Bodnar wraz z organizacjami żydowskimi ma zamiar aktywnie ścigać Polaków za „mowę nienawiści”

W dniu 14.12.2023 roku, w siedzibie Ministerstwa Sprawiedliwości, odbyło się spotkanie pomiędzy Ministrem Sprawiedliwości, Adamem Bodnarem, a przedstawicielami społeczności żydowskiej.

POLECAMY: Równość wobec prawa według Hołowni? Nowa wiceminister kultury zakłóciła obrządek religijny nie ponosząc za to odpowiedzialności karnej

Zgodnie z informacją przekazaną przez służbę prasową ministerstwa Minister Sprawiedliwości oraz Prokurator Generalny, Adam Bodnar, uczestniczyli w konferencji z udziałem reprezentantów społeczności żydowskiej.

POLECAMY: Syn Adama Bodnara nowego ministra sprawiedliwości i zwolennik przyznania Ukraińcom prawa do głosowania ma przeszłość kryminalną

“Rozmawiano przede wszystkim o podjęciu systemowych działań, które pozwolą skuteczniej walczyć z przejawami mowy nienawiści i antysemityzmu. Wskazywano potrzebę budowania większej świadomości dotyczącej tej problematyki wśród pracowników sądów i prokuratury. W szczególności zwrócono uwagę na powszechną dziś praktykę nie przyznawania organizacjom reprezentującym środowiska żydowskie statusu strony poszkodowanej w postępowaniach dotyczących aktów antysemityzmu” – czytamy w komunikacie ministerstwa.

POLECAMY: Bodnar: Prokuratura złoży wniosek o uchylenie immunitetu posłowi Braunowi

Osoby uczestniczące w spotkaniu dokładnie przeanalizowały ideę utworzenia międzyresortowej rady, której zadaniem będzie opracowanie kompleksowych rozwiązań dotyczących zwalczania antysemityzmu. Jednym z kluczowych zagadnień, które zostały podniesione, jest konieczność wprowadzenia definicji antysemityzmu do prawa, zgodnej z tym, co opracowała Międzynarodowa Sojusz na rzecz Upamiętnienia Holokaustu (IHRA).

POLECAMY: Wrocławianie mówią nie obrzędom satanistycznym! Świece zgaszone, świecznik wywrócony, flaga Izraela spalona

Według definicji IHRA: „Antysemityzm to określone postrzeganie Żydów, które może się wyrażać jako nienawiść do nich. Antysemityzm przejawia się zarówno w słowach, jak i czynach skierowanych przeciwko Żydom lub osobom, które nie są Żydami, oraz ich własności, a także przeciw instytucjom i obiektom religijnym społeczności żydowskiej„.

Jak przykłady, organizacja wymienia:

• nawoływaniu do zabijania lub krzywdzenia Żydów w imię radykalnej ideologii lub ekstremistycznych poglądów religijnych, pomocy w takich czynach lub usprawiedliwianiu ich;
• formułowaniu kłamliwych, odmawiających człowieczeństwa, demonizujących lub stereotypowych opinii o Żydach lub ich zbiorowej władzy, zwłaszcza, choć nie tylko, w postaci mitu o międzynarodowym spisku żydowskim lub o kontrolowaniu przez Żydów mediów, gospodarki, rządu lub innych społecznych instytucji;
• oskarżaniu Żydów jako narodu o odpowiedzialność za rzeczywiste lub wyimaginowane czyny popełnione przez jedną osobę lub grupę Żydów, a nawet za czyny popełnione przez osoby niebędące Żydami;
• negowaniu faktu, zakresu, mechanizmów (np. komór gazowych) lub intencjonalności ludobójstwa narodu żydowskiego dokonanego przez narodowosocjalistyczne Niemcy oraz ich zwolenników i sojuszników podczas II wojny światowej (Holokaust);
• oskarżaniu Żydów jako narodu lub Izraela jako państwa o wymyślenie lub wyolbrzymianie Holokaustu;
• oskarżaniu obywateli żydowskich o bycie bardziej lojalnym wobec państwa Izrael lub wobec rzekomych międzynarodowych interesów żydowskich niż wobec swojego kraju;
• odbieraniu Żydom prawa do samostanowienia, np. przez wyrażanie poglądu, że istnienie państwa Izrael jest przedsięwzięciem rasistowskim;
• stosowaniu podwójnej miary przez wymaganie od Izraela zachowania, którego nie oczekuje się lub nie wymaga od jakiegokolwiek innego państwa demokratycznego;
• wykorzystywaniu symboli i obrazów kojarzonych z klasycznym antysemityzmem (np. spowodowanie śmierci Jezusa, używanie krwi chrześcijańskich dzieci do rytuału religijnego) w charakterystyce Izraela lub Izraelczyków;
• porównywaniu współczesnej polityki Izraela z polityką nazistów;
• obarczaniu Żydów jako ogółu odpowiedzialnością za czyny państwa Izrael.