Postępowanie komornicze to procedura przymusowej egzekucji roszczenia, którego dłużnik odmówił dobrowolnego spełnienia. W większości przypadków egzekwowana kwota nie została wcześniej uregulowana, co daje podstawy do zaangażowania komornika. Niemniej jednak zdarzają się sytuacje, gdzie egzekucja, pomimo braku podstaw, jest wdrażana. Dłużnik w takiej sytuacji nie jest pozbawiony ochrony, a kluczowe jest zrozumienie, jakie uprawnienia mu przysługują i jak mogą być realizowane.
Co to jest powództwo opozycyjne
Powództwo opozycyjne to podstawowy instrument służący dłużnikowi w sytuacji, gdy nie było podstaw do wszczęcia przeciwko niemu egzekucji komorniczej. Istotą żądania zawartego w takim powództwie jest pozbawienie lub ograniczenie tytułu wykonawczego (zwykle wyroku) przymiotu wykonalności, czyli możliwości żądania przymusowego wykonania takiego tytułu przez dłużnika.
Art. 840 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego precyzuje sytuacje, w których można wytoczyć powództwo przeciwegzekucyjne. Pierwsza grupa przypadków dotyczy sytuacji, gdy dłużnik kwestionuje istnienie prawnego obowiązku spełnienia świadczenia objętego tytułem egzekucyjnym. Druga grupa obejmuje sytuacje, gdy zobowiązanie uległo wygaśnięciu po powstaniu tytułu egzekucyjnego, na przykład w wyniku spłaty długu.
POLECAMY: Jak bronić się przed egzekucją komorniczą?
W przypadku, gdy całość roszczenia zostanie wyegzekwowana, powództwo przeciwegzekucyjne traci swoją aktualność. Niemniej jednak można je wytoczyć przed wszczęciem postępowania komorniczego, zanim egzekucja faktycznie się rozpocznie.
Dłużnik, któremu egzekwowano cały dług, ale nie złożył jeszcze powództwa przeciwegzekucyjnego, może skorzystać z innych środków ochrony. Może wszcząć odrębne postępowanie przed sądem w celu ochrony swoich interesów naruszonych przez nieuzasadnioną egzekucję.
Wnosząc powództwo przeciwegzekucyjne, konieczne jest pokrycie opłaty sądowej. Jej wysokość zależy od kwoty objętej roszczeniem i podlega różnym stawkom, zależnie od wartości sporu.
Szczególny rodzaj powództwa przeciwegzekucyjnego – tzw. powództwo interwencyjne
Określony typ powództwa przeciwegzekucyjnego, znany jako powództwo interwencyjne, wprowadza szczególną formę ochrony przed działaniami związanymi z egzekucją, zgodnie z artykułem 841 Kodeksu postępowania cywilnego. Powództwo to nie jest jednak dostępne dla samego dłużnika, lecz dla osoby trzeciej, jeśli przedmiot majątkowy należący do tej osoby został błędnie objęty egzekucją. W takiej sytuacji poszkodowany może, korzystając z powództwa, domagać się uwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji.
Skierowanie powództwa interwencyjnego odbywa się przeciwko wierzycielowi. Niemniej jednak, jeśli między dłużnikiem a osobą trzecią istnieje spór dotyczący np. kwestii własności przedmiotu objętego egzekucją, powództwo należy również skierować przeciwko dłużnikowi.
W odróżnieniu od powództwa opozycyjnego, powództwo interwencyjne podlega terminowi. Zasadniczo można je wnieść jedynie w ciągu miesiąca od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o naruszeniu swoich praw. Niezależnie od tego, powództwo opozycyjne również można złożyć jedynie do momentu zakończenia postępowania egzekucyjnego.
Po upływie terminu na wniesienie powództwa, poszkodowany nadal ma możliwość żądania ochrony swoich praw poprzez oddzielne powództwo. Osoba trzecia może żądać zwrotu wyegzekwowanego świadczenia lub naprawienia szkody wynikłej wskutek egzekucji skierowanej do należącego do niej przedmiotu.
Pomoc kancelarii dla poszkodowanych dłużników
Wspieramy osoby, przeciwko którym niesłusznie skierowano postępowanie komornicze. Występujemy jako pełnomocnicy w sądzie, kontaktujemy się z komornikami, prowadzimy negocjacje z wierzycielami.
