Przedsiębiorca, mający zamiar przeprowadzić postępowanie restrukturyzacyjne, musi je zaplanować w sposób uregulowany w Prawie restrukturyzacyjnym. Jednak przepisy tej ustawy są ważną wskazówką także dla tych, którzy chcą oddłużyć swoją firmę w inny sposób.
Problemy z bieżącym regulowaniem zadłużenia zawsze wymagają odpowiedniej reakcji. W przeciwnym razie ich konsekwencją będzie niewypłacalność, która często prowadzi do upadłości. W przypadku firm najlepszym sposobem na zaradzenie tym problemom jest postępowanie restrukturyzacyjne. Zawsze musi zostać ono odpowiednio zaplanowane, czemu służą dwa dokumenty: wstępny plan restrukturyzacyjny oraz plan restrukturyzacyjny. Jak je przygotować? Odpowiedź na to pytanie znajduje się w przepisach Prawa restrukturyzacyjnego, które mogą stanowić ważną wskazówkę dla wszystkich zadłużonych – nie tylko dla korzystających z postępowań restrukturyzacyjnych.
POLECAMY: Ogłoszenie upadłości po fiasku restrukturyzacji. O czym pamiętać?
Z czego składa się plan restrukturyzacyjny?
Tytułem wstępu warto zaznaczyć, że ustawodawca rozróżnia wstępny plan restrukturyzacyjny oraz plan restrukturyzacyjny. Pierwszy ze wskazanych dokumentów przeważnie stanowi element wniosku o otwarcie procedury restrukturyzacyjnej, natomiast drugi należy przygotować wówczas, gdy sąd zdecyduje o zainicjowaniu restrukturyzacji. Sama treść tych dokumentów została uregulowana przez ustawodawcę. Zgodnie z art. 9 Prawa restrukturyzacyjnego, wstępny plan restrukturyzacyjny zawiera co najmniej:
- analizę przyczyn trudnej sytuacji ekonomicznej dłużnika;
- wstępny opis i przegląd planowanych środków restrukturyzacyjnych i związanych z nimi kosztów;
- wstępny harmonogram wdrożenia środków restrukturyzacyjnych;
- sprawozdanie finansowe dłużnika sporządzone na dzień przypadający w okresie trzydziestu dni przed dniem złożenia wniosku – jeżeli dłużnik nie może opracować tego dokumentu, ma obowiązek podać przyczyny takiego stanu rzeczy.
Plan restrukturyzacyjny, poza wskazanymi powyżej elementami, zawiera dodatkowo:
- opis przedsiębiorstwa dłużnika wraz z informacją o aktualnym oraz przyszłym stanie podaży i popytu w sektorze rynku, na którym przedsiębiorstwo działa;
- prezentację proponowanej przyszłej strategii prowadzenia przedsiębiorstwa dłużnika oraz informację na temat poziomu i rodzaju ryzyka;
- informację o zdolnościach produkcyjnych przedsiębiorstwa dłużnika, w szczególności o ich wykorzystaniu i redukcji;
- opis metod i źródeł finansowania;
- projektowane zyski i straty na kolejne pięć lat oparte na co najmniej dwóch prognozach.
Ponadto w planie restrukturyzacyjnym, w przeciwieństwie do wstępnego planu restrukturyzacyjnego, opis i przegląd planowanych środków restrukturyzacyjnych oraz harmonogram ich wdrażania musi mieć ostateczny charakter. Oczywiście nie ma przeszkód – a wręcz jest to pożądane – aby w tym zakresie wykorzystać treść wstępnego planu restrukturyzacyjnego.
Poprawna diagnoza jest podstawą sukcesu
Najważniejszym zadaniem, jakie ma spełniać zarówno wstępny, jak i „właściwy” plan restrukturyzacyjny jest zdiagnozowanie przyczyn trudnej sytuacji przedsiębiorstwa oraz wypracowanie metod, jakie mają doprowadzić do rozwiązania problemów firmy. Dlatego poprawne opracowanie tych dokumentów nierzadko przesądza o sukcesie restrukturyzacji, czyli o osiągnięciu celów postępowania restrukturyzacyjnego, tj. oddłużenie przedsiębiorstwa oraz umożliwienie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.
Jednocześnie minimalna treść omawianych tu dokumentów, jaką określa Prawa restrukturyzacyjne jest dobrą wskazówką do planowania działań naprawczych firmy w inny sposób niż za pomocą formalnej restrukturyzacji. Bez względu na to w jaki dokładnie sposób przedsiębiorca dąży do oddłużenia jedno jest pewne: bez poprawnego określenia źródeł problemów oraz zaplanowania właściwych działań naprawczych rozwiązanie kryzysu nadmiernego zadłużenia jest właściwie niemożliwe. Z tego względu planowanie restrukturyzacji zawsze jest niezwykle istotnym zagadnieniem.
Podstawa prawna:
