Według szwedzkich naukowców z Uniwersytetu w Lund, informacyjny RNA (mRNA) ze szczepionki Pfizera przeciwko COVID-19 jest w stanie dostać się do komórek wątroby człowieka i jest przekształcany w DNA .
Naukowcy odkryli, że kiedy szczepionka mRNA dostanie się do komórek wątroby człowieka, pobudza DNA komórki, które znajduje się w jądrze, do zwiększenia produkcji ekspresji genu LINE-1 w celu wytworzenia mRNA.
Następnie mRNA opuszcza jądro i wchodzi do cytoplazmy komórki, gdzie przekształca się w białko LINE-1. Segment białka zwany otwartą ramką odczytu-1 lub ORF-1, następnie wraca do jądra, gdzie przyłącza się do mRNA szczepionki i odwrotnej transkrypcji do DNA wypustek.
Odwrotna transkrypcja ma miejsce, gdy DNA powstaje z RNA, podczas gdy normalny proces transkrypcji obejmuje część DNA służącą jako matryca do wytworzenia cząsteczki mRNA wewnątrz jądra.
„W tym badaniu przedstawiamy dowody, że szczepionka COVID-19 mRNA BNT162b2 jest w stanie dostać się do ludzkiej linii komórek wątroby Huh7 in vitro” – napisali naukowcy w badaniu opublikowanym w Current Issues of Molecular Biology . „MRNA BNT162b2 ulega odwrotnej transkrypcji wewnątrzkomórkowej do DNA już po 6 [godzinach] po ekspozycji na BNT162b2”.
BNT162b2 to inna nazwa szczepionki Pfizer-BioNTech COVID-19, która jest sprzedawana pod marką Comirnaty.
Cały proces przebiegał szybko w ciągu sześciu godzin. Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) stwierdziło, że mRNA szczepionki przekształcające się w DNA i znajdowane w jądrze komórkowym jest czymś, co się nie wydarzy.
„Materiał genetyczny dostarczany przez szczepionki mRNA nigdy nie wchodzi do jądra twoich komórek” – powiedział CDC na swojej stronie internetowej zatytułowanej „ Mity i fakty dotyczące szczepionek COVID-19 ”.
To pierwszy raz, kiedy naukowcy wykazali in vitro lub wewnątrz szalki Petriego, jak szczepionka mRNA jest przekształcana w DNA na linii komórek wątroby człowieka, i to, co eksperci ds. zdrowia i specjaliści weryfikujący fakty powiedzieli, że nie mogło nastąpić od ponad roku.
CDC twierdzi, że „szczepionki COVID-19 w żaden sposób nie zmieniają ani nie wchodzą w interakcję z twoim DNA”, twierdząc, że wszystkie składniki zarówno mRNA, jak i szczepionek przeciwko wirusowi COVID-19 (podawanych w Stanach Zjednoczonych) są usuwane z organizm po wyprodukowaniu przeciwciał. Te szczepionki dostarczają materiał genetyczny, który instruuje komórki, aby zaczęły wytwarzać białka kolczaste znajdujące się na powierzchni SARS-CoV-2, które powodują, że COVID-19 wywołuje odpowiedź immunologiczną.
Pfizer nie skomentował wyników szwedzkiego badania i powiedział tylko, że jego szczepionka mRNA nie zmienia ludzkiego genomu.
„Nasza szczepionka COVID-19 nie zmienia sekwencji DNA komórki ludzkiej” – powiedział w e-mailu rzecznik firmy Pfizer dla The Epoch Times. „Przekazuje organizmowi tylko instrukcje, jak budować odporność”.
Ponad 215 milionów, czyli 64,9 procent Amerykanów zostało w pełni zaszczepionych do 28 lutego, a 94 miliony otrzymały dawkę przypominającą.
