Łodzi–Śródmieścia w Łodzi

Anna KALISZ
Sąd Rejonowy dla Warszawy–Woli w Warszawie

Małgorzata Agata KASPRZAK
Sąd Rejonowy w Białogardzie

Stanisław KOC
Sąd Rejonowy w Gnieźnie – w tym sądzie wydział cywilny posiada jedną osobę uprawnioną do wydawania orzeczeń.

Karolina KRÓLIKOWSKA–ZIÓŁKOWSKA
Sąd Rejonowy w Koninie

Grażyna Anna KUBALA
Sąd Rejonowy w Bielsku–Białej 

Anna LESIŃSKA
Sąd Rejonowy dla Wrocławia–Fabrycznej we Wrocławiu 

Eryk Wojciech LORYCH
Sąd Rejonowy Poznań–Grunwald i Jeżyce w Poznaniu

Renata Iwona MAJ
Sąd Rejonowy w Wadowicach

Monika MASŁOWSKA
Sąd Rejonowy w Kaliszu

Dominik MĄKA
Sąd Rejonowy w Nowym Sączu

Monika Grażyna MOSKOT
Sąd Rejonowy w Suchej Beskidzkiej 

Beata NAJMAN
Sąd Rejonowy dla Łodzi–Śródmieścia w Łodzi 

Filip OWSIAK
Sąd Rejonowy dla Łodzi–Śródmieścia w Łodzi

Anna Maria OZDARSKA
Sąd Rejonowy w Ciechanowie

Łukasz RADKE
Sąd Rejonowy w Inowrocławiu

Marcin RAJMAN
Sąd Rejonowy w Szamotułach 

Agnieszka Maria SPYRA–WĘGLARZ
Sąd Rejonowy w Jastrzębiu–Zdroju

Joanna SZOSTAK
Sąd Rejonowy w Dąbrowie Górniczej

Agnieszka SZUFARSKA
Sąd Rejonowy w Toruniu 

Szymon ŚNIADY
Sąd Rejonowy dla Łodzi–Widzewa w Łodzi 

Bartłomiej Michał ŚWIĄTKOWSKI
Sąd Rejonowy dla Łodzi–Śródmieścia w Łodzi 

Olga Elżbieta TOMCZYK
Sąd Rejonowy dla Łodzi–Śródmieścia w Łodzi 

Anna TUPKO–JANIK
Sąd Rejonowy w Częstochowie 

Sandra ZIENTALEWICZ
Sąd Rejonowy dla Łodzi–Śródmieścia w Łodzi 

Agnieszka PIASECZNA
Wojskowy Sąd Garnizonowy w Gdyni

Wykaz neoasesorów powołanych przez Dudę do wojewódzkich sądów administracyjnych:

Szczepan BOROWSKI
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie

Ewelina Matylda DZIUBAN
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie

Paweł Piotr KONICKI
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie

Tomasz Stanisław TRYBUSZEWSKI
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu

Marta Magdalena SARNOWIEC–CISŁAK
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie

Wykaz neoasesorów bez uprawnienia do orzekania powołanych przez niby prawnika zdemoralizowanego prawnie do sądów rejonowych: 

Katarzyna GOSPODAREK
Sąd Rejonowy Lublin–Zachód w Lublinie

Weronika KACZMARCZYK
Sąd Rejonowy Warszawy–Śródmieścia w Warszawie

Marcin LAMEK
Sąd Rejonowy Gdańsk–Południe w Gdańsku 

Małgorzata MACIEJEWSKA
Sąd Rejonowy w Braniewie

Róża MARTYNOWSKA
Sąd Rejonowy w Chrzanowie

Anna PASZKOWSKA
Sąd Rejonowy Lublin–Zachód w Lublinie

Joanna PLEWKA–SIDOROWICZ
Sąd Rejonowy dla Wrocławia–Fabrycznej we Wrocławiu

Patryk RASZKIEWICZ
Sąd Rejonowy w Krotoszynie

Katarzyna RYSZKA
Sąd Rejonowy w Bielsku–Białej

Rafał RÓZIEWICZ
Sąd Rejonowy we Włocławku

Klaudia SIOKAŁO–KOSTYRA
Sąd Rejonowy w Gorlicach

Anna WIĘCKOWSKA
Sąd Rejonowy Poznań–Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu

Przypominamy, że wydawane orzecznictwa przez neo-sędziów podlegają uchyleniu z mocy prawa. W przypadku postępowań cywilnych na podstawie art. 379 pkt 4 in fine k.p.c., a karnych na podstawie art. 439 § 1 pkt 6 in fine k.p.k.


Czym jest neo-KRS i neo-sędzia

Krajową Radę Sądownictwa wyłoniono w sposób niezgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej co powoduje, że w świetle przyjętej linii orzecznictwa SN, a także TSUE nie można tej instytucji uznać jako organ działający leganie i posiadający uprawnienia do mianowania sędziów. Każdy sędzia mianowany przez ten niekonstytucyjny organ i powołany przez prezydenta do pełnienia służy jest również noe-sędzią, który nie posiada zdolności prawnych do wydawania orzecznictwa,

W tym miejscu zasadnym stanie się podniesienie, że problem powołań „sędziów” po ukształtowaniu „Krajowej Rady Sądownictwa” w wyniku zmian w 2017 roku posiada kilka aspektów. Pierwszy związany jest z przepisami Konstytucji RP, które nakładają na organy władzy publicznej, w tym prawodawcę, obowiązek takiego powoływania sędziów do obowiązków orzeczniczych, który gwarantuje niezbędne minimum niezależności i niezawisłości organów biorących udział w procesie nominacyjnym. Takim organem jest Krajowa Rada Sądownictwa. Ingerencja w konstytucyjne standardy kształtowania sędziowskiego składu tego organu, stwarzająca możliwość ukształtowania Rady przez polityków, czyli wyboru członków sędziowskich Rady w całości przez parlament (z wyłączeniem I Prezesa SN i Prezesa NSA), spowodowała, że ten organ nie spełnia wymogów konstytucyjnych. To sprawia, że w każdym wypadku powołania sędziego pojawia się wątpliwość, która towarzyszy każdemu człowiekowi, który oddaje swoją sprawę pod osąd sądu, czy ten sąd jest sądem właściwym w rozumieniu konstytucyjnym.

Ponadto – to drugi aspekt – w doktrynie, do czego dołożyłem rękę, i w orzecznictwie pojawiła się metoda weryfikacji poprawności powołania sędziów w oparciu o narzędzia, które są w systemie od zawsze, ale zasadniczo nie służą do oceny spełnienia minimalnych przesłanek bezstronności i niezawisłości. Chodzi o instytucje (w przypadku kontroli prewencyjnej) – iudex suspectus i iudex inhabilis, a w przypadku kontroli następczej – bezwzględnej przesłanki odwoławczej, jaką jest nienależyta obsada sądu. Na tym pomyśle posadowione było stanowisko uchwały trzech połączonych Izb Sądu Najwyższego ze stycznia 2020 roku. Uchwała ta zawierała nie do końca właściwe zróżnicowanie: wskazując, że w przypadku SN, ze względu na charakter tego organu, sędziowie powołani po rekomendacji KRS ukształtowanej po 2017 r. nie dają gwarancji niezawisłego i bezstronnego orzekania. I z tego powodu uznano, że wyłącznie ta wada instytucjonalna uzasadnia twierdzenie, że tacy sędziowie pozbawieni są materialnego votum. Uchwała nie zakwestionowała, że te osoby uzyskały status sędziów SN, ale stwierdzono, że nie mają uprawnień do wydawania orzeczeń.

