Trybunał Sprawiedliwości UE (TSUE) ogłosił w czwartek, że scoring kredytowy może być stosowany tylko w ściśle określonych warunkach. W innym postanowieniu Trybunał uznał, że przechowywanie informacji o zwolnieniu z pozostałej części długu przez długi okres jest niezgodne z zasadami ogólnego rozporządzenia o ochronie danych (RODO).
Sąd administracyjny w Wiesbaden, Niemcy, rozpatrywał skargi dotyczące odmowy działania ze strony komisarza ds. ochrony danych w sprawie prywatnego biura informacji kredytowej SCHUFA, które obsługuje m.in. banki. Skarżący sprzeciwiali się praktykom znanym jako „scoring” oraz przechowywaniu informacji o zwolnieniu z pozostałej części długu, które zostały przejęte z rejestrów publicznych.
POLECAMY: Sąd Okręgowy nakazuje windykatorom wstrzymać działania w przypadku wątpliwości co do długu
Scoring, czyli metoda matematyczna statystycznie oceniająca przyszłe zachowanie kredytobiorcy na podstawie prawdopodobieństwa, jest używany do określenia szansy spłaty zobowiązania w kolejnych miesiącach. Trybunał Sprawiedliwości uznał, że scoring stanowi „zautomatyzowane podejmowanie decyzji w indywidualnych przypadkach”, co zasadniczo jest zakazane przez RODO, chyba że klienci, tak jak banki, przypisują mu decydującą rolę przy przyznawaniu kredytów.
W odniesieniu do przechowywania informacji o zwolnieniu z pozostałej części długu, Trybunał uznał, że jest sprzeczne z RODO, gdy prywatne biura przechowują te dane dłużej niż publiczny rejestr upadłości. Zwolnienie z pozostałej części długu jest istotne dla możliwości ponownego zaangażowania się osoby w życie gospodarcze, dlatego przechowywanie tych informacji przez długi okres jest uznane za niezgodne z zasadami RODO.
Trybunał zauważył, że niemieckie prawo przewiduje przechowywanie tych danych przez sześć miesięcy, a po tym okresie prawa i interesy jednostki mają pierwszeństwo przed prawem i interesem ogółu w kwestii dysponowania tymi informacjami. W przypadku niezgodnego z prawem przechowywania danych po upływie sześciu miesięcy, osoba, której dane dotyczą, ma prawo do żądania ich usunięcia, a biuro jest zobowiązane do natychmiastowego wykonania tego żądania.
– Co się tyczy równoległego przechowywania takich informacji przez SCHUFA przez okres tych sześciu miesięcy, do sądu administracyjnego należy wyważenie wchodzących w grę interesów w celu dokonania oceny ich zgodności z prawem. Jeżeli sąd dojdzie do wniosku, że równoległe przechowywanie danych przez sześć miesięcy jest zgodne z prawem, osoba, której dane dotyczą, będzie miała jednak prawo sprzeciwić się przetwarzaniu jej danych oraz prawo do ich usunięcia, chyba że SCHUFA wykaże istnienie nadrzędnych prawnie uzasadnionych podstaw – wskazał TSUE.
Trybunał podkreślił też, że sądy krajowe powinny mieć możliwość sprawowania pełnej kontroli nad każdą prawnie wiążącą decyzją organu nadzorczego ds. ochrony danych.
Podstawa prawna: Orzeczenie TSUE: sygn. akt C-634/21, C-26/22 i C-64/22