Zaburzenia autoimmunologiczne
Szwedzkie badanie wykazało również, że białka kolczaste ulegają ekspresji na powierzchni komórek wątroby, co do których naukowcy twierdzą, że mogą być celem układu odpornościowego i prawdopodobnie powodować autoimmunologiczne zapalenie wątroby, ponieważ „istnieją doniesienia o przypadkach u osób, u których po szczepieniu BNT162b2 rozwinęło się autoimmunologiczne zapalenie wątroby”. ”
Autorzy pierwszego zgłoszonego przypadku zdrowej 35-letniej kobiety, u której tydzień po pierwszej dawce szczepionki Pfizer COVID-19 zachorowało na autoimmunologiczne zapalenie wątroby, powiedzieli, że istnieje możliwość, że „przeciwciała skierowane na kolce wywołane przez szczepienie mogą również wywołać stany autoimmunologiczne u osób predysponowanych”, ponieważ wykazano, że „ciężkie przypadki infekcji SARS-CoV-2 charakteryzują się autozapalną dysregulacją, która przyczynia się do uszkodzenia tkanek”, za które wydaje się być odpowiedzialne białko wypustek wirusa.
Białka kolce mogą krążyć w organizmie po infekcji lub wstrzyknięciu szczepionki COVID-19. Założono, że białko wypustek w szczepionce pozostanie głównie w miejscu wstrzyknięcia i przetrwa do kilku tygodni, tak jak inne białka wytwarzane w organizmie. Ale badania pokazują, że tak nie jest.
Badanie biodystrybucji szczepionki Pfizer przeprowadzone przez japońską agencję regulacyjną (PDF) wykazało, że niektóre mRNA przeniosły się z miejsca wstrzyknięcia do krwiobiegu i zostały znalezione w różnych narządach, takich jak wątroba, śledziona, nadnercza i jajniki szczurów 48. godzin po wstrzyknięciu.
W innym badaniu białka kolczaste wytworzone w organizmie po otrzymaniu zastrzyku Pfizer COVID-19 zostały znalezione na maleńkich pęcherzykach błonowych zwanych egzosomami – które pośredniczą w komunikacji między komórkami poprzez przenoszenie materiału genetycznego do innych komórek – przez co najmniej cztery miesięcy po drugiej dawce szczepionki.
Według ekspertów z Doctors for COVID Ethics , organizacji składającej się z lekarzy i naukowców „dążących do przestrzegania etyki lekarskiej, utrzymywanie się białka kolczastego w organizmie „podnosi perspektywę trwałego stanu zapalnego w obrębie i uszkodzenia narządów, w których zachodzi ekspresja białka kolczastego”. , bezpieczeństwo pacjentów i prawa człowieka w odpowiedzi na COVID-19”.
„Dopóki białko kolczaste można wykryć na pęcherzykach błony komórkowej, układ odpornościowy będzie atakował komórki, które uwalniają te pęcherzyki” – powiedzieli.
Dr Peter McCullough, internista, kardiolog i epidemiolog, napisał na Twitterze , że odkrycia szwedzkiego badania mają „ogromne implikacje trwałej zmiany chromosomowej i długoterminowej syntezy składowych kolców napędzających patogenezę zupełnie nowego gatunku chorób przewlekłych”.
Nie wiadomo, czy wyniki badań będą dotyczyć żywych organizmów, czy też DNA przekształcone z mRNA zawartego w szczepionce zintegruje się z genomem komórki. Autorzy stwierdzili, że potrzebne są dalsze badania, w tym na całych żywych organizmach, takich jak zwierzęta, aby lepiej zrozumieć potencjalne skutki szczepionki mRNA.
„Na tym etapie nie wiemy, czy DNA poddane odwrotnej transkrypcji z BNT162b2 jest zintegrowane z genomem komórki. Potrzebne są dalsze badania, aby wykazać wpływ BNT162b2 na integralność genomu, w tym sekwencjonowanie całego genomu komórek wystawionych na działanie BNT162b2, a także tkanek od ludzi, którzy otrzymali szczepienie BNT162b2” – powiedzieli autorzy.