Wydane do tej pory orzeczenia przez takich ‘sędziów’ są dotknięte wadą, z uwagi na nienależytą obsadę sądu, którą traktować należy jako niespełnienie konstytucyjnego wymogu sądu właściwego określonego w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP. Wadliwie powołani sędziowie nie powinni orzekać. Od dnia wydania uchwały sędziowie ci są pozbawieni zdolności do orzekania. Nie dysponują materialnym votum, choć mają status sędziów. W związku z powyższą sprawą uznać należy, że na podstawie art. 91 ust. 2 i 3 orzecznictwo wydane TSUE i ETPCz, zasadę pierwszeństwa stosowania prawa

Powyższe stanowisko znajduje uzasadnienie w treść wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 6 października 2021 r. w sprawie C-487 /19, jak też wcześniejszego wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 7 maja 2021 r., skarga nr 4907 /18 Przypominam tym samym kapturowemu sądowi, że zgodnie z art. 9 Konstytucji Rzeczpospolita Polska zobowiązana jest przestrzegać wiążącego ją prawa międzynarodowego. Stosownie zaś do treści art. 91 ust. 2 Konstytucji umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. Status sędziów oraz gwarancje niezależności sądów, stanowiące istotę prawa do rzetelnego procesu sądowego, znajdują umocowanie w zapisach Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i potwierdzone jest dodatkowo w art. 6 ust. 3 Traktatu o UE. W zakresie niniejszej sprawy nie ma zastosowania wyrok wydany w dniu 7 października 2021 r. przez Trybunał Konstytucyjny w obecnym – wadliwym – składzie w sprawie o sygn. K 13/21, który godzi w interesy obywateli.

Nasze stanowisko w zakresie neo-KRS i neo-sędziów mianowanych przez ten niekonstytucyjny organ potwierdza stanowisko Komisja Europejska, która w dniu 15 lutego 2023 roku podjęła decyzję o skierowaniu sprawy przeciwko Polsce do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w związku z kontrowersyjnym orzeczeniem polskiego Trybunału Konstytucyjnego. Komisja wszczęła przeciwko Polsce postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego 22 grudnia 2021 r. – Powodem były wyroki polskiego Trybunału Konstytucyjnego z 14 lipca 2021 r. i 7 października 2021 r., w których uznał on postanowienia traktatów UE za niezgodne z Konstytucją RP, wyraźnie kwestionując zasadę pierwszeństwa prawa UE. Bez wątpienia w świetle treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (Wielkiej Izby) z dnia 19 listopada 2019 roku (nr C 585/18, C – 624/18, C 625/18) oraz uchwały pełnego składu Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r. (BSA I-4110-1/20) zachodzi podstawa do stwierdzenia, że instytucja powołana do zapewnienia praworządności łamie prawo i popełnia przestępstwo.

Przypominamy, że wydawane orzecznictwa przez neo-sędziów podlegają uchyleniu z mocy prawa. W przypadku postępowań cywilnych na podstawie art. 379 pkt 4 in fine k.p.c., a karnych na podstawie art. 439 § 1 pkt 6 in fine k.p.k.

W związku z powyższym warto, jest zawsze zasięgnąć rady specjalisty z zakresu prawa, który jest w stanie sprawdzić, czy sędzia orzekający w sprawie posiada zdolność do wydawania orzecznictwa, aby wydany przez niego wyrok nie posiadał wady prawnej. Taką poradę wraz możliwościami, jakie daje Państwu prawo w zakresie zapewnienia sobie sprawiedliwego procesu, można uzyskać w naszej kancelarii, pisząc na adres: kontakt@legaartis.pl

Potrzebujesz pomocy prawnej, napisz do nas lub zadzwoń już teraz.

☎️ 579-636-527

📧 kontakt@legaartis.pl

Obserwuj nasze artykuły na Google News

Naciśnij przycisk oznaczony gwiazdką (★ obserwuj) i bądź na bieżąco

Share.

Ekspert w swojej dziedzinie - Publicysta, pisarz i działacz społeczny. Pierwsze artykuły opublikował w 1999 roku dla międzynarodowych wydawców. Przez ponad 30 lat zdobywa swoje doświadczenie dzięki współpracy z największymi redakcjami. W swoich artykułach stara się podejmować kontrowersyjne tematy i prezentować oryginalne punkty widzenia, które pozwalały na głębsze zrozumienie omawianych kwestii.

Napisz Komentarz

Exit mobile version